Ο Σούλης Παπαδόπουλος σε μία συνέντευξη διαφορετική από τις άλλες, μιλά για τον αγαπημένο του αδερφό, τον οποίο έχασε πριν από τέσσερα χρόνια, την οικογένειά του, την καριέρα του. Και φυσικά αναφέρεται στο «στοίχημα» που κέρδισε, όντας στον πάγκο του Άρη, γράφοντας ιστορία στο Περιστέρι.
Ο Σούλης Παπαδόπουλος μίλησε στο novasports.gr. Αναλυτικά όσα είπε:
-Κόουτς, η χρονιά τέλειωσε καλά για τον Αρη, τηρουμένων πάντα των αναλογιών και των συνθηκών, καθώς ο στόχος επετεύχθη με εσάς στον πάγκο. Η ικανοποίηση είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί τούτες τις ώρες;
« Ο Άρης δεν πρέπει να παλεύει για την παραμονή του στη κατηγορία, όμως εδώ που φτάσαμε, αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε, ήταν το αυτονόητο, να κρατήσουμε την ομάδα στη Superleague. Από εκεί και πέρα ο Άρης πρέπει να επανέλθει εκεί που του αρμόζει, να διεκδικεί, δηλαδή, διακρίσεις στο κύπελλο, στο πρωτάθλημα και έξοδο στην Ευρώπη. Προσωπικά είμαι ανακουφισμένος, αλλά να ξέρετε ότι η πίεση ποτέ δεν σταματά».
-Τι αλλάξατε στον Άρη;
« Από λίγα ως πολλά! Ότι μπορεί ν΄ αλλάξει ένας προπονητής, όταν βρίσκεται τόσο μικρό χρονικό διάστημα σε μια ομάδα. Εγώ θα πω, αυτό που λένε και οι ποδοσφαιριστές. Αλλάξαμε τα πάντα!».
-Οι παίκτες μιλούν και για αλλαγές στο τακτικό κομμάτι, πέραν, δηλαδή, της ψυχολογίας…
« Η ψυχολογία παίζει ρόλο στο ποδόσφαιρο, όπως και σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Αν δεν έχεις καλή ψυχολογία, δεν μπορείς να βγεις έξω να προχωρήσεις, κάθεσαι σπίτι σου και σου φταίνε όλα. Μόνο όμως με την ψυχολογία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Εμείς οι δύο,αν ξεκινήσουμε τώρα να παίζουμε ποδόσφαιρο, όσο καλή ψυχολογία και να έχουμε, δεν θα μπορέσουμε. Δουλέψαμε, λοιπόν, πάρα πολύ και πετύχαμε γιατί οι παίκτες ήταν πολύ καλοί δέκτες. Διότι, όσο καλός προπονητής κι αν είσαι, αν δεν έχεις τον τρόπο να τα περάσεις, δεν κάνεις τίποτα. Υπάρχουν πολλοί καλύτεροι προπονητές από μένα και το λέω με κάθε ειλικρίνεια, όμως πιστεύω πως έχω τον τρόπο να περνάω κάποια πράγματα πιο εύκολα και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ημουν και τυχερός, γιατί είχα πάρα πολλούς έλληνες, εκτός από τρία παιδιά, με αποτελέσμα να καταλαβαινόμαστε πολύ πιο γρήγορα».
-Τελειώνει το ματς με τον Ατρόμητο, στο Περιστέρι, σας ρωτώ εάν ο Αρης έγραψε εκείνη την ημέρα ιστορία και μου απαντάτε πως ιστορία θα γράψει εάν παραμείνει στην κατηγορία. Τώρα τι λέτε; Ηταν ιστορικό εκείνο το παιχνίδι;
« Ναι, τώρα μπορώ να πω, πως εκείνο το ματς, ήταν ιστορικό. Διότι, την επόμενη ημέρα ούτε προπόνηση δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε, εάν χάναμε. Η ομάδα θα έπεφτε και όλα θα ήταν αλλιώς. Εγώ παρομοιάζω εκείνο το ματς, με τον αγώνα, κόντρα στο Χαϊδάρι, όταν επέστρεψε στην Α΄ Εθνική. Αυτό το είπε και ο κ. Σκόρδας και νομίζωότι έτσι είναι».
-Είναι, το ματς του Περιστερίου, το σημαντικότερο στην εως τώρα καριέρα σας;
«Θα φανεί παράξενο, αλλά για μένα, όλα τα ματς είναι σημαντικά. Θυμάμαι πολλά παιχνίδια, με όλες μου τις ομάδες. Ολες τις νίκες, τις κρατάω μέσα μου, γιατί ξέρω ότι είναιαποτέλεσμα σκληρής δικής μου δουλειάς και των συνεργατών μου».
