Είναι το υπ’ αριθμόν 8.000 μέλος της Λέσχης Φίλων Άρη, δηλώνει… Αρειανόψυχος, αλλά και περήφανος που ανήκει στην «κίτρινη» οικογένεια! Ο Σπύρος Χαριτάτος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους «πρεσβευτές» της ιδέας του Άρη στην Αθήνα και μίλησε στο PRESSARIS για όλα όσα τον συναρπάζουν στην αγαπημένη του ομάδα.
Θαυμαστής του μεγάλου Νίκου Γκάλη, αλλά και των Βεργίνη, Ταπούτου, Μπόγρη από την σημερινή ομάδα μπάσκετ, ο δημοφιλής δημοσιογράφος παραχώρησε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο PRESSARIS και… «έκανε παιχνίδι», σαν μεσοεπιθετικός που θα ήθελε να είναι! Απολαύστε τον…
Πώς γεννήθηκαν τα συναισθήματά σου για τον Άρη;
Πριν από περίπου μια πενταετία βρέθηκα στο Αλεξάνδρειο στο τοπικό σας ντέρμπι. Ενθουσιάστηκα με την ατμόσφαιρα, αλλά ήταν μόνο η αρχή! Στη συνέχεια άρχισα να βρίσκομαι στις κερκίδες και να παρακολουθώ Άρη σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ σε ουδέτερες θέσεις και στα εκτός έδρας παιχνίδια. Έγινε η αρχή και μετά ήρθε η συνήθης φυσική ακολουθία..
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γίνεις μέλος της Λέσχης Φίλων Άρη;
Ο θαυμασμός μου απέναντι στον λαό του Άρη, για την ποιότητά του μέσα και έξω από τα γήπεδα σε όλες τις ηλικίες. Αποτελεί, δε, χαρά για μένα η πρόσκληση που μου έγινε να μπω στην ξεχωριστή αυτή παρέα. Και από όσο γνωρίζω, αυτοί που μου έδωσαν τη δυνατότητα επιλογής με τσέκαραν πολλές φορές και επί αρκετά χρόνια ως διακριτικό φίλαθλο του Άρη. Παρά το γεγονός ότι μένω μόνιμα στην Αθήνα και δεν κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη.
Η Λέσχη Φίλων Άρη Αποτελεί ένα υγιές πρότυπο φίλαθλης συμπεριφοράς, τόσο οργανικά όσο και διοικητικά. Έχω την αίσθηση πως ξεπερνά την λογική της γηπεδικής παρουσίας και έχει προοπτικές θετικής κοινωνικής παρέμβασης με δράσεις ουσίας, ιδιαίτερα μάλιστα στη δύσκολη εποχή που βιώνουμε, όπου κάθε μορφή αλληλέγγυας πρακτικής μπορεί να κάνει θαύματα. Αργά ή γρήγορα, πιστεύω πως θα ακολουθήσουν κι άλλοι σύλλογοι, που παραμένουν δύσπιστοι ή άτολμοι παρατηρητές.
Θα σε ενδιέφερε το ενδεχόμενο να ασχοληθείς μελλοντικά με τα διοικητικά δρώμενα του συλλόγου, μέσω της Λέσχης, όπως έκανε για παράδειγμα ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης;
Για μένα ο Άρης αποτελεί επιλογή φίλαθλης πορείας. Τα υπόλοιπα τα λύνει η ίδια η ζωή… Και εγώ δηλώνω παρών.
Αν ήσουν ποδοσφαιριστής, σε ποια θέση πιστεύεις ότι θα έπαιζες;
Μεσοεπιθετικός, όπως και στο γήπεδο της ζωής! Για να καλύπτω τους κοντινούς μου συμπαίκτες και στην επίθεση να επιχειρώ ντρίμπλες, σέντρες αλλά και κάθετες πάσες για γρήγορα γκολ, ώστε να μην περιμένει πολύ ο ενθουσιώδης κόσμος της ομάδας στην κερκίδα!
