Ο Νίκος Κυζερίδης για μία ακόμα φορά ήταν συγκλονιστικός! Στο περιθώριο της χθεσινής αναμέτρησης του Άρη με τη Θύελλα Φιλώτα στο “Κλεάνθης Βικελίδης”, αγώνα τον οποίο παρακολούθησε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, μίλησε για τα συναισθήματά του που έχει επιστρέψει στο γήπεδο, όπου αγαπήθηκε όσο λίγοι:
«Από το Σάββατο που πάτησα το πόδι μου στο αεροδρόμιο, τη στιγμή που ήρθα μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα, τα λόγια είναι περιττά. Τα συναισθήματα και η αγάπη που νιώθω είναι ανεπανάληπτη. Το χω δηλώσει και το ξαναλέω και θα το λέω μέχρι να φύγω από αυτόν τον κόσμο, ότι η αγάπη του κόσμου είναι αυτή που με κρατάει ζωντανό”.
Είσαι έτοιμος να περπατήσεις και πάλι στο χορτάρι του «Κλεάνθης Βικελίδης»;
«Μου δίνεται η δυνατότητα να φορέσω για ακόμη μία φορά τη φανέλα του Άρη, να περπατήσω στο Χαριλάου μπροστά σε αυτόν τον κόσμο. Να νιώσω έστω αυτό το χειροκρότημα, αυτή την αγκαλιά, γιατί ο Άρης για μένα είναι το δεύτερό μου σπίτι, μετά την οικογένειά μου.
Eίσαι ικανοποιημένος από τον κόσμο του Άρη;
« Έζησα πολύ καλές στιγμές, τις κακές ούτε τις θυμάμαι, τις έχω σβήσει από τη μνήμη μου. Είναι χαραγμένη στη καρδιά μου η αγάπη του κόσμου. Εγώ δεν ήμουν ούτε ο σούπερ παίκτης αλλά τέτοια αγάπη σπάνια την κερδίζουν κάποιοι και τώρα πλέον καταλαβαίνω ποιος ήμουν και σαν άνθρωπος και σαν ποδοσφαιριστής και εκτιμώ όλη αυτή τη προσπάθεια».
Αν θα ξεχώριζες κάποια στιγμή σου στον Άρη, ποια θα ήταν αυτή;
«Το γκολ που μου έχει μείνει, ακόμη και ένα μικρό παιδάκι να ρωτήσεις, θα σου πει ότι είναι αυτό κόντρα στη Σερβέτ. Υπήρχαν κι άλλα σημαντικά σε ντέρμπι, αλλά η Σερβέτ ήταν το αποκορύφωμα, εκείνο το συναίσθημα που ένιωσα όταν ήμουν στα κάγκελα ήταν το αποκορύφωμα. Είναι σαν να έχω πάθει αμνησία και το μυαλό μου είναι κολλημένο εκεί. Αυτή ήταν η καλύτερη στιγμή και μετά αυτή του γυρισμού στο αεροδρόμιο.»
Στο παρελθόν, αλλά και τώρα έχεις πει κάτι στην οικογένειά σου για τον Άρη;
«Στον Άρη, έπαιξα σχεδόν έξι χρόνια, μπορεί να έφυγα με κάποιον τρόπο, αλλά δεν θέλω να γυρίσω σε αυτά. Με ρώτησαν οι κόρες μου για τον Άρη και ότι περάσαμε πολλά. Όμως, θέλω να το ξέρουν όλοι, ότι υπήρχαν χρόνια που έφαγα και φάγαμε ψωμί από τον Άρη. Αυτό είπα και στις κόρες μου για να το θυμούνται».
