Πέρασαν τόσα και τόσα καλοκαίρια. Ωραία καλοκαίρια. Οι Αρειανοί πήγαιναν πριν την παραλία στο περίπτερο και δεν ήξεραν ποια εφημερίδα να αγοράσουν. Πολλές φορές έπαιρναν δύο ή και τρεις οι πιο «φευγάτοι». Άλλωστε πώς να αντισταθείς στα γεμάτα πρωτοσέλιδα, με τις μεταγραφολογίες, με παικταράδες που ενδιαφέρουν την ομάδα σου; Είναι το φετίχ των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων και δη των οπαδών του Άρη, οι οποίοι είχαν συνηθίσει είναι αλήθεια σε αυτόν τον… τρόπο ζωής, τους τρεις πιο ζεστούς μήνες του χρόνου.
Ζεστούς τόσο κυριολεκτικά, όσο και μεταφορικά. Κι όμως κανείς δεν περίμενε αυτήν την εξέλιξη. Μετά κυρίως από την επάνοδο της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία το 2006, όλοι πίστευαν πως τα λάθη του παρελθόντος δεν θα επαναληφθούν. Μοιραία, μιας και οι «κίτρινοι» βιώνουν ξανά μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Τα πρωτοσέλιδα βεβαίως παραμένουν γεμάτα, όχι όμως από ποδοσφαιριστές που ενδέχεται να μεταγραφούν, αλλά από ποδοσφαιριστές που αναμένεται να προσφύγουν.
Για να αλλάξει όμως λίγο το κλίμα, είπαμε να θυμηθούμε τις καλύτερες «θερινές» μεταγραφές της ομάδας από το 2006 κι έπειτα, ελπίζοντας πως σύντομα τα πράγματα θα αλλάξουν και η ειδησεογραφία θα αφορά ξανά αποκτήσεις παικτών αντί για αναγκαστικές αποχωρήσεις…
Καλοκαίρι 2006 – Της Ισπανίας!
Ο Άρης επιστρέφει άμεσα, έπειτα από μία μαύρη χρονιά στη Σούπερ Λίγκα. Ο τότε πρόεδρος Λάμπρος Σκόρδας, με τον πρώην πια εκτελεστικό διευθυντή της ΠΑΕ, Γιάννη Κόντη, έρχονται σε συμφωνία με μία εταιρία μάνατζερ, της οποίας επικεφαλής είναι ο Μανέλ Φερέρ. Το καλοκαίρι είναι πολύ έντονο για τον Άρη, που αποκτάει με ελεύθερη μεταγραφή τον Χαβίτο από την Μπαρτσελόνα. Το «μπαμ» όμως θα γίνει λίγο πιο αργά και κάπου στα μέσα Αυγούστου οι «κίτρινοι» αποκτούν επίσης με ελεύθερη μεταγραφή τον Σέρχιο Κόκε από τη Μαρσέιγ. Ακόμη μία κίνηση δυνατή για τον Άρη θα είναι ο Κώστας Χαλκιάς, ο οποίος θα έρθει με θητεία σε Αγγλία και Ισπανία, αλλά κι ως ενεργό μέλος της Εθνικής Ελλάδας.
Καλοκαίρι 2007 – Στο ίδιο μήκος κύματος…
Η προηγούμενη άκρως επιτυχημένο σεζόν ανοίγει την όρεξη των διοικούντων, οι οποίοι κινούνται αστραπιαία και κάνουν δύο εξαιρετικές προσθήκες. Πρώτη ο Τόνι Κάλβο, ο οποίος έχει κάνει… παπάδες στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κάτω των 21 ετών με την εθνική Ισπανίας και θα αποκτηθεί από την Μπαρτσελόνα, με εξαιρετικές περγαμηνές. Η άλλη εντυπωσιακή κίνηση, θα έρθει με την απόκτηση του Ρονάλντο Γκιάρο, ο οποίος θα δώσει στην άμυνα του Άρη κύρος και ποιότητα ανεκτίμητης αξίας. Τέλος, ο Ντάρσι Νέτο και ο Σάκης Πρίττας ήταν μεταγραφές εκείνης της σεζόν, οι οποίες αφενός δεν έκαναν τον ίδιο θόρυβο με τις προαναφερθείσες, αφετέρου ήταν άκρως ουσιαστικές με την πάροδο του χρόνου.