Με ποιον παίκτη του Άρη θα μπορούσες να πεις ότι ταυτίζεσαι, λόγω στιλ ή ταμπεραμέντου;
Στην πρόσφατη ιστορία του Άρη, η εμβληματική φυσιογνωμία του Νίκου Γκάλη μέσα και έξω από τα γήπεδα και ο διεθνής σεβασμός που ακόμα απολαμβάνει, νομίζω ικανοποιεί απόλυτα τον καλόπιστο φίλαθλο.
Στις ημέρες μας, χωρίς να υποτιμώ το ομαδικό πνεύμα και τη σκληρή δουλειά όλων των παικτών, έχω ξεχωρίσει ως καθαρόαιμους… Αρειανόψυχους τους Χρήστο Ταπούτο και Δημήτρη Βεργίνη και περιμένω αρκετά από το νεότερο μέλος της παρέας, Γιώργο Μπόγρη.
Από τους αθλητές του ποδοσφαιρικού τμήματος θα είναι χαρά μου να με κερδίσει κάποιος από τους εξαιρετικούς παίκτες ως φίλαθλο, όχι μόνο για το μεγάλο ταλέντο του αλλά και για τη σταθερή απόδοση του σε όλα τα παιχνίδια.
Αν μπορούσες να… φέρεις μεταγραφή στον Άρη έναν παίκτη από άλλη ελληνική ομάδα, ποιον θα επέλεγες και για ποιο λόγο;
Στο βαθμό που μπορώ να έχω άποψη, θα σου πω με πεποίθηση ότι είναι επικίνδυνη πληγή η αναζήτηση μεγάλων και δήθεν εμπορικών ονομάτων. Πληγή που δύσκολα θεραπεύεται και συχνότερα αιμορραγεί. Κάθε φορά που αυτός ο υπέροχος κόσμος εμψυχώνει και στηρίζει με πίστη έναν ή περισσότερους καλοδιαφημισμένους αθλητές, αναρωτιέμαι εάν αυτοί πιστεύουν και εκτιμούν ανάλογα την αφοσίωση που απολαμβάνουν ώστε να αποδίδουν τα ανάλογα μέσα στο γήπεδο, εξαιρώντας βέβαια τις περιπτώσεις όπου υπάρχει δικαιολογημένη σωματική ή ψυχική κόπωση του αθλητή.
Έτσι, σου απαντώ πως αν μπορούσα θα έφερνα τον παίκτη που πραγματικά έχει ανάγκη η ομάδα και ο λαός της με πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Αυτόν που θα ίδρωνε τη φανέλα με σεβασμό και απόλυτη γνώση της ιστορίας της και η καρδιά του θα χτύπαγε στους παλμούς της καυτής κερκίδας.
Ο Άρης δεν είναι -και δεν θα έπρεπε ποτέ να είναι- μόνο χρήματα και επαγγελματικό συμβόλαιο. Είναι επιθυμία προσφοράς και ευκαιρία για χρυσές στιγμές καριέρας. Όποια κι αν είναι η βαθμολογική θέση της ομάδας σε κάθε περίοδο. Καλός και άξιος παίκτης για τον Άρη είναι αυτός που διαρκώς προσφέρει όχι προσφέρεται.
Πιστεύεις ότι επήλθε… κάθαρση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τώρα που μπήκαν στη φυλακή ο Μπέος και ο Ψωμιάδης;
Σημασία έχει εάν «θα φύγουν από τη μέση» 2,3,5,10 «κακοί»; Ή εάν κι αυτή τη φορά απλά θα αντικατασταθούν από νέους, πιο εξελιγμένους χαρακτήρες, αλλάζοντας ονόματα στους ρόλους; Είναι σαν να μου λες ότι σταμάτησε η καταιγιστική ροή ενός ποταμού επειδή στρέψαμε ποσότητες νερού σε κάνα δυο αρδευτικά κανάλια. Η δικαιοσύνη θα κρίνει τον βαθμό εμπλοκής των ατόμων που αναφέρονται σε ογκώδεις δικογραφίες, αλλά η ουσία που αφορά εμάς και τα παιδιά μας είναι μεν στα πρόσωπα, κυρίως όμως στη νοοτροπία μας, που δύσκολα θα αλλάξει, γιατί αργούμε να μάθουμε από τα λάθη μας.