-Αισθάνεστε ότι έχετε κερδίσει τον κόσμο του Αρη με την παρουσία σας, αυτό τον καιρό, στην ομάδα;
«Ο κόσμος του Αρη ξέρει ποδόσφαιρο. Πριν έρθω εγώ, ακούστηκαν κι άλλοι προπονητές για την ομάδα, στο άκουσμα των οποίων ο κόσμος,επίσης, δεν πέταξε τη σκούφια του, όπως έγινε και στη δική μου περίπτωση. Συνήθως στην Ελλάδα, οι ξενοι προπονητές, είναι αυτοί που γίνονται αμέσως αποδεκτοί. Να σας πω κάτι; Εάν εγώ ήμουν ένας ξένος προπονητής και το έπαιζα και λίγο διαφορετικά, θα ΄΄πούλαγα΄΄ πολύ περισσότερο! Αλλά ολ΄ αυτά είναι ψέμματα κι εγώ δεν ήρθα στον Αρη για να πω ψέμματα. Ας μη κρυβόμαστε κι ας μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Διότι, θα μπορούσα να λεω τώρα, ότι θέλω.Οτι έκανα ΄΄παππάδες΄΄ στον Αρη! Εκανα απλά πράγματα και τίποτα περισσότερο. Ο Σούλης για να φτάσει εδώ που έφτασε, δούλεψε πάρα πολύ, ξέρει ποιος είναι, που πατά και που βρίσκεται».
-Περπατάτε στη Θεσσαλονίκη. Τι σας λέει ο κόσμος στο δρόμο;
«Όχι μόνο τώρα στο τέλος, αλλά από τη στιγμή που ήρθα, ο κόσμος του Αρη, με δέχτηκε πολύ καλά.Ηρθα Παρασκευή, παίξαμε με τη Λιβαδειά και μου χτυπούσαν την πλάτη. Ακόμα και στα Γιάννενα, όπου η ομάδα δεν κέρδισε η στάση τους παρέμεινε η ίδια και αυτό μου έδινε δύναμη».
-Τι θα κάνει τώρα ο Σούλης; Θα μείνει στον Αρη ή θα φύγει;
« Θέλω αυτό το κεφάλαιο να το κλείσω. Ξαφνικά όλοι αναρωτιούνται τι θα κάνει ο Σούλης.. Αν θα μείνει στον Αρη ή αν θα φύγει.. Εγώ νομίζω ότι ακόμα κι αν φύγει ο Σούλης από τον Αρη, η ομάδα δεν θα χαθεί, γιατί είναι ένας τεράστιος σύλλογος, απ΄τον οποίο έχουν περάσει τεράστιοι προπονητές. Επομένως, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Όπως πιστευω ότι και στον Σούλη δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Δεν έχω μιλήσει ακόμα με κανέναν, περιμένω τα διοικητικά και μέχρι τις 20 Μαϊου, θα είμαι εδώ, πιστός και σωστός. Δεν έχω άγχος, ούτε επιδιώκω εδώ και τώρα να μιλήσω με τον Αρη, δεν υπάρχει καμία βιασύνη».
-Πως περνάτε το Πάσχα;
« Κοιτάξτε, σαν αυτές τις ημέρες, στο παρελθόν, έχω περάσει δύσκολα στη ζωή μου. Ακριβώς πριν από 4 χρόνια, έχασα τον αδερφό μου και αυτά τα τελευταία χρόνια, υπάρχει συναισθηματική φόρτιση στην οικογένειά μου, τέτοια εποχή. Περνάμε οικογενειακά, σ΄ έναν μήνα, πολύ περίεργο για μένα. Η φετινή συγκυρία, δε, είναι σημαδιακή. 21 Απριλίου έχασα τον αδερφό μου, 21 Απριλίου τελείωσε το φετινό πρωτάθλημα στη Ξάνθη. Θα μπορούσα να αφιερώσω όλο αυτό που έγινε φέτος με τον Αρη, στον αδερφό μου, εκεί ψηλά.».
-Μετά το τέλος της χρονιάς, τι;
« Ε, όταν τελειώσουν οι προπονήσεις, δικαιούμαι, νομίζω κάποιες στιγμές ξεκούρασης. Εχω υποσχεθεί στη σύζυγό μου ένα ταξίδι σε κάποιο νησί. Τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει, οι κόρες μου είναι 25 και 21 ετών αντίστοιχα και θα ήθελα να προσφέρω κάποια πράγματα περισσότερα στη σύζυγό μου. Καλό Πάσχα σε όλους!».
