Όταν σε ανύποπτο χρόνο ο Νταβίντ Αγκάνθο έλεγε δημόσια ότι «δεν θέλω να πληγώσω κανέναν, αλλά αυτή τη στιγμή αντίπαλοί μας δεν είναι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, αλλά η Βέροια, ο Πλατανιάς, ο Πανθρακικός, τα Γιάννενα», μπορεί πολλοί να μην τον πήραν τότε στα σοβαρά…
Η ήττα «γροθιά στο στομάχι», «ηχηρό χαστούκι» – όπως θέλετε πείτε την μια η ουσία δεν αλλάζει- προσγείωσε τους πάντες στην σκληρή πραγματικότητα. Θα μπορούσαμε να γράψουμε για μια ακόμη φορά αυτό που κατά κόρον έχουμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή της φετινής προσπάθειας.
Δηλαδή, ότι ο Άρης είναι μια ομάδα «εκτάκτου ανάγκης», ότι τα εγκλήματα στην πλάτη του, τα τελευταία τουλάχιστον τρία χρόνια, τον έφτασαν σήμερα στο σημείο σήμερα να παίζει με ένα φτωχό υλικό ή ότι ακόμη και φέτος, διοικητικά και αγωνιστικά η ομάδα δεν μπορεί να εμπνεύσει καταφεύγοντας σε λάθη εσωστρέφειας.
Δεν θα προσθέταμε τίποτα περισσότερο, όμως, σε μια στιγμή όπου ο Άρης πέρα από την… δημοφιλή προτροπή της αυτοκριτικής, οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη του σοκ της νέας ήττας και να αφυπνιστεί, μετρώντας πια σημαντικές βαθμολογικές απώλειες, έντεκα αγώνες μετά την έναρξη του πρωταθλήματος.
Συμφωνώντας με τα λόγια του Ισπανού επιθετικού για το ποιοι είναι φέτος οι πραγματικοί αντίπαλοι, θα διαπιστώσουμε ότι ο Άρης είχε ουσιαστικά «διπλές» απώλειες με ΟΦΗ, Λεβαδειακό, Πλατανιά, Γιάννινα. Οι οποίες καλώς ή κακώς δεν μπορούν να ανακτηθούν.
Όπως και θα θυμίσουμε αυτό που είχαμε επισημάνει μετά τις δυο καλές εμφανίσεις και τις ισοπαλίες με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό: «ο Άρης πήρε… πόντους (ψυχολογίας), αλλά πλέον χρειάζεται και βαθμούς». Κι αν εξαιρέσει κανείς την ανατροπή με τη Βέροια, οι βαθμοί αυτοί δεν ήρθαν, δημιουργώντας ένα εξαιρετικά άβολο βαθμολογικό περιβάλλον για τους κίτρινους.
Ο Άρης αγωνιστικά δέχεται εύκολα γκολ, δέχθηκε για μια ακόμη φορά δυο γκολ, παραβιάστηκε η εστία του για έβδομη συνεχόμενη αγωνιστική, έχει την πιο αδύναμη άμυνα του πρωταθλήματος (16 γκολ σε 11 αγώνες), είναι η ομάδα με τα περισσότερα λάθη. Η εικόνα δε του πρώτου ημιχρόνου μπορεί να αποτελέσει το «κουμπί» ενός παρατεταμένου… συναγερμού, όταν οι κίτρινοι έμοιαζαν να βρίσκονται στο καναβάτσο από μια ομάδα θεωρητικά στα μέτρα τους.
Είτε από υποτίμηση του αντιπάλου, είτε από φανερή αδυναμία στο χορτάρι, ακόμη και στη διαχείριση του αγώνα από τον πάγκο, ο Άρης απέτυχε κόντρα στον ΠΑΣ και τώρα καλείται να βρει άμεσα τις λύσεις.
Λύσεις που δεν μπορεί να εξαντλούνται στην επικοινωνιακή εκτόνωση με την προβολή της (πράγματι) κακής διαιτησίας ή στα (πρόωρα και ριψοκίνδυνα, όπως αποδεικνύεται) πυροτεχνήματα με “ανανεώσεις συμβολαίων”. Αλλού είναι η ουσία.
Ο Άρης πρέπει να αλλάξει νοοτροπία, να βρει λύσεις στα προβλήματά του και να σώσει την παρτίδα μαζεύοντας βαθμούς. Τώρα, όσο είναι καιρός.
