Ο Άρης πέταξε στα “σκουπίδια” μια μεγάλη ευκαιρία στο γήπεδό του με αντίπαλο τη Βέροια και προφανώς και η κλεψύδρα αδειάζει σιγά – σιγά…
Το ότι ο Άρης δεν έκανε παρά μόνο δύο ευκαιρίες σε ένα ματς με την πιο αδύναμη ομάδα στην έδρα του είναι θέμα του προπονητή και των παικτών.
Κοινή αίσθηση είναι ότι ενδεχομένως θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ομάδα κάποιοι παίκτες, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα έχουν τεθεί στο περιθώριο.
Αρχικά ο Αγγελούδης ήταν ο μόνος επιθετικός στον πάγκο κι όταν μπήκε ο Κουσίδης (πολύ αργά βέβαια, στο 84’) περίσσευε μια αλλαγή, αλλά ούτε αυτήν έκανε ο Παπαδόπουλος, ο οποίος είναι φανερό πως δεν έχει στις πρώτες επιλογές τον 23χρονο φορ και αρχηγό του Άρη, ο οποίος πέρυσι πέτυχε καθοριστικά τέρματα και ήταν από αυτούς που βοήθησαν.
Απορίες γεννά και η μη χρησιμοποίηση του Ανδρέα Ηρακλή, ο οποίος είναι διαρκώς μεταξύ κερκίδας και πάγκου, τη στιγμή που φέτος σε όλα τα ματς που έπαιξε ξεχείλιζε από πάθος και δύναμη και ήταν από τους λίγους που άφησαν καλή εικόνα στα μάτια του κόσμου. Θα μπορούσε να βοηθήσει και την Κυριακή τη στιγμή που για παράδειγμα ο Καμινιώτης έπαιζε τραυματίας και με μπανταρισμένο γόνατο, αλλά και ο Τσιάρας ήταν πολύ μέτριος.
Ένας ακόμα ποδοσφαιριστής, ο οποίος έχει ποιότητα και μπορεί σε ανύποπτο χρόνο με μια ξαφνική ατομική ενέργεια να κάνει τη ζημιά στον αντίπαλο είναι ο Δημήτρης Σουνάς, ο οποίος μετά το ματς στη Λειβαδιά στο οποίο ήταν πολύ καλός, όπως και σε αυτά με Απόλλων και Αστέρα στο Χαριλάου, έχει εξαφανιστεί από τις αποστολές του Άρη.
Τέλος, υπάρχει και η περίπτωση του Σταυρόπουλου, που από βασικός κι ένα παιδί με ταλέντο, έχει τεθεί τελείως εκτός ομάδας από τον Παπαδόπουλο, τη στιγμή που ο Άρης στερείται παικτών με ταχύτητα, αλλά και γενικά δεν έχει εξτρέμ κι εκεί παίζει ένας κατά συνθήκη κλασσικός σέντερ φορ, όπως ο Μανιάς.
