Είχαμε αναφέρει πριν το παιχνίδι στη Λιβαδιά τη συνύπαρξη του Μιχάλη Γιαννίτση με τον Μαυρουδή Μπουγαΐδη στην ίδια ενδεκάδα, έπειτα από τέσσερα χρόνια κι όταν ακόμα έπαιζαν αμφότεροι βασικοί στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Κ20 ομάδα του Άρη.
Με τον Λεβαδειακό είχαν εξαιρετική συνεργασία κι όλα πήγαιναν πολύ καλά, μέχρι να αποβληθεί ο Μπουγαΐδης κι ο Άρης να καταρρεύσει σε ένα εφιαλτικό τελευταίο δεκάλεπτο.
Πάντως από το παιχνίδι στο Αγρίνιο ο Άρης δείχνει ηρεμία στο παιχνίδι του με τον Μπουγαΐδη (στο διάστημα που έπαιξε και πριν τραυματιστεί) μέσα και δίπλα στον Γιαννίτση κι ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Μάλιστα αυτό ήταν το δεύτερο συνεχόμενο ματς που η άμυνα λειτούργησε, χωρίς να δεχθεί γκολ και μάλιστα δεν επέτρεψε στον αντίπαλο σχεδόν ούτε μία ευκαιρία, δείγμα (και) της συνεργασίας των δύο.
Σε αυτό βέβαια έχει συνεισφέρει και η επιστροφή του Χρήστου Βανγκέλι, ο οποίος δεν σταματάει να μιλάει και να συμβουλεύει ως πιο έμπειρος τους υπολοίπους, ενώ με τις αυτοθυσίες του στο ματς, βγάζει συχνά από δύσκολη θέση τους υπολοίπους.
Τέλος, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται και η συμβουλή του Μιχάλη Κύργια, ο οποίος και στο Αγρίνιο, αλλά και σήμερα ήταν εξαιρετικός και πολύ ψύχραιμος.
Προφανώς και οι νίκες έρχονται από την επίθεση, αλλά οι στόχοι επιτυγχάνονται από την άμυνα κι ο Άρης έχει ανάγκη το «μηδέν παθητικό».
