«Τελευταία φορά…»! Ο Γιάννης Ιωαννίδης* ‘χτυπάει’ με νέο blog στο PRESSARIS… Νέο blog με αναφορά στην… ταμπακιέρα του κιτρινόμαυρου συλλόγου. Όποιος αντέχει, το διαβάζει!
Καρφί δε μου καίγεται που το τελευταίο μου άρθρο με τίτλο «Να μην ψηφίζει κανένας στη Λέσχη!» θάφτηκε επιμελώς από τους opinion makers και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Δεν εκπλήσσομαι. Είναι γνωστό ότι ‘απαγορεύουν’ εμμέσως τη δημόσια αναπαραγωγή θεμάτων που ‘ξεφεύγουν’ από τη δική τους γραμμή.
Το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και με το άρθρο που είχα γράψει στις 3 Μαΐου σχετικά με τις εικασίες ΑΦΜ. Τότε με ‘ακύρωσαν’ ως ‘γραφικό’. Σήμερα, το ‘πέρασαν’ ως θέμα για τη ΓΣ της Λέσχης. Η αίσθησή μου παραμένει, φυσικά, ίδια με όσα έγραφα 1,5 μήνα πριν…
«Ο κόσμος δεν προκρίνει αυτή τη λύση, όπως κι αν την πλασάρουν οι opinion makers. Ο υπεραπλουστευμένος συλλογισμός ότι ‘το ΑΦΜ είναι απλώς 9 νούμερα και τίποτα παραπάνω’ δεν πείθει. Με την ίδια λογική, ‘νούμερα’ είναι και όσοι προπαγανδίζουν ως ‘μονόδρομο’ την αλλαγή του. Αν πρέπει να διαγράψουμε κάποια ‘νούμερα’, μήπως θα ήταν προτιμότερο να στραφούμε προς τα ‘έμψυχα νούμερα’ και όχι τα ‘άψυχα’;
Οι ‘εύκολες λύσεις’ συντηρούνται από τυχοδιώκτες που εξυπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα. Ποιος είναι αυτός που θα διαγράψει μονομιάς ιστορία 100 χρόνων; Το συμφέρον του συλλόγου επιτάσσει πρωταρχικά τη διατήρηση της αυτοτέλειάς του. Τα υπόλοιπα έπονται…»
Συνεχίζω, αποτυπώνοντας τον προβληματισμό της κοινής γνώμης με αφορμή τη Γ.Σ της Λέσχης την Τετάρτη. Όσα αναφέρονται στις επόμενες παραγράφους δεν αποτελούν προσωπικές απόψεις, αλλά αντανακλούν τον απόηχο των εικασιών που συζητούνται ενίοτε μεταξύ των φιλάθλων.
Τελευταία φορά…στη Λέσχη
Η Λέσχη έκανε τον κύκλο της. Οι παράγοντες που την απάρτιζαν διαχρονικά ήταν ετερόφωτοι, άτολμοι και ανήμποροι να διεκπεραιώσουν τον ελεγκτικό τους ρόλο απέναντι στην ΠΑΕ. Μοιραία, λοιπόν, ο θεσμός απαξιώθηκε καθ’ εικόνα και ομοίωση των ανθρώπων που τον εκπροσωπούσαν.
Μακάρι να μπορούσε να αναβιώσει το όραμα, απλά και μόνο με την αλλαγή προσώπων στο ΔΣ. Υπάρχει, όμως, τέτοια παραγοντική λειψανδρία που κανένας δε διαθέτει το ανάστημα να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Είναι, επομένως, προτιμότερο να «κλείσει».
Σε όλες τις ομάδες της χώρας, η «μάνα του συλλόγου» αναλαμβάνει να ‘ελέγξει’ οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να επενδύσει στην εκάστοτε ΠΑΕ. Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει και στον Άρη. Η αθρόα εγγραφή μελών στον ΑΣ θα προασπίσει τα συμφέροντα του συλλόγου, διασφαλίζοντας παράλληλα τη συμμετοχικότητα των φιλάθλων ώστε να επιτηρείται η ‘ηθική νομιμοποίηση’ στον τρόπο λήψης αποφάσεων.
Η ισχυροποίηση του ΑΣ δεν είναι, φυσικά, πανάκεια για την επίλυση όλων των προβλημάτων ως δια μαγείας. Είναι, όμως, η βέλτιστη λύση κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Τελευταία φορά που…βλεπόμαστε
Ο κόσμος είναι κουρασμένος και δεν έχει διάθεση να συμμετέχει στην ‘ηθική κατρακύλα’. Αν υποθέσουμε ότι (i) θα υπάρξει συμφωνία στις φερόμενες διαπραγματεύσεις με τον ‘χρυσό’ ή (ii) θα προκριθεί η αλλαγή ΑΦΜ, τότε αρκετοί φίλαθλοι θα σταματήσουν να ασχολούνται ενεργά με τον Άρη γιατί…δε θα αντέξουν την ξεφτίλα!
Δε θα στηρίξουν την ομάδα ούτε οικονομικά ούτε με τη φυσική παρουσία τους: δε θα αγοράσουν διαρκείας και δε θα παρίστανται στο γήπεδο. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η δυναμική του συλλόγου θα δεχτεί ανεπανόρθωτο πλήγμα και το brand name θα συρρικνωθεί καθ’ εικόνα και ομοίωση των ‘λίγων’ παραγόντων.
Η μπάλα στους…παράγοντες
Η αίσθηση της κοινής γνώμης είναι ότι ο Άρης διαλύθηκε εξ’ αιτίας των παραγόντων του. Ο κόσμος ψήφιζε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά δεν έδινε σε κανέναν ‘λευκή επιταγή’ κακοδιαχείρισης. Οι ψηφοφορίες της Λέσχης αποτελούσαν, απλώς, τον εξαγνισμό για τα ‘εγκλήματα’ που ακολουθούσαν. Δηλαδή, η επίκληση στη δημοκρατική νομιμοποίηση έδινε το καλύτερο άλλοθι για να στηθεί το…latin πάρτι.
Στη Γ.Σ της Τετάρτης θα τεθούν μόνο εκβιαστικά διλήμματα. Η απάντηση της κοινής γνώμης είναι μία:
Ο κόσμος να δώσει δυναμικό παρών στη ΓΣ της Λέσχης, αλλά να μην ψηφίσει κανένας! Υπεύθυνοι για τη λήψη των αποφάσεων είναι το ΔΣ της ΚΜΑ, το ΔΣ της ΠΑΕ και το ΔΣ του ΑΣ Άρη. Αυτοί αυτοαποκαλούνται παράγοντες, αυτοί έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι. Οι φίλαθλοι δεν πρέπει να δώσουν ποτέ ξανά συγχωροχάρτι σε κανέναν!
Κλείνοντας, επαναλαμβάνω ότι όλα όσα προαναφέρθηκαν δεν τα λέω εγώ. Τα αφουγκράζομαι από τις συζητήσεις του κόσμου. Δεν τα υιοθετώ, αλλά οφείλω να τα δημοσιεύσω καθώς αυτό επιτάσσει η δημοκρατική μου παιδεία.
* Ο Γιάννης Ιωαννίδης αρθρογραφεί στο overlap.gr