Πέρασαν πολλά χρόνια που στον ελληνικό αθλητισμό κάναμε τρόπο ζωής και δώσαμε αξία όχι στον αγώνα και την προσπάθεια, αλλά μόνο στην ηδονή της νίκης, ακόμα κι αν αυτή δεν επιτεύχθηκε με απόλυτα ή και καθόλου δίκαιο τρόπο και μάλιστα σε βαθμό αρρώστιας. Ίσως στην αρχή ή και κατά τη διάρκεια κάποιοι να αντιδρούσαν, αλλά κρίνοντας από το αποτέλεσμα οι περισσότεροι σιωπούσαν βρίσκοντας ή περιμένοντας καρτερικά στο βάθος του τούνελ… κάποιο όφελος.
Ό,τι αφορά στα στημένα παιχνίδια και την επικερδή βιομηχανία μπρος και πίσω από αυτά, έχω πει και θα λεω πάντα πως είναι δύσοσμη υπόθεση που αφορά όλους όσοι επιθυμούσαν και επιθυμούν θριάμβους και επιτυχίες πάση θυσία ή πάση… νοθεία. Προσωπικά, προτιμώ τα καθαρά τρόπαια και τις νίκες που τις χαίρεσαι με όλη και όχι τη μισή καρδιά σου.
Έχεις ζήσει την ατμόσφαιρα ενός αγώνα μέσα από τη Θύρα 3, ή θεωρείς ότι ενδείκνυται μόνο για τους πιο νεαρούς και… «τρελούς» οπαδούς;
Εάν δεν έχεις ζήσει ατμόσφαιρα στη Θύρα 3, αλλά και όπου υπάρχουν ενθουσιώδεις Αρειανόψυχοι, απλά ανήκεις σε μια άλλη ομάδα… Και επισκέπτεσαι το διαδικτυο για σεμινάρια! Έχω ζήσει λίγες αλλά αξέχαστες φορές ανάμεσα στους φίλους του Super 3, όπως στα παιχνίδια με τη Μάντσεστερ Σίτι. Τους παρατηρώ από άλλη κερκίδα, όπου έχω το εισιτήριο μου, και κρατάω τον παλμό τους.
Άποψή μου είναι πως ως εμπειρία σίγουρα δεν έχει προηγούμενο, αλλά πολλά επόμενα σε ευχάριστες εκπλήξεις. Βιωματικά, σου αναφέρω ότι νιώθεις σαν σταγόνα λάβας σε ενεργό ηφαίστειο! Ένταση, πάθος και ρυθμικός ήχος σε κιτρινόμαυρο κύμα… σε συναρπάζουν. Από όσο γνωρίζω μέχρι στιγμής, σύμφωνα με όσα έχω δει και ζήσει, τα μέλη του Super 3 λειτουργούν και εκφράζονται οργανωμένα, με μέθοδο και σύνεση, δίνοντας την καλώς εννοούμενη εικόνα του οπαδού ή φίλαθλου, όπως προτιμώ εγώ να υποστηρίζω ως ιδέα.
Η αγάπη σου για τον Άρη δεν μπορεί να έχει ηλικία και αν νιώσεις αυτή την «τρέλα» που λες, σίγουρα δεν θα είναι επιβλαβής ή επικίνδυνη. Απλά δεν μπορούν όλοι για διαφορετικούς λόγους να βρίσκονται σταθερά στον πυρήνα της Θύρας 3, αλλά μπορούν να κάνουν άλλες επιλογές, σταθερά κοντά στην ομάδα.
