Οι οπαδοί, οργανωμένοι και μη, είχαν την ευκαιρία στο παιχνίδι του Άρη με τον Εργοτέλη να «φωνάξουν», να εκφράσουν την οργή τους για όλα συμβαίνουν στη χώρα, με τα πανό της οργής και της διαμαρτυρίας. Μια μέρα μετά, οι οργανωμένοι οπαδοί μέσα από την ραδιοφωνική εκπομπή του Super 3, αλλά και από το σάιτ του συνδέσμου, καταθέτουν μια ακόμη ηχηρή άποψη για τον κατήφορο της Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα…
Αναλυτικά τα όσα αναφέρει το σάιτ του συνδέσμου:
«Παρέλασε για μια ακόμη φορά από τους τηλεοπτικούς δέκτες ο πολιτικός θίασος των 300, τα θλιβερά απομεινάρια του παλαιοκομματικού και απολιθωμένου πολιτικού συστήματος της ρεμούλας και της διαπλοκής που δεν έφερε απλά τη χώρα στο χείλος του γκρεμού με τις… «πολιτικές επιλογές» των τελευταίων δεκαετιών αλλά φρόντισε να της δώσει και μία κλωτσιά και να την καταβαραθρώσει.
Ο Ελληνικός λαός, εμβρόντητος και αποσβολωμένος από τις ραγδαίες κοινωνικές και οικονομικές υποβαθμίσεις που βιώνει τα τελευταία δυο χρόνια, ζώντας σ’ ένα κλίμα τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής τρομοκρατίας αλλά και τρομολαγνείας που τεχνηέντως καλλιεργείται από ΜΜΕ και πολιτικούς μηχανισμούς, υπέστη για μία φορά ακόμα την ταπείνωση και τον εξευτελισμό.
Περισσότερο από μισό εικοσιτετράωρο, δεκάδες πολιτικοί λόγοι που ακούγοντάς τους κανείς άφριζε από θυμό και ολοένα και περισσότερο διψούσε για εκδίκηση. Ακούσαμε έκπληκτοι να μας περιγράφεται το «θλιβερό, ρουσφετολογικό, παλαιοκομματικό, πελατειακό κράτος που διέλυσε τη δημόσια διοίκηση».
Ακούσαμε να μας περιγράφεται «το άθλιο σύστημα υγείας που εξυπηρετούσε ιδιωτικά συμφέροντα και μεγέθυνε τους τραπεζικούς λογαριασμούς ιδιωτών». Ακούσαμε για το «παρωχημένο εκπαιδευτικό σύστημα που προήγαγε καριέρες ακαδημαϊκές, βουλευτικές, πειραματισμούς αλλά όχι την παιδεία».
Ακούσαμε για «χαμένες ευκαιρίες από τα Κοινοτικά Πλαίσια και τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις που απέτυχαν να παράξουν πρωτογενή πλούτο και να διαμορφώσουν μια νέα δυναμική κοινωνική τάξη». Ακούσαμε για «ξεχαρβαλωμένο αγροτικό τομέα που στηρίζονταν στις επιδοτήσεις και όχι στην παραγωγή και παρήγαγε επαγγελματίες συνδικαλιστές-αγρότες που λεηλατούσαν συνεταιρισμούς και καρπώνονταν το μόχθο των απλών αγροτών».
Ακούσαμε για «στρατιωτικές δαπάνες που αλόγιστα κατευθύνονταν προς ξένα συμφέροντα με έλληνες μεσάζοντες που πλούτισαν». Ακούσαμε για «δικαιοσύνη αδύναμη και πολιτικά ευνουχισμένη στην διαλεύκανση οικονομικών εγκλημάτων».
