Αφορμή είναι το παιχνίδι στην Νέα Φιλαδέλφεια. Θα μπορούσαν να είναι και ένα από τα έξι στην σειρά, αν δεν κάνω μεγάλο λάθος, στο μπάσκετ. Οι εποχές τρέχουν γρήγορα, μεταβάλλονται, αλλάζουν και για να αποκτήσει συνέπεια και αγωνιστική ταυτότητα μία ομάδα, απαιτεί συνεχή δουλειά, έρευνα, κόπο.
Ο Άρης, τόσο σε ποδόσφαιρο, όσο και σε μπάσκετ, μιλώντας για τα δυο επαγγελματικά τμήματά μας που αποτελούν την αιχμή του δόρατος του Συλλόγου, δείχνει να ισορροπεί. Και ας χρειάζονταν, για κάτι τέτοιο, να κοντεύει να βγει η χρονιά, ημερολογιακά
Ταυτότητα
Το σύνολο που κατέβηκε απέναντι στην Α.Ε.Κ., η αγωνιστική του συμπεριφορά, η τακτική συνέπεια, η πνευματική ετοιμότητα, πήρε θετικό πρόσημο. Αν στέκεται κάποιος, αποκλειστικά, σε αποτελέσματα και κρίνει βάση βαθμού ή βαθμών την ομάδα θα δει το δέντρο και όχι το δάσος. Χρειάζονται οι νίκες, είναι απαραίτητες. Πρωταθλητισμός είναι το ζητούμενο. Ο βαθμός ή οι βαθμοί είναι πολύ σημαντικοί, ειδικά στην περίοδο που “ψάχνεται” η ομάδα. Τότε αυτό που αναζητάς είναι να διατηρείται η ηρεμία μέσω της συγκομιδής.
Την Δευτέρα το βράδυ, ξανά, ο παρατηρητής είδε στοιχεία συνόλου, ομάδας δομημένης, με την ταυτότητα του προπονητή της, του Άκη Μάντζιου. Μετρ στην διδαχή της άμυνας, παίχτες που ανταποκρίνονταν στις εντολές. Η λεπτομέρεια, η μία στημένη φάση και η ικανότητα της αντιπάλου να εκμεταλλεύεται τέτοιες. Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία μας, του Μορόν ειδικά, στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Χρονικό σημείο που, στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι, με τον Παναθηναϊκό στο Χαριλάου, βρήκαμε το γκολ. Πριν; Σουτ του Μάνταλου, εκτίναξη Κουέστα, απόκρουση, δοκάρι.
Είπαμε. Οι λεπτομέρειες. Άλλοτε θα σε ευνοήσουν, άλλες φορές όχι. Η μαγεία του ποδοσφαίρου. Παρόλα αυτά, όπως είπαμε και συμφωνήσαμε με τον Ντιούι, βλέποντας το παιχνίδι, είναι μεγάλο και σημαντικό το δίδαγμα (και) της συγκεκριμένης ήττας. Είναι σημαντική η πολύ καλή απόδοση πολλών παιχτών, είτε έπαιξαν ξανά βασικοί, είτε ήλθαν από τον πάγκο. Είναι σημαντικό στοιχείο η πολύ καλή κυκλοφορία. Μου έκανε καλή εντύπωση. Είναι σημαντική η ταυτότητα του προπονητή στο σύνολο. Η νοοτροπία που, δείχνει να, γίνεται εκ νέου κομμάτι των αποδυτηρίων.
Η αόρατη συνεισφορά
Στο μπάσκετ ο λόγος, στην συνέχεια. Μία ομάδα “του προπονητή”, που λέμε. Κλασικό παράδειγμα. Και αυτή βρέθηκε στο στόχαστρο. Όσων αιθεροβατούν και λειτουργούν με την “Κέρδισες; Σε αποθεώνω. Έχασες; Σε αποδομώ” λογική. Δεν στέκομαι στην δεδομένη ποιότητα του Γκάλινατ ή στην σημαντική συνεισφορά των ψηλών, επιλογές στοχευμένες, Καστρίτη, που σε άλλα παιχνίδια ήταν πολύ κάτω των δυνατοτήτων τους. Δεν στέκομαι ούτε στις, κλασικές, τάσεις της ομάδας να χάνει μεγάλες διαφορές και να παίζει στην κόψη ή σε άλλα ματς να καλύπτει μεγάλα ντεσαβαντάζ και πάλι να παίζει στο όριο το αποτέλεσμα.
Πηγαίνω στην ατομική αναφορά. Λατρεύω τους αντιήρωες, το ξαναλέω, ειδικά περνώντας τα χρόνια! Κάτι Τζούρασεκ και Βερστράτε και Οντουμπάγιο, στην μπάλα. Κάτι Σλαφτσάκηδες ή παίχτες σαν τον Κατσίβελη. Η αόρατη συνεισφορά τους. Αναλογιστείτε πόσο έλειψαν τα στοιχεία του, για πολύ καιρό απόντα, Μπλούμπεργκς. Ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα.
Συνέχεια, συνέπεια
Η σεζόν έχει πολύ δρόμο και πολλές υποχρεώσεις. Πάντα, ανεξάρτητα απ’ το αποτέλεσμα, υπάρχει το επόμενο παιχνίδι. “Ο αθλητής θυμάται. Ο πρωταθλητής ξεχνάει”, σημαντική κουβέντα που άκουσε ο ανεψιός μου απ’ τον προπονητή του, στο εφηβικό τμήμα μπάσκετ που αγωνίζεται.
Όταν ο στόχος σου είναι να πρωταγωνιστήσεις, να μετέχεις στον πρωταθλητισμό, ξεχνάς. Δεν είσαι δέσμιος των αποτελεσμάτων. Ξέρεις πως, με την νοοτροπία και την δουλειά, αυτά θα έρθουν. Πάμε, λοιπόν, παρακάτω. Στήριξη στον Άρη, σε όλα του τα τμήματα. Πίστη και επιμονή.
ΥΓ Έχω, κάποιες φορές, την ανάγκη της αποφόρτισης. Χάρηκα που η σχέση μου με το pressaris.gr δεν δεσμεύεται από τυχόν απουσίες απ’ την κιτρινόμαυρη αρθρογραφία. Εξάλλου, το σημαντικότερο όλων είναι η πρόοδος της ομάδας και του Συλλόγου και όχι ο σχολιασμός
Τρίτη, 5 Δεκεμβρίου 2023
“ο Χιούι”
