Μπορεί να βρίσκεται μακριά από τον Άρη και τη Θεσσαλονίκη, ωστόσο η σκέψη του τον φέρνει κοντά. Ο Χαβιέ Ουμπίντες μπορεί να έμεινε στο Κλεάνθης Βικελίδης μια αγωνιστική περίοδο, αλλά εκτιμήθηκε όσο λίγοι ξένοι από τον κόσμο του Άρη.
Ο ίδιος δεν παραλείπει να ενημερώνεται για τα νέα και τις εξελίξεις του «κίτρινου στρατοπέδου», ενώ μάλιστα διατηρεί ακόμη, άριστες σχέσεις με τους πρώην συμπαίκτες του.
Αυτή τη στιγμή, το μόνο που μπορεί να του θυμίζει τον Άρη, είναι η συνεργασία του με τον προπονητή Έκτορ Ραούλ Κούπερ, καθώς ήταν εκείνος, που τον επέλεξε να πορευτούν μαζί μετά τον Άρη, στο Τουρκικό πρωτάθλημα, με την ομάδα της Ορντουσπόρ.
Ο Ουμπίντες μίλησε στο metrosport.gr παραχωρώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, στην οποία στέλνει τα δικά του μηνύματα.
-Ενδιαφέρεσαι να μάθεις νέα του Άρη; Γνωρίζεις την κατάστασή του τώρα;
«Ναι, μαθαίνω τα νέα του Άρη. Γνωρίζω την κατάστασή του και τις στιγμές που περνάει. Αντιμετωπίζει πολλά οικονομικά προβλήματα και η ομάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση βαθμολογικά. Ξέρω πως έχασε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι με την Βέροια, εκεί που γέμισαν το γήπεδο όλοι οι φίλοι του Άρη. Μετά τη νίκη επί του Λεβαδειακού, πρέπει να κάνει το ίδιο με τον ΠΑΣ Γιάννενα, ο κόσμος να βοηθήσει και εκεί, όπως κάνει πάντα».
-Πως νιώθεις για αυτές τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η πρώην σου ομάδα;
«Πιστεύω πως ο Άρης είναι ένας μεγάλος σύλλογος και δεν αξίζει σε καμία περίπτωση, να περνά όλα αυτά. Νιώθω λυπημένος, που βρίσκεται σε δυσάρεστη θέση σήμερα και στεναχωριέμαι για τα παιδιά, που μέχρι πριν λίγο καιρό μοιραζόμασταν τα αποδυτήρια. Μακάρι, στα επόμενα παιχνίδια να πάρει τα ιδανικά αποτελέσματα και να απομακρυνθεί από αυτήν την κρίση».
-Πως ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις του συλλόγου; Διατηρείς επαφές με φίλους σου από εδώ;
«Πάντα φροντίζω να ενημερώνομαι για τα νέα της ομάδας, για όλες τις αλλαγές που γίνονται, μέσω διαδικτύου. Έχω πολλούς φίλους στη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι μου λένε κι αυτοί τι συμβαίνει. Συγκεκριμένα, επικοινωνώ με τον Παπαζαχαρία, τον Καζναφέρη, τον Τριανταφυλλάκο, τον Παπαστεριανό, τον Ψυχογιό και τον Βελλίδη».
-Είσαι κι εσύ ποδοσφαιριστής, οπότε είσαι και κατάλληλος για να συμβουλέψεις, όσους βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε πίεση και άγχος για τη δύσκολη συνέχεια…
«Οι ποδοσφαιριστές είναι οι πρώτοι που υποφέρουν από τέτοιες καταστάσεις. Αυτοί θέλουν περισσότερο από κάθε άλλον να αλλάξουν τα πράγματα. Οι συνεχείς αλλαγές προπονητών και επιπροσθέτως, η πίεση που νιώθουν, λόγω της χαμηλής θέσης στη βαθμολογία, δεν βοηθούν την ομάδα να βρει το δρόμο της. Είναι δύσκολο να δώσω εγώ συμβουλές σήμερα, γιατί οι ποδοσφαιριστές του Άρη το ζουν. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι το πρωτάθλημα τελειώνει και οι ευκαιρίες τους μειώνονται. Θα ήθελα μόνο να τους στείλω κουράγιο και να τους πω ότι είναι πολύ σημαντικοί, γιατί μόνο αυτοί μπορούν να απομακρύνουν τον Άρη από αυτή τη θέση και να τον διατηρήσουν στην Σούπερ Λιγκ. Ακόμη, να παραμείνουν ενωμένοι και δυνατοί, μέχρι το τέλος».