Ακούσαμε… και τι δεν ακούσαμε. Μάθαμε για την «ανεξέλεγκτη δύναμη των χρηματαγορών να επιβάλλουν τους οικονομικούς όρους έναντι των πολιτικών αποφάσεων». Μάθαμε για την «Ελλάδα που επί τρεις δεκαετίες έπαψε να παράγει, έμαθε να ζει με τα έτοιμα, επένδυσε στην διαφθορά, προτίμησε να εμβαθύνει στην διαπλοκή παρά στην παιδεία».
Μάθαμε για την Ελλάδα των «συνδικαλιστών που σε στείρα εξυπηρέτηση των πολιτικών τους και κομματικών τους φιλοδοξιών δεν εξυπηρέτησαν
Όχι, όλα τα παραπάνω δεν τα είπε ένας τρίτος παρατηρητής του ελληνικού κοινοβουλίου. Ούτε τα είπε κάποιος άνεργος, κάποιος αγρότης που παλεύει με τη γη, κάποιος ακαδημαϊκός που μελέτησε την ελληνική πολιτική σκηνή.
Τα είπαν αυτοί, οι 300, που εναλλασσόμενοι ή και βιδωμένοι στις καρέκλες τους κυβέρνησαν αυτή τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα, αυτοί έγραψαν και τον επικήδειό της. Αυτοί που εξόντωσαν ό,τι οι πρόγονοί μας δημιούργησαν, είναι οι ίδιοι που συμπεριφέρθηκαν ως τιμητές της κληρονομιάς αυτής.
Ξεδιάντροπα. Δίχως ίχνος τσίπας, αυτοί που υποθήκευσαν την παρούσα αλλά και επόμενες γενιές, αυτοί που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας, απλώς πήραν μια μικρή, προσχηματική, ονομαστική αναβολή της προδιαγεγραμμένης χρεοκοπίας.
199 «Ναι» σε ό,τι οι εκτός της Ελλάδας επέβαλαν στη χώρα. 199 «Ναι» στη στείρα κομματική πειθαρχία επί ενός σχεδίου διάσωσης όχι της ελληνικής κοινωνίας αλλά των δανειστών του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος. Χειρότεροι όλων ίσως οι 27 βολευτές που παράτησαν το Κοινοβούλιο, δεν πήραν θέση, δεν ψήφισαν. Λάκισαν μπροστά στην ιστορική στιγμή ανάληψης ευθυνών.
Το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε «Ναι» στο να δυσκολέψουν οι – ήδη δύσκολες – μέρες που περνάει ο Ελληνικός λαός. Η Ελλάδα ουσιαστικά έχει χρεοκοπήσει και τώρα αυτό που γίνεται είναι προσπάθεια για να διασωθούν οι δανειστές μας. Τουλάχιστον αυτή η οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία να επιφέρει και την πολιτική χρεοκοπία αυτού του άρρωστου πολιτικού σκηνικού της μεταπολίτευσης.
Μακάρι να κλείσει το βρομερό βιβλίο της διαπλοκής και της πελατειακής σχέσης, των συντεχνιών και των άνομων συναλλαγών και ν’ ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο για την Ελληνική κοινωνία. Ένα κεφάλαιο που από τον πρόλογό του θα καθοριστεί και το περιεχόμενο.
Αν συγγραφείς του προλόγου αφεθούν να είναι και πάλι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της χρεοκοπίας, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας…».
“Μόνο νίκη υπάρχει στο πρόγραμμα”
Η τοποθέτηση του Super 3 και για την αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής.
“Γνωρίζαμε εκ των προτέρων τις ιδιαίτερες «δυσκολίες» του αγώνα εναντίον της ομάδας του Καραγεωργίου. Ομάδα που θα έρθει με ειδικό σκοπό να κερδίσει ότι μπορεί από τον ΑΡΗ, είτε βαθμούς, είτε κόκκινες κάρτες.
