Ο Άρης δεν είχε χθες την απόδοση προηγούμενων αναμετρήσεων, ήταν άστοχος (35/87 σουτ εντός πεδιάς, με 8/31 τρίποντα) και υπέπεσε σε αρκετά λάθη (15 τον αριθμό), όμως το ζητούμενο ήταν η νίκη, την οποία κατέκτησε τελικά και με διαφορά. Αυτό κρατά και προχωρά… Υπάρχουν, όμως κάποια επιμέρους στοιχεία, που φανερώνουν τη μεγάλη θέληση και την επιθυμία να κερδίσει αυτό το ματς, που ήταν στα “πρέπει”, γεγονός που ίσως να έφερε επιπλέον πίεση.
Η επίδοση των 56 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα 29 ήταν επιθετικά δεν είναι καθόλου συνηθισμένη, ούτε στην Ευρωλίγκα, στο κορυφαίο, δηλαδή, επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι “κίτρινοι” πέτυχαν 21 πόντους από δεύτερες επιθέσεις κι αν κάποιοι παίκτες, όπως για παράδειγμα ο καθόλα τίμιος Ίσμαελ Σανόγκο, ήταν πιο εύστοχοι και πιο αποτελεσματικοί στις προσπάθειες, που επιχείρησαν, κάτω από το καλάθι, ο αριθμός θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος.
Ένα άλλο στατιστικό στοιχείο, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς είναι τα 12 κλεψίματα. Ο Άρης είναι μια ομάδα, που παίζει επιθετική άμυνα και άμυνα πάνω στην μπάλα, έχοντας μεγάλη ενέργεια, με αποτέλεσμα να κλέβει μπάλες και να τις μετατρέπει σε εύκολους πόντους, στον αιφνιδιασμό. Αυτό έγινε και χθες, αν και οι 11 πόντοι σε fast break είναι λίγοι.
Το ενθαρρυντικό, πάντως, κι αυτό που προκαλεί αισιοδοξία είναι ότι η ομάδα έχει κι άλλα περιθώρια βελτίωσης, καθώς βρισκόμαστε στην 7η αγωνιστική, ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνά κανείς ότι αγωνίζεται χωρίς τον πιο δημιουργικό, αλλά και επιδραστικό γκαρντ της, τον Τζος Χάγκινς. Όταν επιστρέψει κι αυτός, θα μπορεί να αποδώσει ακόμη καλύτερο μπάσκ
