Χωρίς υπερβολή η τρίωρη κοινή εκπομπή των οργανωμένων (ξεκίνησε λίγο μετά τις 11 το βράδυ και κράτησε μέχρι τις 2 και πλέον τα ξημερώματα) αποτέλεσε μια κατάθεση ψυχής και σκέψεων που αφορούν όλη την οικογένεια του Άρη.
Ειπώθηκαν πολλά που «πληγώνουν», που προβληματίζουν, πονούν τον Άρη, τον κόσμο του. Άλλα που τον οργίζουν, αλλά και άλλα που του δίνουν δύναμη και ελπίδα σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Τις ώρες που ο σύλλογος είναι λαβωμένος όσο ποτέ, στο χείλος του γκρεμού.
Πραγματικά ήταν ξεχωριστή η στιγμή, όταν από μικροφώνου και ενώ το ρολόι έδειχνε 2 η ώρα τα ξημερώματα, ακούστηκαν από τα στόματα των εκπροσώπων του Super 3 και των Ιερολοχιτών κουβέντες που δεν έχουν ειπωθεί δημόσια εδώ και πολλά χρόνια. Και τουλάχιστον όπως ακούστηκαν δεν ήταν “σχήμα λόγου”, αλλά κατάθεση ψυχής.
«Είμαστε αδέλφια και χαιρόμαστε που είμαστε μαζί Super 3 και Ιερολοχίτες. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Αντίθετα μας ενώνει ο Άρης, η αγάπη μας γι αυτόν και η αγωνία μας για την ύπαρξη και επιβίωσή του. Είμαστε όλοι μέλη της οικογένειας του Άρη. Χαιρόμαστε που μιλάμε μαζί με τα αδέλφια μας, που δίνουμε μαζί τις μάχες για την ομάδα μας στην κερκίδα, παντού. Μόνο ενωμένοι όλοι θα τα καταφέρουμε…».
Λόγια που αποτελούν το μήνυμα, τον «φάρο» και τον «οδηγό» σε αυτές τις κρίσιμες ώρες. Όποιος θέλει να το αντιληφθεί ας το αντιληφθεί.