Από το πρώτο λεπτό του αγώνα έως το τελευταίο εξελίσσονταν μπροστά στα μάτια μας το αναμενόμενοι έργο. Μαζική άμυνα και καθυστερήσεις, καθυστερήσεις και μαζική άμυνα. Τελικά το παραμάγαζο έκλεψε δυο βαθμούς. Πέτυχε μερικώς τον στόχο του δηλαδή.
Ο ΑΡΗΣ γκέλαρε αν και ήταν ολοκληρωτικά καλύτερος. Σ’ έναν ακόμη αγώνα έπαιξε ποδόσφαιρο, έτσι όπως νοείται αυτό στις αναπτυγμένες ποδοσφαιρικά χώρες. Σ’ έναν ακόμη αγώνα δημιούργησε, προσπάθησε, πάτησε περιοχή, κέρδισε σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες, είχε δοκάρι, είχε την ατυχία η μπάλα να σταματήσει τρεις φορές πάνω στη γραμμή.
Δυστυχώς, το πολυπόθητο τρίποντο δεν ήρθε. Δυστυχώς χάθηκαν δυο βαθμοί. Έχουμε πολλές φορές επαναλάβει ότι μικρή σημασία έχει η εμφάνιση όταν δεν έρχεται το αποτέλεσμα. Αντιθέτως πολλαπλασιάζεται η χαρά μας όταν η νίκη έρχεται με καλή εμφάνιση.
Ο ΑΡΗΣ δεν είναι ομάδα που έμαθε να κλέβει νίκες, ούτε χαριστικά να τις κατακτά επειδή οι διοικήσεις του είναι φιλικές και ταγμένες στα κατά καιρούς κοκκινοπράσινα άρματα. Συνεπώς οι δυο βαθμοί που χάθηκαν δεν πρόκειται να μας χαριστούν σε κάποιον άλλον αγώνα.
Την Κυριακή ο ΑΡΗΣ αγωνίζεται στο εξοχικό τού εκάστοτε «δυνατού» του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Θ’ αγωνιστεί κόντρα στην χαϊδεμένη ομάδα που έχει καλομάθει να βρίσκει «στρωμένους» δρόμους. Ο αγώνας με το παράρτημα τελείωσε, ο αγώνας με τον υπασπιστή επίκειται.
Όλοι όσοι απαρτίζουν τον ΑΡΗ θα πρέπει να προετοιμαστούν για τον επόμενο αγώνα και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα και προφυλάξεις ώστε το παιχνίδι αυτό να μη το διευθύνει κάποιος επόμενος πρωταγωνιστής στημένων αγώνων. Να μη βρεθεί στο διάβα μας ένας ακόμα διατεταγμένος που θα εκπληρώσει πρόθυμα την «αποστολή» του.
Να καταλάβουν όλοι ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει αντίπαλο την Κυριακή την ομάδα της Κλεάνθους, αλλά ολόκληρο το… «αδαμάντινο» και… «πεντακάθαρο» ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο εκφράζεται μέσω της συγκεκριμένης ομάδας.
Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε ενέργεια για σπατάλη. Χάθηκε μια μάχη αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται, μαίνεται και κορυφώνεται. Ο ΑΡΗΣ έχει μείνει πίσω στην επίτευξη του μοναδικού στόχου που έχει απομείνει και ευθύνη όλων είναι να επανέλθει με αξιώσεις στη διεκδίκηση καταρχήν της πεντάδας. Απαιτείται αφοσίωση, συγκέντρωση, δουλειά και προνοητικότητα.
Κάθε αγνωστική αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, κάθε αγωνιστική έχει τις δικές της «ιδιαιτερότητες» αλλά δίνει ή στερεί τους ίδιους ακριβώς βαθμούς. Κι επειδή οι βαθμοί είναι αυτό που χρειάζεται ο ΑΡΗΣ, εκεί πρέπει να στραφεί όλη η προσοχή του καθενός ξεχωριστά αλλά και της ομάδας συνολικά.
Μόνο νίκη υπάρχει στο πρόγραμμα…”
