O Δημήτρης Σαχινίδης μια μέρα μετά την βαριά ήττα του Άρη στην Τσεχία, μοιράζεται τις σκέψεις του με τους αναγνώστες του PRESSARIS.
Αναλυτικά:
Μπορεί ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου να έχει συνδυάσει, σχεδόν ταυτίσει τον μπασκετικό Άρη με τις Ευρωπαϊκές πορείες επηρεαζόμενο από την χρυσή δεκαετία του 1980 και να του κάθονται βαριά στο στομάχι ήττες σαν και τη χθεσινή από τη Νίμπουρκ,ωστόσο πρέπει να αντιληφθούμε επιτέλους όλοι πώς τα δεδομένα έχουν αλλάξει υποχρεώνοντας μας ταυτόχρονα για ακόμη μια φορά να στραφούμε πρώτιστα στα σπουδαία που είναι μπροστά και μας περιμένουν.
Βεβαίως και γνωρίζω πώς αυτό που ανέφερα παραπάνω είναι τρομερά δύσκολο για έναν κόσμο του διαμετρήματος του Άρη κι αυτό γιατί ο μόνος τρόπος να τα καταφέρουμε την φετινή χρονιά να ανταποκριθούμε ψυχολογικά είναι να συμβιβαστούμε και με κάποια πράγματα που ίσως και να μην μας είναι αρεστά. Καλώς η κακώς όμως θα πρέπει να ξέρουμε εκ των προτέρων πώς το μπασκετικό μας τμήμα φέτος έχει κάποια συγκεκριμένα στάνταρ κι ένα ανάλογο ταβάνι.
Από εκεί και πέρα έχω αναφέρει και σε προηγούμενη αρθρογραφία μου πώς η ομάδα βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην δυναμική και το μεγαλείο του κόσμου της και για το λόγο αυτό θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να χειροκροτείται στα θετικά αποτελέσματα και να αγκαλιάζεται με όλη μας τη δύναμη τα βράδια που κάτι θα έχει πάει στραβά, καθώς εάν κάτι τέτοιο δεν γίνει υπάρχει πολύ μεγάλος, όσο και σοβαρός κίνδυνος η αξιόλογη προσπάθεια που καταβάλουν ο Παναγιώτης Γιαννάκης και οι παίκτες του να τελματώσει πέφτοντας στο κενό.
Αδιαφορώ για το αν όλα αυτά που έχω καταγράψει πιο πάνω φαίνονται απαισιόδοξα στα μάτια μιας μερίδας του κόσμου του Άρη, εγώ αυτό που είμαι σε θέση να γνωρίζω είναι πώς κατά δήλωση του αντιπροέδρου της Κ.Α.Ε. Κ. Δημήτρη Παπακυριάκη σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά φέτος θα έχουμε τεράστιο πρόβλημα σε ΟΛΑ τα επίπεδα.
Μιας που όμως αναφέρθηκα ονομαστικά σε ένα μέλος της διοίκησης θα ήθελα σε αυτό το σημείο να κάνω και μια ξεχωριστή αναφορά στο τεράστιο κατά την ταπεινή μου άποψη πάντοτε μερίδιο ευθύνης που βαραίνει αποκλειστικά τους ανθρώπους που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της αγαπημένης μας ομάδας.
Το να ζητούνται σε μόνιμη βάση διορίες και εν πολλοίς να διογκώνεται περισσότερο αυτή η άρρωστη κατάσταση της αβεβαιότητας νομίζω πώς είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο και πέρα για πέρα άδικο προς την πλευρά του κόσμου. Πρέπει να γίνει αντιληπτό πώς δεν μπαίνουν εμπόδια στην οποιαδήποτε προσπάθεια, αντίθετα εκφράζονται δικαιολογημένες ανησυχίες για το αν και κατά πόσο βιώσιμο είναι το μέλλον του τμήματος. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς για λαϊκή κατανάλωση.