Καλοκαίρι 2008 – Ο άνθρωπος που γελούσε διαρκώς…
Το καλοκαίρι του 2008 βρίσκει τον Άρη σε αναζήτηση στόπερ, μετά τη φυγή του Αβραάμ Παπαδόπουλου και οι «κίτρινοι» αποκτούν τον διεθνή Ουρουγουανό, Αλεχάντρο Λέμπο. Η πιο ηχηρή κίνηση ωστόσο ήταν η απόκτηση του Μάριο Ρεγκέιρο, επίσης διεθνή με την εθνική Ουρουγουάης κι ένα πλούσιο ιστορικό στην Πριμέρα Ντιβιζιόν. Ο ίδιος έμεινε περισσότερο στη μνήμη του κόσμου για το… χαμόγελο που είχε διαρκώς (λόγω των ζυγωματικών του), παρά για την προσφορά του. Τρίτη σπουδαία κίνηση ήταν η απόκτηση του Αργεντινού μέσου, Ρομπέρτο Μπατιόν, ο οποίος δεν δικαιολόγησε ποτέ τον… ντόρο που προκάλεσε ο ερχομός του. Από όλες αυτές οι πιο ουσιαστικές μεταγραφές ήταν αυτές του Βίκτορ Βιτόλο, στο… 90’ της μεταγραφικής περιόδου, ως δανεικός από τη Σανταντέρ, ο οποίος έκανε σπουδαία χρονιά με την ομάδα και του Μιχάλη Σηφάκη από τον ΟΦΗ…
Καλοκαίρι 2009 – Το πιο πλούσιο όλων των εποχών
Αν κάτι αναπολούν με αναστεναγμό οι φίλοι του Άρη, αυτό είναι το καλοκαίρι του 2009. Οι «κίτρινοι» έκαναν πολλές και σπουδαίες μεταγραφές, αναγκάζοντας τον κόσμο να κάνει ρεκόρ στην αγορά εισιτηρίων διαρκείας και βέβαια να γκρεμίσει ουκ ολίγες φορές το αεροδρόμιο! Η πιο σπουδαία μεταγραφή ήταν αυτή του Αργεντινού Σεμπαστιάν Αμπρέου, για τον οποίο πάνω από 6.000 φίλοι της ομάδας έκαναν «Βικελίδης» το αεροδρόμιο «Μακεδονία», ενώ παρόμοιες καταστάσεις έγιναν και στην υποδοχή του Αργεντινού, Λεάντρο Γκρασιάν που ήρθε από την Μπόκα Τζούνιορς. Εκείνη την περίοδο στο Χαριλάου ήρθαν κι άλλοι σπουδαίοι παίκτες. Κριστιάν Νασούτι, Κάρλος Αράνο, Μεχντί Νάφτι και Νταρίο Φερνάντες ανάγκασαν τον κόσμο της ομάδας να κάνει μεγάλα όνειρα για τη χρονιά που ερχόταν…
Καλοκαίρι 2010 – Σε πιο ήρεμα νερά
Κι αφού είδαν κι απόειδαν οι διοικούντες με τους ξένους ποδοσφαιριστές, είπαν να το γυρίσουν στους Έλληνες. Τη μεταγραφική περίοδο του Ιουλίου – Αυγούστου 2010, ο Άρης άλλαξε πολιτική κι εμπιστεύτηκε περισσότερο Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ένας εξ αυτών ήταν και ο Νίκος Λαζαρίδης που ήρθε από τον Αστέρα Τρίπολης, ενώ περισσότερο με Έλληνα έμοιαζε κι ο επί σειρά ετών επιθετικός των Αρκάδων, ο Κροάτης Ντάνιελ Τσέζαρεκ. Ηχηρή μεταγραφή ήταν κι αυτή του Γουατεμαλτέκου επιθετικού, Κάρλος Ρουίς. Βέβαια ανάμεσα σε αυτά ξεχώρισαν και οι ερχομοί του Γάλλου μέσου Ρικάρντο Φατί, του Κολομβιανού Κάρλος Τόχα και του Ισπανού στόπερ Οριόλ Λοθάνο, από τη Ράσινγκ Σανταντέρ.
Καλοκαίρι 2011 – Η αρχή της… κάμψης
Αυτό που λένε «πριν να βρέξει… ψιχαλίζει», ισχύει πάντοτε. Ο Άρης πέρυσι ακολούθησε μία πιο στενή μεταγραφική πολιτική και κινήθηκε κάτω από τις εντολές του Σάκη Τσιώλη. Ο Καρίμ Σολτάνι ήρθε με προσδοκίες από τον Ηρακλή, αλλά δεν έκανε τίποτα απολύτως. Οι κινήσεις ήταν χαλαρές στο μεταγραφικό παζάρι, με τον Κώστα Καπετάνο να έρχεται με προσδοκίες. Τελικά η μεταγραφική περίοδος παρατάθηκε για την ομάδα… κατά ένα μήνα, αφού τον Οκτώβριο οι «κίτρινοι» απέκτησαν από τον Ολυμπιακό Βόλου τους Σανκαρέ, Ουμπίντες, Γιακούποβιτς και Ακόστα, ενώ στα μέσα Αυγούστου είχε αποκτηθεί και ο Βικτοράς Γιάκομπ.
