Σκόρπιες σκέψεις λίγη ώρα μετά το πιο χιτσκοκικό πεντάλεπτο του ποδοσφαιρικού Άρη, εκεί περίπου στις 9 το βράδυ της Κυριακής… Εκεί που όλα τελείωσαν στο γκολ του Γιαννούλη, στο γκολ του Μπακασέτα και στο απόλυτο μηδέν της Ξάνθης…
* Θεία δίκη μπορεί να μην είναι, αλλά είναι ένα… σημάδι. Τα δύο τελευταία γκολ της ΑΕΚ έβαλαν δύο παίκτες που έμαθαν μπάλα στον Άρη και έφυγαν, παρατώντας την ομάδα. Ο Κατίδης με τη Βέροια και αμέσως μετά χαιρέτησε ναζιστικά για να τελειώσει άδοξα την καριέρα του και ο Μπουγαϊδης με το αυτογκόλ στο ματς με τον Πανθρακικό.
* Δε μπορεί να ξεχαστεί το γκολ οφσάιντ του Πετρόπουλου στο 96′ μέσα στο “Κλεάνθης Βικελίδης”. Όλα θα ήταν πιο απλοϊκά, αν δεν αλλοίωνε το αποτέλεσμα ο διαιτητικός παράγοντας.
* Δεν μπορεί να ξεχαστεί το κλάμα του Παπαζαχαρία, του Οικονομόπουλου και άλλων στο Περιστέρι… Τόσο απλά!
* Ο Λούκας Αλκαράθ αποδείχθηκε τραγική επιλογή, όχι γιατί ήταν κακός προπονητής, αλλά γιατί δεν αντιλήφθηκε που ερχόταν και που βρισκόταν. Παράτησε την ομάδα – άσχετα αν θα τον έδιωχναν – μόλις άνοιξε η δουλειά στην Γρανάδα. Ειρωνεία της τύχης; Σήμερα μπορεί να είναι στη ζώνη του υποβιβασμού, αν η Σαραγόσα κερδίσει την Θέλτα και ήδη τον ξεφωνίζουν.
* Δεν μπορεί να ξεχαστεί πόσο πολύ… αγαπούν τον Άρη και τον ευνοούν όλα τα κέντρα αποφάσεων. Φάνηκε ξεκάθαρα από τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε ο Άρης από τη στιγμή που οι οπαδοί της ΑΕΚ τα έκανα λαμπόγιαλο την περασμένη Κυριακή.
* Δεν μπορεί να ξεχαστεί η ατάκα των οργανωμένων μετά την ήττα από την Βέροια σε ραδιοφωνική τους εκπομπή. “Το πρόγραμμα του Άρη τον σώζει εύκολα”. Αυτό φώναζαν. Αυτοί το πίστευαν. Ίσως ούτε οι παίκτες εκείνη τη Δευτέρα να μην το πίστευαν…
* Πέντε διαφορετικοί προπονητές, τρεις διαφορετικές διοικήσεις… Όχι μόνο δεν πρέπει να ξεχαστεί, αλλά είναι το φωτεινό παράδειγμα προς αποφυγή για του χρόνου και τα επόμενα χρόνια.
* Δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς ότι οι περισσότεροι παίκτες του Άρη πρώτη φορά είχαν πάνω από 10 συμμετοχές σε πρωτάθλημα της Σουπερλίγκας. Έχουμε και λέμε: Γιαννίτσης (13), Οικονομόπουλος (17), Τριανταφυλλάκος (19), Αγγελούδης (12), Διούδης (12), Μαργαρίτης (19), Σουνάς (18), Νταμαρλής (11). Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι του χρόνου – μετά από αυτά που πέρασαν φέτος – δεν θα είναι τουλάχιστον ένα κλικ καλύτεροι;
* Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι όποιος ψάχνει, βρίσκει. Ο Νταβίντ Αγκάνθο είναι το φωτεινό παράδειγμα ότι μπορεί να βρεθεί ποιοτικός παίκτης μέσα σε οικονομικά δεδομένα που μπορεί να αντέξει μια ομάδα με μπάτζετ ακόμα σαν κι αυτό το (κατά 70% μειωμένο φέτος σε σχέση με πέρσι) μπάτζετ του Άρη.
* Δεν πρέπει να ξεχαστεί από κανέναν ότι υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα που παραμένουν άλυτα στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Πρέπει να μπουν σε μια σειρά και να λύνονται ένα – ένα, γιατί το παράδειγμα της ΑΕΚ είναι εδώ και “φωνάζει”.
* Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς και το μπάσκετ. Είναι ένα τμήμα που φέτος “αδικήθηκε”, αλλά – ειδικά φέτος – υπήρχε λόγος. Είναι τμήμα που χρειάζεται την στήριξη του Αρειανού και δεν την είχε φέτος όσο χρειαζόταν.
* Προς πολιτικούς και πολιτικάντηδες, προς μεγάλα μέσα ενημέρωσης με έδρα την Αθήνα: Και ο Άρης, και η Βέροια, και ο Πανθρακικός και ο ΟΦΗ και η Κέρκυρα (που φέτος πάλεψαν για τη σωτηρία τους και την κέρδισαν στο γήπεδο) από την… Ελλάδα είναι…
* Ανανεώνεται…
Σχόλια, επισημάνσεις και παρατηρήσεις στο twitter: @geos31178