-Οι φίλοι του Άρη είναι στεναχωρημένοι και αγχωμένοι με όλα αυτά. Εσύ που τους γνωρίζεις καλά, τι θα ήθελες να τους πεις;
«Φαντάζομαι πόσο στεναχωρημένοι θα είναι οι φίλοι του Άρη, να βλέπουν την ομάδα τους έτσι. Θέλω να τους πω, να συνεχίζουν να υποστηρίζουν το σύλλογο, όπως έκαναν πάντα. Δεν είναι ώρα για να κατακρίνουν κάποιον. Πρέπει να ενθαρρύνουν την ομάδα όσο χρειάζεται και να συνεργαστούν όλοι μαζί, μέχρι το τέλος».
-Πως σου φαίνεται, που εσύ συνεχίζεις τη συνεργασία σου με τον πρώην προπονητή του Άρη, Έκτορ Ραούλ Κούπερ στην Ορντουσπόρ;
«Είναι μεγάλη υπόθεση που συνεχίζω να συνεργάζομαι με έναν προπονητή, όπως ο Έκτορ Κούπερ. Είναι έμπειρος, απαιτητικός και πάντα πολύ συγκεντρωμένος, σε ότι κάνει. Ο ίδιος με επέλεξε για το ρόστερ της Ορντουσπόρ. Είναι τιμή μου τόσο προσωπικά, όσο και επαγγελματικά».
-Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεσαι τον Άρη; Έχεις να θυμάσαι ωραίες αναμνήσεις;
«Πάντα σκέφτομαι τον Άρη. Όταν κάποιος έχει ωραίες αναμνήσεις από ένα μέρος, υπάρχουν πράγματα που δεν ξεχνάς ποτέ. Συγκεκριμένα, οι φροντιστές,ο μεταφραστής, το ιατρικό τιμ, είναι υπέροχοι άνθρωποι που πάντα μου φέρονταν καλά. Και προφανώς, οι πρώην συμπαίκτες μου, με τους οποίους διατηρώ ακόμα καλές σχέσεις».
-Εάν είχες τη δυνατότητα, να βοηθήσεις με κάποιο τρόπο, από εκεί (Τουρκία) τον Άρη, τι θα έκανες;
«Είναι δύσκολο να βοηθήσω, για την κατάσταση που βρίσκεται τώρα ο Άρης. Εκτός από αυτό όμως, ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να βοηθήσει ένας ποδοσφαιριστής, είναι μέσα στο γήπεδο, παίζοντας και σπρώχνοντας την ομάδα. Τώρα όμως, εγώ αγωνίζομαι για άλλον σύλλογο και προσπαθώ για το καλύτερό του».
-Τι σου έλειψε πιο πολύ από τον Άρη και την Ελλάδα;
«Από τον Άρη, μου έλειψε να μπω μέσα στο γήπεδο, να δω τις φωτοβολίδες, τα κίτρινα κομφετί , να ακούσω τον ήχο των τυμπάνων και την μουσική με τις τρομπέτες. Όσο για την Ελλάδα, μου λείπει πολύ ο φραπές, που είχα συνηθίσει να πίνω. Επίσης, αναπολώ τις συζητήσεις με τους φίλους μου, γιατί στη Θεσσαλονίκη και στον Βόλο, είχα την τύχη να κάνω πολύ καλούς φίλους και χαίρομαι ιδιαίτερα. Μάλιστα, αυτός είναι και ένας λόγος, που θα με οδηγήσει ξανά σε αυτά τα μέρη».
Θα ήθελες μια μέρα να επιστρέψεις στον Άρη;
«Φυσικά και θα ήθελα, να ζήσω ξανά όμορφες στιγμές, όμως στην κατάσταση που ήταν τότε ο Άρης. Τότε, που πετύχαινε πολλά. Άλλωστε, αυτές είναι οι προσδοκίες όταν πας σε μια ομάδα, όπως αυτή. Όμως, η πραγματικότητα τώρα είναι άλλη και σκληρή. Σήμερα, πρέπει να σκεφτούμε πως θα συνεχίσει ο Άρης να βρίσκεται στην Σούπερ Λιγκ. Μακάρι, όλα να πάνε καλά, τόσο στην ομάδα, όσο και στην Ελλάδα».
