Ο κύριος Γηπεδόπουλος τηλεφώνησε εσπευσμένα στον κύριο Δημαρχίδη. Έπρεπε να κλείσει σύντομα το ζήτημα. Οι επερχόμενες εκλογές ήταν η κατάλληλη ευκαιρία. “Να εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες”, τον είχε συμβουλέψει παλιά κάποιος. Δεν θυμόταν ακριβώς ποιος. Ίσως να ήταν ο Παραγοντάκης, γνωστός στην πονηρή πιάτσα και πολύ φίλος με τον Διαπλεκομένογλου. Του ίδιου σιναφιού, μεγαλωμένοι μαζί απ’ το σχολείο, στην ίδια γειτονιά, ίδιες σκέψεις, ιδέες, ίδια ζωή, κοινές αξίες…
Τα ιδανικά του κόσμου που γκρεμίζεται
Εδώ, φυσικά, δεν θα μιλήσουμε για Βάρναλη, που συνεχίζει και αναφέρει πως “φέρνει τον κόσμο που γεννιέται”. Δύσκολα να γεννηθεί κάτι υγιές στην σαπίλα, εξάλλου. Τα νταλαβέρια των γνωστών περίεργων, του Βορρά αυτή την φορά, γιατί ναι, σωστά μαντέψατε, δεν φταίει ο νταβατζής του κράτους των Αθηνών, έχει κι εδώ πάνω από δαύτους, μαζί με τα τσιράκια τους, φρόντισαν να παίζονται αγώνες σε ετοιμόρροπο γήπεδο. Για εκεί πήρα 3 εισιτήρια την Τετάρτη, μαζί με κάμποσο κόσμο ακόμα, αυτό σφραγίστηκε την Πέμπτη!
Τράβα, τράβα, τράβα (όχι κατοτσέρη αλλά) τράβα Καλατράβα! Γνωστοί φαν του γνωστού αρχιτέκτονα φρόντισαν να παίζουν με τις τύχες ανθρώπων, οπαδών, φιλάθλων και αθλητών. Η γη αυτή, δεν καίγεται απλά, ούτε πλημμυρίζει μόνο. Καμιά φορά γκρεμίζεται ή έστω ακροβατεί! Παίζει με τις πιθανότητες. Όρθιο ημίχρονο, πεσμένο τελικό!
Η συγκυρία
Ο Άρης, γνωστός για το ότι σχεδόν πάντα αποτελεί τμήμα τέτοιων ιστοριών, θα έπαιζε στις Σέρρες, μετά δεν θα έπαιζε πουθενά και τελικά θα παίξει εντός έδρας. Σάββατο σήμερα, γλιτώνουμε από έξοδα μετακίνησης, βενζίνες κλπ, χάνουμε το γούστο που πάντα έχει μία εκδρομή εκεί που παίζει η ομάδα, αλλά από σπόντες, καραμπόλες, αποφάσεις σε συρτάρια ανευθυνουπεύθυνων και διάφορα ακόμα, παίζει στο Κλεάνθης Βικελίδης με τον Πανσερραϊκό. Μία συγκυρία, μία ευκαιρία.
Δεν φτάνω το βλέμμα στον 2ο γύρο, εκεί που θα έχουμε 4 σερί έξω!! Κατά σειρά, Κηφισιά, Σέρρες, Γιάννενα, Περιστέρι. Στέκομαι στο τώρα, έχοντας μία γκέλα με την γειτονιά των. βορείων προαστίων της Αθήνας. Ακολουθούν το σημερινό και άλλα 2 σερί μέσα. Στην σούμα 3 ματς στην σειρά. Έχω γράψει επανειλημμένα για την “βήμα βήμα, αγώνα αγώνα” νοοτροπία μου και πως αυτή πρέπει να διέπει τα αποδυτήριά μας και γενικότερα την λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος της ομάδας. Η μικρή εικόνα, δηλαδή. Παρόλα αυτά, η συγκυρία που αναφέρθηκε προσφέρει την ευκαιρία αποδείξεων. Με συλλογή τριπόντων στην σειρά, ανακτάται αυτοπεποίθηση, οριοθετούνται εκ νέου οι στόχοι, σκαρφαλώνεις στην βαθμολογία, εκμεταλλεύεσαι το πρόγραμμα.
Η ουσία
Δεν είναι ζητούμενο το αποτέλεσμα στα ντέρμπι. Εκεί βρίσκεται το κερασάκι στην τούρτα, την οποία δημιουργούν αγώνες σαν αυτούς που έρχονται, αρχής γενομένης από τον σημερινό. Μόνο δύο ματς να είχε κερδίσει η ομάδα, με Λαμία και Κηφισιά, θα βρίσκονταν στους 13 βαθμούς σήμερα. Είναι εύκολα κατανοητό το ποια παιχνίδια είναι τα ουσιαστικά.
Μιλώντας για ουσία, θέλω να πιστεύω και να ελπίζω πως έγινε, στην Πτολεμαΐδα , αυτό που συμβαίνει το καλοκαίρι, κανονικά. Δέσιμο, δουλειά, ρόλοι και όλο αυτό με γνώμονα την άμεση κάλυψη χαμένου εδάφους. Θα είμαι εκεί. Να τραγουδήσω, να στηρίξω, να πιστώσω τα θετικά. Έχουμε ανάγκη από αυτά, ως Άρης. Ο αρνητισμός, οι τραυματισμοί, ακόμα και η φαινομενικά αλλά και αντικειμενικά δύσκολη κλήρωση στο κύπελλο χτες, ζητάνε απαντήσεις πειστικές, στο χορτάρι. Στήριξη, πίστη, απόδειξη. Δουλειά όλων μας. Συνεργασία. Αυτό πρέπει να είναι ο Άρης, τι μπάσκετ έδειξε τον δρόμο πρόσφατα. Πάτρα, καπάκι εντός με τους Τούρκους. Νοοτροπία, δουλειά, ουσία.
Αντί επιλόγου
Στην γη της τρέλας, δεν ξέρεις τι και πότε θα περιμένεις το οτιδήποτε. Οφείλεις να είσαι έτοιμος. Σε αντοχές, σε πνευματικό και όχι μόνο επίπεδο. Δεν πρέπει να παρασυρθεί η ομάδα, ειδικά, απ’ τα καραγκιοζλικια. Θα βιώσουμε τέτοια, σίγουρα. Ο πρωταγωνιστής γνωστός. Δεν πρέπει να μας απασχολούν μαριονέτες. Βλέμμα μόνο στον δρόμο και τον στόχο. Νίκη, μόνο.
ΥΓ Ελαφρύ το χώμα, Αρειανέ Γιάννη Μιχαλήτσο, ελαφρύ το χώμα πιστέ, παθιασμένε Πάρι Καλημερίδη. Έγινε η απώλεια συνήθειά μας. Καλό παράδεισο και ανάπαυση στις ψυχές σας. Μάζεψέ τους εκεί πάνω και μίλα σαν να κάνεις αναμετάδοση στην Προύσα. Ο δικός μας Άρης και οι άνθρωποί του δεν πεθαίνουν ποτέ. Ούτε χάνουν!
Σάββατο, 21 Οκτωβρίου 2023
“ο Χιούι”
