ΑΠΟΨΕΙΣ

Σύνδρομο… στέρησης Άρη και η Ρεάλ είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης

Δεν έχουμε ΑΡΗ αυτές τις εβδομάδες, τελείωσαν και τα «σκάνδαλα» νωρίς αλλά το ποδόσφαιρο είναι πάντα μέσα στην καθημερινότητα μας. Ποιος μπορεί άραγε να μην ασχολείται με τον Βασιλιά των σπορ; Να οι μεταγραφές , να οι ανανεώσεις, να οι συζητήσεις για τους υποψήφιους παικταράδες, όλο και κάτι υπάρχει για να κρατάει το ενδιαφέρον μας έντονο.

– Είδαμε τον τελικό των τελικών στο Παρίσι μεταξύ της Ρεάλ με τη Λίβερπουλ. Champions League με τελικό δύο πολύ βαριές φανέλες της Ευρώπης. Αγώνας με ιστορία , ομάδες με τεράστιο brand name, παγκόσμιο κοινό, παίκτες επιπέδου Μουντιάλ , απ’ όλα είχε ο μπαξές. Ένας τελικός με τα όλα του.

– Το ποδοσφαιρικό θέαμα, όπως σε κάθε τελικό, δεν ήταν αυτό που λέμε «έκανε φιλάθλους». Αλλά όπως και να το κάνουμε ένα τέτοιο παιχνίδι ξεκινάει με την εντολή του προπονητή «δεν θα χάσουμε». Η ψυχολογία είναι τέτοια που τα ρίσκα είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Γνωρίζουν οι παίκτες ότι το όποιο λάθος είναι πιθανό να στοιχήσει ένα τρόπαιο. Η προετοιμασία ξεκινάει από την συγκέντρωση που θα έχουν μέσα στο παιχνίδι. Πολύ βασική παράμετρος αυτής της συγκέντρωσης είναι η ανάλυση για τον τρόπο που παίζει ο αντίπαλος. Οι παίκτες συγκεντρώνονται όταν γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, πώς να παίξουν, ποιους χώρους να κλείσουν, ποιον παίκτη να μαρκάρουν και πως. Το μυαλό μαζεύει όλες αυτές τις πληροφορίες και αρχίζει να δημιουργεί τις εικόνες του αγώνα. Προσαρμόζεται στις απαιτήσεις που έχουν ο προπονητής και οι συμπαίκτες του απ’ αυτόν και γίνεται κρίκος ενός συνόλου που λειτουργούν σαν ένα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

– Η διαχείριση του άγχους είναι ένα άλλο  κομμάτι της προετοιμασίας. Εκεί παίζει τεράστιο ρόλο η αποφόρτιση από την τεράστια πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν οι παίκτες. Ο προπονητής κρατάει τους παίκτες σε εγρήγορση για τον αγώνα χωρίς όμως να τους επιβαρύνει με πληροφορίες που τη δεδομένη στιγμή είναι πλεονασμός. Μια καλοκουρδισμένη μηχανή πετυχαίνει όταν δεν επιβαρύνεται με σπατάλη χρόνου για ασήμαντα πράγματα. Κάτι τέτοιο κάνουν και οι ομάδες που θέλουν να τελειώνουν ένα παιχνίδι νικήτριες.

-Η προπόνηση είναι το κομμάτι που αφορά ατομικά τον κάθε παίκτη και τον τρόπο που θα καταναλώσει τις δυνάμεις του μέσα στο γήπεδο. Το σώμα του να είναι προετοιμασμένο για δύσκολες μάχες, η ταχύτητα να είναι στο ζενίθ, η αντίληψη να καλύπτει τυχόν σωματικές αδυναμίες και οι έξυπνες κινήσεις να δημιουργούν προβλήματα στους αντιπάλους. Η συμμετοχή από μόνη της σε ένα τελικό Champions League δίνει το κίνητρο να είναι όλοι καλογυμνασμένοι και προετοιμασμένοι για το καλύτερο αποτέλεσμα.

– Η Ρεάλ σε μια φάση τεράστιας ωρίμανσης , βρήκε όλα τα παραπάνω σε μια ενδεκάδα που είχε μέσα έναν 37χρονο Κροάτη, ένα 34ρονο Γάλλο, έναν 33χρονο Γερμανό, έναν 31χρονο Βραζιλιάνο, έναν 32χρονο Αυστριακό, έναν 31χρονο Ισπανό. Μια ομάδα καθοδηγούμενη από έναν πολύπειρο Ιταλό , έκανε όσα έπρεπε για να φύγει νικήτρια. Έπαιξε με βάθος στην άμυνα, αμύνθηκε στο μισό του γηπέδου, άφησε τους «αδιάφορους» παίκτες των αντιπάλων να έχουν τη μπάλα στα πόδια, έκλεισε διαδρόμους και ανέδειξε τον τερματοφύλακα της ως τον MVP του παιχνιδιού. Οι ευκαιρίες της Λίβερπουλ είναι τρεις σημαντικές , μία του Μανέ και δύο του Σαλάχ. Ο Κορτουά τις «έβγαλε» με αποφασιστικότητα και φώναξε ότι δεν πρόκειται να ηττηθεί από κανέναν. Μια μεγάλη ομάδα , με βαριά φανέλα, παίζει τους τελικούς για να νικήσει. Αυτό έκανε η Ρεάλ. Η Λίβερπουλ από την άλλη έπαιξε όπως θα έπαιζε ένα παιχνίδι στην Premier League, που θα το κέρδιζε γιατί οι αντίπαλοι δεν έχουν την ίδια ποιότητα παικτών μ’ αυτήν. Ατύχησε. Άλλο το πρωτάθλημα κι άλλο ένας αγώνας με τη Ρεάλ και μάλιστα τελικός.

-Όταν μία ομάδα κερδίζει την πρώτη τριάδα του αγγλικού πρωταθλήματος , μέσα σε μία σεζόν, έχει κάθε λόγο να αναφωνήσει ότι είναι η καλύτερη  της Ευρώπης. Μπορεί η Premier League να είναι το καλύτερο πρωτάθλημα της ηπείρου μας αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχει και τις καλύτερες ομάδες. Απόδειξη ο τελικός.

Η Λίβερπουλ μπέρδεψε τους ρόλους και βρέθηκε εκτεθειμένη όταν η Ρεάλ βρήκε τους χώρους που χρειαζόταν. Η πίεση που άσκησε στην άμυνα της Ρεάλ ήταν ανορθόδοξη, ειδικά όταν έπαιζαν με σέντρες. Ο Τιάγκο είχε το ρόλο του Ελ Σίντ ενώ ο Χέντερσον έδειξε ότι στο κορυφαίο επίπεδο έχει θέματα.

-Η δήλωση του Κλοπ για το ότι όταν διακρίνεται ο τερματοφύλακας της αντίπαλης ομάδας, η ομάδα έχει κάνει  κάτι λάθος ήταν μάλλον πάνω στην ταραχή του. Ο τερματοφύλακας είναι ο πιο σημαντικός παίκτης μια ομάδας και ο Κορτουά το επιβεβαίωσε. Το 14ο τρόπαιο για την Ρεάλ παίρνει πλέον μυθικές διαστάσεις. Η επόμενη Μίλαν έχει 7. Τεράστια διαφορά.

Να είμαστε καλά να ασχοληθούμε με το επόμενο Champions League. Η Ρεάλ θα ξεκινήσει ως φαβορί. Για να την γκρεμίσουν πρέπει να προσπαθήσουν αρκετά.   

To Top