Ο Αρτούρ Λεκμπέλο Άρη δίνει την μεγαλύτερη «μάχη» της ζωής του, καθώς πάσχει από μία σπάνια ασθένεια, μια νευρική μυοπάθεια που παραλύει τα άκρα του σώματος και ήδη έγιναν οι πρώτες ενέργειες με το φιλικό της Τετάρτης (17:00) με την Εθνική Ελλάδος του 2004 να ανοίγει τον “κύκλο” αυτό!
Έντονο είναι το ενδιαφέρον από επώνυμους, αλλά και ανώνυμους φίλους του Άρη προκειμένου να σταθούν στο πλευρό του 51χρονου πρώην ποδοσφαιριστή για το προσωπικό του δράμα που συγκλόνισε την κιτρινόμαυρη οικογένεια και για το οποίο μίλησε στο PRESSARIS:
«Είναι μία μυϊκή νευροπάθεια, που εντάσσεται στην ευρύτερη κατηγορία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Το προσδόκιμο ζωής είναι δύο, το πολύ τρία χρόνια. Εγώ έχω φτάσει τα πέντε! Αυτός είναι και ο λόγος που αναζητούμε τρόπους για θεραπεία στο εξωτερικό. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δύο κέντρα που ασχολούνται με τις σπάνιες ασθένειες σε Γερμανία και ΗΠΑ, με την πρώτη επιλογή να είναι πιο εφικτή για όλους”.
Πως νιώθεις που έχεις ένα τόσο μεγάλο φορτίο να διαχειριστές;
«Έχω σχεδόν πέντε χρόνια αυτή την αρρώστια, απλά τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση είναι τέτοια που και οι φίλοι μου το κατάλαβαν. Υπήρξε περίπτωση που ο οργανισμός αντέδρασε από μόνος του και θεράπευσε την ασθένεια. Σε μένα δεν έχει γίνει ακόμα κάτι τέτοιο. Αρχίζεις και έχεις πρόβλημα στα χέρια και στα πόδια, δεν γίνεται να το ελέγξεις και να το κρύψεις».
Αναπολείς τις στιγμές που έπαιζες κι εσύ στο Χαριλάου;
«Πάντα θα είναι στην καρδιά μου. Έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου για αυτή την ομάδα και εισέπραξα απίστευτη αγάπη. Μέχρι και σήμερα. Είμαι ευγνώμων για αυτό και δεν το αλλάζω με τίποτα. Δεν μπορώ να σταματήσω τα δάκρυά μου που με στηρίζει ο κόσμος τόσο πολύ. Είναι μοναδικό και σας ευχαριστώ. Θέλω να σας ανταποδώσω αυτή την αγάπη».
Την τωρινή κατάσταση της ομάδας πως την βλέπεις;
«Είναι δύσκολα τα πράγματα. Χάσαμε βαθμούς που δεν θα έπρεπε. Ειδικά από ομάδες κοντά σε εμάς, όπως στον Εύοσμο ή στις Σέρρες. Ελπίζω να γίνει κάτι καλό, γιατί με στεναχωρεί που υποφέρει ο κόσμος».
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου στον Άρη, όσα χρόνια έπαιξες ως παίκτης του;
«Όταν ήρθα, ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Κάθε ματς ήταν ξεχωριστό. Η χειρότερη είναι αναμφισβήτητα, όταν πέσαμε κατηγορία. Ήταν πολύ δύσκολη η κατάσταση τότε. Αγάπησα και αγαπώ ακόμα με πάθος τον Άρη και με πόνεσε πολύ εκείνη η χρονιά».
