Την ώρα που όλη η Ελλάδα παρακολουθεί να ετοιμάζεται η εκταμίευση εκατομμυρίων ευρώ για τον Βοτανικό, να ολοκληρώνεται η “Αγιά Σοφιά” και να δρομολογείται παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων η “νέα Τούμπα”, η ανάγκη ώστε να δοθεί οριστική λύση στο θέμα του Αλεξάνδρειου για τον Άρη είναι κάτι παραπάνω από σημαντική και κρίσιμη.
Κανείς δεν μπορεί να σιωπήσει. Ούτε από την οικογένεια του Άρη, ούτε από τους πολιτικούς και δημοτικούς φορείς της Ελλάδας και ειδικότερα της Θεσσαλονίκης.
Είναι γεγονός ότι επί διοίκησης Λάσκαρη έγινε ένα τεράστιο λάθος. Τo 2005 υπογράφηκε η πρώτη σύμβαση παραχώρησης του Παλέ στον Άρη για 10+10 χρόνια και ενώ το 2015 θα έπρεπε να ενεργοποιηθεί για τα επόμενα δέκα χρόνια όπως πρότειναν οι νομικοί, η διοίκηση Λάσκαρη προτίμησε να ακολουθήσει μια διαφορετική οδό: ήθελε να διαπραγματευτεί εκ νέου με το υπουργείο. Αποτέλεσμα ήταν να εξουδετερωθεί εκείνη η συμφωνία Άρη-Παλέ μέχρι το 2025 και στην συνέχεια να αναγκαστεί να πληρώσει η ΚΑΕ πολλές χιλιάδες ευρώ για την χρήση του γηπέδου σε εποχές που δεν περίσσευε και δεν περισσεύει ούτε ευρώ. Αποτέλεσμα; Όλα να κρέμονται πλέον από μια κλωστή…
Αυτήν την στιγμή εκείνο το διοικητικό λάθος, μπορεί να διορθωθεί μόνο με μια μακρόπνοη λύση δικαιοσύνης της πολιτείας απέναντι στον Άρη, ώστε να αποκατασταθεί η τάξη. Και για να γίνει αυτό, επιβάλλεται να βγει από το συρτάρι της ΓΓΑ το θέμα της παραχώρησης του Παλέ για τα επόμενα 49 χρόνια.
Είναι αυτονόητο πλέιν ότι θα πρέπει να διεκδικεί καθημερινά το δίκιο του ο Άρης. Όπως είναι επιβεβλημένο οι εκλεγμένοι στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά και στην ελληνική Βουλή που προέρχονται από την Θεσσαλονίκη και γνωρίζουν το θέμα, να συμμετέχουν ενεργά στην οριστική επίλυση του θέματος Παλέ και όχι να το θυμηθούν μόνο… προεκλογικά!
