Ο Αντώνης Σαριόγλου στο Καράκας από Έλληνα πατέρα και μητέρα από τη Βενεζουέλα. Με την οικογένειά του μετακόμισε στη χώρα μας το 1990. Τελείωσε ΤΕΦΑΑ (Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού) στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με ειδικότητα το ποδόσφαιρο.
Ξεκίνησε το 2008 στον Άρη ως διερμηνέας. Ο Πορτογάλος προπονητής Μανουέλ Μασάδο ήταν αυτός που του έδωσε διπλό ρόλο το 2012, μια και εκτός από τα καθήκοντα του διερμηνέα, ανέλαβε χρέη βοηθού γυμναστή. Τη σεζόν 2013-2014 πήγε στον Ηρακλή με τον Αργεντινό προπονητή Γκιγιέρμο Όγιος, εκ νέου ως διερμηνέας και βοηθός γυμναστής.
Την αγωνιστική περίοδο 2014-2015 δούλεψε στη Βέροια. Διερμηνέας και βοηθός προπονητή, ενώ από το 2015 μέχρι σήμερα είναι στο πλευρό του Έκτορ Ραούλ Κούπερ στην Εθνική Αιγύπτου, ως γυμναστής. Με τον σπουδαίο Αργεντινό ομοσπονδιακό τεχνικό της Αιγύπτου συνεργάστηκε στον Άρη από τον Νοέμβριο του 2010 μέχρι τον Ιανουάριο του 2011. Στις 8 Οκτωβρίου η Αίγυπτος νίκησε 2-1 το Κονγκό με δύο γκολ του Σαλάχ και κατέκτησε και μαθηματικά την 1η θέση του 5ου ομίλου, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει το εισιτήριο για το Μουντιάλ. Ο Σαριόγλου μιλά σε μια unique στο Sport24.gr για την πρόκριση της Αιγύπτου στο παγκόσμιο κύπελλο και περιγράφει βιώματα από τη θητεία του στους “φαραώ”.
Αναφέρεται στον Κούπερ, σκιαγραφεί το προφίλ του και μιλά με θαυμασμό για τον σταρ της Λίβερπουλ, Μοχάμεντ Σαλάχ, με τον οποίο βέβαια το “μαλ@@@” πάει κι έρχεται. Μια λέξη την οποία “του έμαθε στη Ρόμα ο Μανωλάς”. Οι συνθήκες στα αφρικανικά γήπεδα, τα εμβόλια που κάνει και η φορά που πίστεψε ότι το γήπεδο “μετακινήθηκε κατά 2 εκατοστά”. Η πλάκα με τον 44χρονο τερματοφύλακα της Αιγύπτου Ελ Χανταρί, ο Αμρ Ουάρντα του Ατρόμητου και πολλά άλλα….
– Ποια είναι τα συναισθήματά σου ξέροντας ότι σε μερικούς μήνες θα δώσεις το παρών σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο;
“Δεν ήταν απλά το όνειρο ενός ολόκληρου Έθνους, αλλά έγινε και δικό μας όνειρο. Το να μιλήσω για την ανταμοιβή σκληρής δουλειάς, θυσιών και κόπων είναι λίγο, καθώς το να έχεις την δυνατότητα να βρεθείς στην Μέκκα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια. Είναι όλα παρά πολύ έντονα και δυνατά”.
– Περίμενες ποτέ ότι θα έφτανε η στιγμή που θα πήγαινες σε Μουντιάλ, έστω με μια άλλη χώρα;
“Είχα συνδέσει την πορεία μου στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο με μεγάλους συλλόγους στην χώρα μας, προσπάθησα να κάνω σταθερά βήματα και να εξελίσσομαι μέσα από αυτά. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, ποτέ δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πως αυτά τα βήματα θα με οδηγήσουν στα τελικά του παγκοσμίου κυπέλλου”.
– Τι σκέφτηκες όταν σου έγινε η πρόταση από τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ για να αναλάβεις πόστο στην εθνική Αιγύπτου;
“Όταν ο μίστερ μου έκανε την πρόταση, δεν υπήρξε για εμένα δεύτερη σκέψη, δέχτηκα αμέσως. Παράλληλα, όμως, ένιωσα ένα τεράστιο βάρος, καθώς έπρεπε να ανταποκριθώ στις προσδοκίες του και να φανώ αντάξιο μέλος στο προπονητικό επιτελείου ενός τεράστιου προπονητή στο παγκόσμιο στερέωμα. Δούλεψα πολύ σκληρά, γιατί πρώτο μου μέλημα ήταν να μην τον απογοητεύσω για την επιλογή του. Δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να τον απογοητεύσω και να εκτεθεί με την επιλογή στο πρόσωπό μου και ύστερα ήθελα να πετύχω για τον εαυτό μου και για την οικογένειά μου. Έτσι σκεφτόμουν”.
