Υπήρξαν 14 χρόνια συνεργάτες στον Άρη. Έγιναν φίλοι καρδιακοί, τους ένωσε αρχικά το μπάσκετ και στη συνέχεια πολλά περισσότερα. Ο Γιωργής Μπουσβάρος μιλάει για τον «boss», όπως τον χαρακτηρίζει, Γιάννη Ιωαννίδη…
Η κουβέντα μας ξεκίνησε το απόγευμα της Τετάρτης (4/10) στο Αλεξάνδρειο, ανήμερα της είδησης του θανάτου του «Ξανθού» και λίγο πριν το τζάμπολ του Άρη με την Γκραν Κανάρια για την πρεμιέρα του Eurocup. Το γήπεδο γεμάτο, ο παλμός έντονος, όμως ο κ. Γιωργής βουβός. Στο νου του τριγυρνούσε ο Γιάννης, ο αξέχαστος φίλος του, ο οποίος «έφυγε» στα 78 του, αφήνοντας σπουδαία παρακαταθήκη στο ελληνικό μπάσκετ.
«Ο Γιάννης Ιωαννίδης βρίσκεται στο πάνθεον, όχι μόνο των προπονητών, αλλά των ανθρώπων του ελληνικού αθλητισμού. Ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα και μορφή, μπορούσε να ενώσει όλο τον κόσμο. Και ο Γιάννης το πετύχαινε και αυτό. Ήταν υποστηρικτικός σε όλους, ανήσυχο πνεύμα. Δεν ξεχνιέται ο Γιάννης για όσους τον έζησαν. Ήταν και είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ όσα μπορούμε να πούμε». Δευτερόλεπτα μετά τα πρώτα του λόγια, λύγισε. Τα δάκρυα έκαναν άμεσα την εμφάνισή τους και ο κόμπος στη φωνή του δεν του επέτρεπε να πει όσα θα ήθελε να μας διηγηθεί. Γιατί οι ιστορίες με τον Γιάννη Ιωαννίδη είναι πάρα πολλές…
Η ΑΕΝΑΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ “BOSS” ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
Η συνέχεια της κουβέντας μας έγινε μία μέρα μετά, σε πιο ήρεμο κάπως κλίμα, αλλά σταθερά έντονα φορτισμένο και γεμάτο συναισθήματα. Με πιο καθαρή φωνή, και όχι τρεμάμενη πλέον, ο Γιωργής Μπουσβάρος πρόσθεσε:
«Το χαρακτηριστικό του Γιάννη ήταν ότι ήταν ηγέτης. Αρχηγός. Boss (σ.σ. αφεντικό). Τα έλεγχε όλα, από τα πούλμαν που μας μετέφεραν, τις θέσεις, τα εστιατόρια, τα ξενοδοχεία, τα πάντα! Ήταν και φιλικός, αλλά φρόντιζε να έχει τα μάτια του σε όλα. Μπορεί να είχε τις ιδιομορφίες του, τις… παραξενιές του, τα γούρια και τις προκαταλήψεις του, όμως φρόντιζε να τα έχει όλα σε τάξη και να υπάρχει σεβασμός.
Όταν πήγε στην πολιτική κατάλαβε περισσότερα πράγματα, προσπάθησε να μπει στην καρδιά των ανθρώπων. Γιατί και αυτός προερχόταν από φτωχή οικογένεια ήταν ορφανός από μικρός. Αν δεν τον χτυπούσε η αρρώστια, θα έδινε κι άλλα για το μπάσκετ, από οποιαδήποτε θέση. Το αγαπούσε πολύ το άθλημα και είχε διαύγεια να το διαβάζει. Τον θυμάμαι να ασχολείται 24ώρες τη μέρα με το μπάσκετ. Και έξω που βγαίναμε για αυτό μιλούσε. Για το πώς μπορεί να κάνει καλύτερη την ομάδα του. Ήθελε να λύνει όλα τα προβλήματα που υπήρχαν».
«Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ»
Εμβαθύνοντας στον τομέα της ειδικότητάς του ο Γ. Μπουσβάρος εξήγησε γιατί τον έχει τόσο ψηλά όλος ο μπασκετικός κόσμος: «Ήταν δάσκαλος του μπάσκετ. Και όχι με την έννοια που το λέμε στην καθημερινότητα και το λέμε για να το… πούμε. Ο Ιωαννίδης και ο Ομπράντοβιτς ήταν οι δύο προπονητές στην Ελλάδα που ήθελαν να μάθουν στον κόσμο το μπάσκετ, τις λεπτομέρειές του. Ο Γιάννης ήθελε να μάθει στους δημοσιογράφους τι ακριβώς είναι το μπάσκετ, τους είχε από κοντά, τους εξηγούσε. Και σαν παίκτης ήταν… παικταράς. Ήταν βασικός στον Άρη, αρχηγός και εκεί. Θυμάμαι έλεγε πάντα εγώ θα μαρκάρω τον καλύτερο από τους αντιπάλους. Πάντα ήθελε να βγαίνει μπροστά και να ηγείται. Δε φοβόταν κανέναν, όμως ήταν και ψυχούλα».
*Ο Γιωργής Μπουσβάρος δίπλα στον Γιάννη Ιωαννίδη, από απόκομμα εντύπου που έφερε ο ίδιος στο Αλεξάνδρειο στο χθεσινό ματς του Άρη
Ο ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Και για την επιρροή που είχε στους ανθρώπους που ήταν κοντά του, ξεχώρισε: «Όταν πρωτοπήγα στον Άρη, το 1977, με πήρε για τα μικρά τμήματα αρχικά. Και μου είπε “Έλα να χτίσουμε μια αυτοκρατορία”. Δεν τον πίστεψα στην αρχή. Βλέπεις, στη ΧΑΝΘ έμαθα το μπάσκετ, όμως στον Άρη και στο πλευρό του Γιάννη έμαθα να κερδίζω. Ήταν σύγχρονος για την εποχή του, πολύ μπροστά. Μιλούσε στο «εγώ» των παικτών του. Ήξερε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του καθενός . Στα σεμινάρια μιλούσε πρώτα για τη ζωή, τόνιζε το ανθρώπινο στοιχείο και μετά για το μπάσκετ. Έδινε μεγάλη βάση στην ψυχολογία. Ήταν ένας άνθρωπος θρήσκος, έκανε πολλές αγαθοεργίες, που δεν έβγαιναν προς τα έξω».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ «ΑΡΗΣ» KAI MIA ΠΡΟΤΑΣΗ
Κλείνοντας, δε θα μπορούσε να μην αναφερθεί στα χρόνια τους στον Άρη: «Όταν ανέλαβε προπονητής στον Άρη στο Παλέ δεν υπήρχε τίποτα. Ούτε χώρος για να κρατάμε τις μπάλες. Μέρα-μέρα μαζί με τους συνεργάτες του και τον Φάνη Ταρνατώρο, που ήταν πολύ φίλοι, τα έφτιαξαν όλα. Ήμασταν πρωτοπόροι τότε, κάναμε πράγματα καινοτόμα για την εποχή και ο Γιάννης ήταν μπροστά σε όλα. Τον Άρη τον αγαπούσε πάρα πολύ, είχε ονομάσει έτσι και τον πρώτο του σκύλο. Είχε πει πριν την εποχή του Γκάλη πως πρέπει να πάει ο Άρης μπροστά, να είναι πρώτος και τα κατάφερε» πρόσθεσε ο Γιωργής Μπουσβάρος, για να καταλήξει με μία πρόταση προς τους «κιτρινόμαυρους» και όχι μόνο:
«Θα παρακαλέσω τον Άρη και τη Θεσσαλονίκη να τιμήσουν τον Γιάννη Ιωαννίδη όπως του αρμόζει. Να δοθεί το όνομά του σε μια αίθουσα, να γίνει τουρνουά στη μνήμη του. Ήταν να γίνει μια γιορτή προς τιμήν του το 2019, όμως δεν έγινε ποτέ… Ας γίνει τώρα».
Πηγή: ThessToday.gr
