Η ΟΥΕΦΑ επιμελήθηκε ενός αφιερώματος, το οποίο περιλαμβάνει όχι μόνο τα παρατσούκλια των 16 ομάδων που συνεχίζουν στο Champions League, αλλά και την προέλευση αυτών. Ενδέχεται μερικά εξ αυτών να μην τα έχετε ακούσει ποτέ ξανά.
Η εμπλοκή της Νάπολι με την ελληνική μυθολογία, τα κανόνια της Άρσεναλ, τα… οπίσθια της Μπαρτσελόνα, το κυνήγι της Αλεπούς στο Λέστερ και οι νιπτήρες της Σεβίλλης.
Αναλυτικά:
Άρσεναλ – Κανονιέρηδες
Η Άρσεναλ ιδρύθηκε το 1886 από εργάτες που κατασκεύαζαν όπλα στο Γούλβιχ, μια περιοχή στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, η οποία ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τον στρατό. Το κανόνι εντοπίζεται και στο επίσημο σήμα της.
Ατλέτικο – Κολτσονέρος (σ.σ. στρώματα)
Με το πέρας του ισπανικού εμφυλίου, τα στρώματα είχαν ένα ενιαίο σχέδιο το οποίο περιελάμβανε κόκκινες και άσπρες ρίγες, αλλά αποτελούνταν και από φθηνό υλικό. Οι φανέλες της Ατλέτικο το θύμιζαν πολύ έντονα, με συνέπεια να… ταυτιστούν.
Μπαρτσελόνα – Μπάρσα, Μπλαουγκράνα, Κουλές
Το “Μπάρσα” δεν σημαίνει κάτι και το “Μπλαουγκράνα” αναφέρεται στα χρώματα της ομάδας. Κατ’ επέκταση, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο “Κουλές”. Συνήθως χρησιμοποιείται για αναφορές προς τους φίλους της και προέρχεται από μια ιστορία, στην οποία μερίδα οπαδών αδυνατούσε να βρει θέση στο παλιό στάδιο “Les Corts” και αναγκάστηκαν να καθίσουν στο έδαφος, δείχνοντας -άθελά τους- τα οπίσθιά τους στους περαστικούς!
Μπάγερν – Κόκκινοι
Έξι χρόνια μετά την ίδρυσή της το 1900, η Μπάγερν συνεργάστηκε με την αθλητική λέσχη “Munchner”, με σκοπό να χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις της τελευταίας. Μοναδικός όρος ήταν η ομάδα να αντικαταστήσει τα μαύρα σορτς με κόκκινα. Έκτοτε, το χρώμα και το παρατσούκλι καθιερώθηκαν.
Μπενφίκα – Αετοί
Προέρχεται από τον αετό που απεικονίζεται στο επίσημο σήμα από το 1904 και είναι ένα σύμβολο ανεξαρτησίας και εξουσίας. Υπάρχουν δύο αετοί: ένας που συμβολίζει την νίκη (Vitoria) και ένας τη δόξα (Gloria). Πριν την έναρξη των αγώνων, ένας από τους δύο απογειώνεται εντός του σταδίου.
Ντόρτμουντ – Κιτρινόμαυροι
Η πίεση του άλλοτε προέδρου Αογκούστ Μπους των Βεστφαλών, άλλαξε τα χρώματα της ομάδας από κόκκινο, μπλε και άσπρο, σε κίτρινο και μαύρο το 1913. Τα δύο συγκεκριμένα χρώματα άνηκαν στην Μπριτάνια Ντόρτμουντ, ομάδα με την οποία είχε συγχωνευθεί η Μπορούσια. Κάποτε αποκαλούνταν και “λεμόνια”.
Γιουβέντους – Μεγάλη Κυρία
Αν και οι απόψεις διίστανται σχετικά με την προέλευσή του, η επικρατούσα θεωρία λέει πως προσδόθηκε από την οικογένεια Ανιέλι, η οποία αγόρασε την ομάδα το 1920 και επιθυμούσε να δώσει ένα… σοφιστικέ προσωνύμιο.
Λέστερ Σίτι – Αλεπούδες
Από την πόλη της Λέστερ ξεκίνησε το κυνήγι της Αλεπούς, το οποίο σήμερα είναι παράνομο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το παρατσούκλι ήταν σχεδόν… αναμενόμενο και της προσδόθηκε το 1920.
Μπάγερ Λεβερκούζεν – Eργάτες
Η Λεβερκούζεν δημιουργήθηκε από 170 εργάτες, οι οποίοι υπέγραψαν τη σχετική προκήρυξη το 1904. Εργάζονταν στην εταιρεία – κολοσσό της φαρμακευτικής βιομηχανίας Μπάγερ, στην οποία -όπως είναι ευνόητο- ανήκει η γερμανική ομάδα μέχρι σήμερα.
Μάντσεστερ Σίτι – Πολίτες, Γαλάζιοι
Το “Πολίτες” σχετίζεται με το όνομα της ομάδας, αφού το Σίτι μεταφράζεται σε πόλη, ενώ το “Γαλάζιοι” έχει να κάνει με την επιλογή του χρώματός τους.
Μονακό – Ερυθρόλευκοι
Το ερυθρόλευκο χρώμα τους προέρχεται από τη σημαία του Πριγκιπάτου, που με τη σειρά της το αντλεί από τα εραλδικά χρώματα του κυβερνώντος οίκου των Γκιμάλντι.
Νάπολι – Παρτονοπέι
Προέρχεται από το παλιό όνομα της πόλης, το οποίο ήταν Παρθενόπη. Η Παρθενόπη ήταν μία εκ των “Σειρήνων” που επιχείρησαν να παρασύρουν τον Οδυσσέα στην ελληνική μυθολογία. Ο μύθος λέει ότι ξεβράστηκε στη νήσο Μεγαρίδα που βρίσκεται δίπλα στη Νάπολη.
Παρί Σεν Ζερμέν – PSG
Το μοναδικό που δόθηκε από αθλητικούς συντάκτες και ουδεμία σχέση έχει με την Παρί ιστορικά, παρά το γεγονός ότι σε πάμπολλα διεθνή κείμενα αναγράφεται έτσι.
Πόρτο – Δράκοι
Ο “Δράκος” ήταν σύμβολο της πορτογαλικής ομάδας από τον 19ο αιώνα, εκπροσωπώντας τη μαχητικότητα. Η ομάδα το συμπεριέλαβε στο σήμα της το 1922, μετά από σύσταση του άλλοτε παίκτη της, Αογκούστο Μπαπτίστα Φερέιρα.
Ρεάλ Μαδρίτης – Μερένγκες, Βικίνγκος
Για το πρώτο όλα ξεκίνησαν από ένα ισπανικό ραδιόφωνο, όταν σχολιαστής παρομοίασε τις ολόλευκες εμφανίσεις της Ρεάλ με… μαρέγκες. Όσον αφορά στο δεύτερο, ένας Άγγλος που έγραφε στους “Times”, είχε συγκρίνει τη νίκη της μαδριλένικης ομάδας επί της Άιντραχτ Φρανκφούρτης στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1960, με την εισβολή των Βίκινγκς στην Ευρώπη!
Σεβίλλη – Νιπτήρες
Ακόμη μία ετικέτα αμφιβόλου προελεύσεως. Η μία εκδοχή λέει ότι το γήπεδο της, “Ramon Sanchez Pizjuan”, μοιάζει με νιπτήρα και η άλλη πως οι νιπτήρες του 20ου αιώνα ήταν κατά κανόνα λευκοί με κόκκινο συμπλήρωμα, όπως ακριβώς τα χρώματα της ομάδας.
