Ο Μίτζεν Μπάσα αποχαιρέτησε την ομάδα του Άρη, συνεχίζει στην Αυστραλία την καριέρα του και γύρισε σελίδα… Πρόκειται πάντως για μια ιστορία, στην οποία αξίζει να ρίξουμε λίγο περισσότερο φως στα… ψιλά γράμματα.
Stoiximan.gr: Το Παιχνίδι σου Καλύτερο με Live Streaming και Cash-out (ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)!
Στο “βιβλίο” της ποδοσφαιρικής ζωής του Αλβανού διεθνή μέσου, σίγουρα η σελίδα του Άρη είναι για τον ίδιο “καλογραμμένη”, όπως φάνηκε (και στην δική του περίπτωση), από τον τρόπο με τον οποίο έφυγε. Είχε αρκετές αράδες, καλές στιγμές, κάποιες όχι, αλλά το αντίο έγινε με τον τρόπο που πρέπει να γίνεται σε κάθε σύλλογο που θέλει να σέβεται τον εαυτό και την υστεροφημία του… Γιατί πράγματι έφυγε σαν φίλος και όχι σαν εχθρός. Σημεία των καιρών…
Ο κιτρινόμαυρος σύλλογος είχε και έχει σίγουρα αδυναμίες, παραλείψεις, χρειάζεται σκληρή προσπάθεια για να στελεχωθεί και να οργανωθεί, προκειμένου να κάνει μεγαλύτερα βήματα προς την κορυφή, αλλά είναι αλήθεια, ότι τα τελευταία δυο-τρία χρόνια έγινε μεγάλη προσπάθεια προόδου, ούτως ώστε να κρατήσει σε υψηλό επίπεδο το brand name του, να επουλώσει τις ανοιχτές πληγές της εσωστρέφειας, να γίνει πιο εξωστρεφής και φυσικά ελκυστικός. Ακόμη κι όταν οι συνθήκες και οι καταστάσεις επιβάλλουν διαζύγια τύπου Μπάσα.
Αμέτρητα τα παραδείγματα του όχι μακρινού παρελθόντος. Διαζύγια με πολλή… φασαρία, επεισοδιακού τύπου με προσφυγές, δηλώσεις, κατάρες και αφορισμούς που διαιώνιζαν έναν ασφυκτικά στενό μικρόκοσμο, ο οποίος δεν εξυπηρετούσε σε τίποτα τα συμφέροντα ενός τόσο μεγάλου συλλόγου. Ίσως μόνο έδινε τροφή στο “εγώ” ορισμένων, στην λογική του “διαίρει και βασίλευε”. Πόσοι και πόσοι εντός ή εκτός των τειχών δεν “γεννήθηκαν” δια ασήμαντον αφορμήν;
Με αυτές τις σκέψεις, ο τρόπος με τον οποίο αποχαιρέτησε την ομάδα ο Μπάσα, τα όσα έγιναν στο αντίο από τους (πρώην πια) συμπαίκτες του, αποτελούν μια σημαντική “νίκη” που καταγράφεται στα ενεργητικό του κιτρινόμαυρου συλλόγου.
Από κει και πέρα, στην λογική της αξιοποίησης προσώπων, προσωπικοτήτων καταστάσεων, η άποψη μας στο κεφάλαιο Χαριστέας είναι απλή και ξεκάθαρη: είναι ένα όπλο στα χέρια της οικογένειας του Άρη, το οποίο και πρέπει να προστατευτεί και να αξιοποιηθεί, ένας άσος στο μανίκι, που απαγορεύεται να “καεί”.
Φυσικά για να γίνει αυτό, οφείλουν να συμμετέχουν ενεργά όλοι της “ομάδας εργασίας” (που θα έλεγε καλή του ώρα και ο Βαγγέλης Αγγέλου): Καρυπίδης, τεχνικό-διοικητικό προσωπικό, παίκτες και φίλαθλοι του Άρη. Αποτελέσματα δεν υπάρχουν με… μαγικά, αλλά μόνο με σκληρή δουλειά όλων και καλή πρόθεση.