Έχεις πάρει ποτέ αυτόγραφο από αθλητή και από ποιον;
Δυο φορές έως τώρα μου έχει συμβεί, με υπέροχα αναμνηστικά που τα κουβαλώ μαζί μου στο χώρο εργασίας μου, για να φτιάχνω τη διάθεσή μου. Έχω μια κιτρινόμαυρη φανέλα με τις υπογραφές όλων των παικτών της ομάδας μπάσκετ, τους οποίους θαύμασα στην περσινή σεζόν, καθώς και το αναμνηστικό κασκόλ των συναντήσεων Άρη – Μάντσεστερ Σίτι που μου πρόσφεραν οι άνθρωποι του Super 3.
Νωρίτερα από τα παραπάνω ή μετά, όχι! Ούτε καν από τον σταρ του ΝΒΑ Κόμπι Μπράιαντ, όταν βρεθήκαμε να τρέχουμε σε διπλανούς διαδρόμους το καλοκαίρι στο γυμναστήριο Δαΐς στο Μαρούσι. Εγώ με φουσκωμένη κοιλιά κι αυτός με 10 φουσκωτούς!
Ήταν πολύ κουλ και χαμογελαστός, τόσο οικείος που θεώρησα ως αδιακρισία να ζητήσω μια φωτογραφία μαζί του. Ήταν δε τόσο φιλικός που έλεγα να του πω «Δεν ανεβαίνεις Σαλόνικα να λάμψεις με τα κιτρινόμαυρα μέχρι να τελειώσει το λοκ άουτ;» (γέλια)
Προσπαθείς μέσω του επαγγέλματός σου να αναδείξεις την ιδέα που λέγεται Άρης;
Είμαι σίγουρος πως ρωτάς γιατί δεν είναι λίγες οι φωτογραφίες με την φανέλα στα χέρια ή την κερκίδα, Ούτε λίγα και τα βίντεο στο youtube με αναφορές μου για το λαό και τους παίκτες μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών που έχω παρουσιάσει ή έχω βρεθεί ως καλεσμένος. Όλα όμως ξεκινούν με χιούμορ και τελειώνουν σε φίλαθλη λογική.
Η δημοσιογραφική πράξη και λειτουργία, όπως εγώ την ασκώ, παραμένει ανεπηρέαστη από την φίλαθλη επιλογή μου. Εννοώ ότι δεν θα χρησιμοποιήσω κάποιο έμμεσο τέχνασμα για να περάσω κάποιο μήνυμα. Ωστόσο, σε διαβεβαιώνω ότι αν έχω κάτι να πω για τον Άρη (και νομίζω ότι είναι πλέον γνωστό πως λέω και δείχνω συχνά, από όποιο βήμα κι αν εκφράζομαι) θα το πω ξεκάθαρα δηλώνοντας πριν από όλα πως είμαι φίλαθλος της ομάδας και μέλος της Λέσχης. Εκφράζομαι με σαφήνεια αλλά και με σεβασμό προς τις άλλες ομάδες, γιατί επιθυμώ πάντα σεβασμό για αυτήν που υποστηρίζω.
Οι σχέσεις σου με τη Θεσσαλονίκη ποιες είναι;
Αγαπάω αυτή την πόλη και νιώθω πολύ όμορφα με όλους τους φιλόξενους κατοίκους της. Στο παρελθόν μάλιστα σχεδίαζα να μείνω μόνιμα σ’ αυτήν, μεταφέροντας και την επαγγελματική μου δραστηριότητα. Έχω δημιουργήσει δυνατές φίλιες και ανάμεσα σε αυτές διατηρώ ιδιαίτερα θετικές σχέσεις με φιλάθλους και των υπόλοιπων ομάδων της Θεσσαλονίκης, όπου όπως καταλαβαίνεις τα πειράγματα δεν σταματούν στιγμή…
