Συγκλονίζει και πάλι ο “γίγαντας” ακρίτας από το Σουφλί! Βάπτισε και τους τέσσερις γιους του “Άρης” ως δείγμα της αγάπης για την ομάδα και μιλάει με… πόνο για τον “θεό του πολέμου”.
Δεν κρύβει την αγάπη του για την πατρίδα, τους συνανθρώπους του, αλλά και τον Άρη! Ο Κωνσταντίνος Ταπεινόπουλος γράφει την δική του ξεχωριστή ιστορία στο ακριτικό Σουφλί εκεί όπου δίνει καθημερινά τη δική του «μάχη» στο Πυροσβεστικό σώμα.
Ο 44χρονος σήμερα Προϊστάμενος του Πυροσβεστικού κλιμακίου Σουφλίου είχε έρθει στην επικαιρότητα τα τελευταία δυο χρόνια με αφορμή τους αγώνες του Άρη στον Έβρο κόντρα στην ομάδα του Σουφλίου… Δυο χρόνια μετά έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα μιλώντας για την μοναδική κατάθεση αγάπης: βάπτισε και τους τέσσερις γιους του ‘Άρης”, δίνοντάς τους, ως δεύτερο όνομα αυτό του κιτρινόμαυρου συλλόγου!!!
Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Η καταγωγή του είναι από το Ροδολίβος Σερρών, όπου γεννήθηκε και από μικρό παιδί δεν έκρυψε την αγάπη για τον Άρη.«Πήγαινα στο γήπεδο, ήμουν και είμαι στο πλευρό της ομάδας μου. Ακόμη και στον ‘γολγοθά’ της Γ’ εθνικής έλεγα ότι πρέπει να είμαστε όλοι στο πλευρό της. Στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι, άλλωστε» δήλωσε μιλώντας στην εκπομπή “Οι Αντίζηλοι” με τον Γιώργο Τότσικα και τον Κώστα Οικονομίδη στο “Yellow Radio” ενώ υπογράμμισε ότι: «ο μεγάλος μου γιος γεννήθηκε το 2010. Είχα υποσχεθεί ότι εάν παίρναμε το κύπελλο στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό εκείνη τη χρονιά, θα έδινα στο γιο μου το όνομα του παίκτη που θα έβαζε το γκολ! Αλλά δεν τα καταφέραμε. Τελικά έδωσε το όνομα Άρης και στα τέσσερα παιδιά, ως δεύτερο όνομα, όχι γιατί θέλω να το παίξω γραφικός, αλλά από αγάπη γι αυτόν τον σύλλογο, γι αυτήν την ομάδα».
Το σήμερα τον πληγώνει. “Θυμάμαι το ’79 με την Περούτζια, το ’80 είδα το μπαράζ του Βόλου, ήμουν 7 χρονών, έκλαψα, από τότε βέβαια έχουμε κλάψει πολλές φορές, λίγες φορές γέλασε το χειλάκι μας. Και σήμερα η ομάδα είναι σε κρίσιμη κατάσταση” όπως είπε χαρακτηριστικά για να συμπληρώσει: “Εμείς είμαστε συνειδητοποιημένοι οπαδοί του Άρη, ούτε μόδα είμαστε, ούτε τίποτα, για αυτό και παραμένουμε, εγώ προσωπικά έχω πάθει ανοσία στον πόνο… Τώρα ακούω για την 3η θέση, και να ανεβούμε τι θα γίνει όμως; Θα μπορέσει να είναι δυνατός ο Άρης;”.
Για την εποχή όπου ένιωσε τον Άρη δυνατό είπε: “Εγώ την εποχή 2004-2010 ένιωθα ευγνωμοσύνη για όσα ζούσα. Ξέρω ότι θα παρεξηγηθώ, είμαι μακριά από την Θεσσαλονίκη, είμαι 40 χρόνια Αρειανός, τότε πήγαινα 15 παιχνίδια τον χρόνο από το Σουφλί. Εγώ θυμάμαι το Χαριλάου με την Μπόκα, με την Ατλέτικο και την Σίτι… Αυτές είναι οι μεγάλες στιγμές, αλλά τώρα ο Άρης, όσο και να κρατάμε εμείς ψηλά την σημαία, μας πονάει”.
Για την κατάσταση στην ΠΑΕ είπε: “Εγώ είμαι μακριά… Θα πω αυτό που νιώθω… Ποιος είναι ο Καρυπίδης; Ούτε που τον ξέρουμε. Το χειρότερο από όλα είναι ότι έχουμε χάσει την πίστη μας” και κατέληξε λέγοντας με έκδηλη την αγωνία του: “Εγώ αγαπάω την ομάδα, ο γιος μου ο μεγάλος όμως τώρα που αρχίζει και καταλαβαίνει μου λέει ”Που δείχνει Άρη ρε μπαμπά;Όλο κόκκινα και πράσινα δείχνει η τηλεόραση. Τις προάλλες έδειξε η Nova το 1-4 μέσα στην Τούμπα και τον ξύπνησα με αγωνία για να του δείξω τι σημαίνει Άρης”.