– Τι άνθρωπος είναι ο Κούπερ; Πώς είναι ο χαρακτήρας του;
“Ο μίστερ είναι ένας άνθρωπος που δύσκολα ανοίγεται και ειδικά σε άτομα που δεν γνωρίζει. Δύσκολα κερδίζεις την εμπιστοσύνη του, αλλά όταν το καταφέρεις είναι εντελώς διαφορετικός από το σκληρό επαγγελματικό προφίλ που δείχνει προς τα έξω. Έχει πολύ ευφυές χιούμορ και είναι δοτικός με τους ανθρώπους που έχει στον στενό του κύκλο. Πάντως στα επαγγελματικά δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του”.
Η πρόσβαση σε δεδομένα για εμάς υλικά αγαθά, στους Αιγύπτιους είναι περιορισμένα ακόμα και για την μεσαία τάξη.
– Μίλησέ μου για την εμπειρία σου στην Εθνική Αιγύπτου. Πώς είναι οι άνθρωποι στη χώρα, οι άνθρωποι της ομοσπονδίας, οι παίκτες; Ποια είναι τα ήθη και τα έθιμα;
“Η Αίγυπτος είναι μια χώρα εντελώς διαφορετική από την δίκη μας. Οι Αιγύπτιοι είναι λαός που έχουν βαθιά πίστη στην θρησκεία τους. Τα πάντα πηγάζουν από εκεί και αγαπάνε έντονα την πατρίδα τους. Η καθημερινότητά τους διαφέρει πολύ από την δίκη μας, καθώς έχουμε άλλη κουλτούρα, αλλά και γιατί η πρόσβαση σε δεδομένα για εμάς υλικά αγαθά,σε αυτούς είναι πολύ περιορισμένα ακόμα και για την μεσαία τάξη. Είναι όμως πολύ ήρεμος λαός, αρκετά φιλόξενος και παρά πολύ τίμιος. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση η λατρεία που δείχνουν για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου.
Από εκεί και πέρα η ομοσπονδία δουλεύει με μεγάλη αφοσίωση, για να μπορεί να παρέχει στους ποδοσφαιριστές και σε εμάς τα περισσότερα μέσα που θα μας επιτρέπουν να είμαστε απερίσπαστοι στο δικό μας το κομμάτι, που είναι το αγωνιστικό. Τα πάντα κινούνται γύρω από τους ποδοσφαιριστές μας, όχι μόνο των παιδιών που αγωνίζονται στο εξωτερικό, αλλά και αυτών στο εγχώριο πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά είναι παιδιά πολύ ταπεινά και κυρίως συνεργάσιμοι και δεκτικοί. Αυτό διευκολύνει παρά πολύ τη δική μας δουλειά”.
– Ποια ήταν τα στοιχεία στα οποία δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς όταν ανέλαβες πόστο στην ομάδα;
“Το πρωτάθλημα της Αιγύπτου αντιμετώπισε πολύ μεγάλο πρόβλημα με το χαμό 74 οπαδών και αυτό οδήγησε σε μεγάλη διακοπή. Έκτοτε οι αγωνιστικές υποχρεώσεις διαδέχονται η μια την άλλη: πρωτάθλημα, παναφρικανικά κύπελλα και εθνική, με αποτέλεσμα οι ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται συνεχώς, χωρίς να έχουν ουσιαστικές διακοπές και χωρίς να έχουν την δυνατότητα ορθολογικής προετοιμασίας.
Αυτό οδήγησε στο να έχουν εντελώς διαφορετική φυσική κατάσταση από του παίκτες που αγωνίζονται στο εξωτερικό και μας αναγκάζει να χτίζουμε προπονητικές μονάδες δυο ταχυτήτων. Μιλώντας όμως με ανθρώπους της ομοσπονδίας και με υπεύθυνους του πρωταθλήματος, είπαν πως μετά το παγκόσμιο κύπελλο αυτό θα ομαλοποιηθεί, πράγμα που το εύχομαι, καθώς εμείς το ζητάμε εδώ και τρία χρόνια”.
– Όταν δεν έχει υποχρεώσεις η Εθνική ομάδα της Αιγύπτου, τι κάνεις; Που βρίσκεσαι; Κάνεις ταξίδια με τον Κούπερ και παρακολουθείτε παιχνίδια;
“Βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη, όπου διαμένω μόνιμα από το 2000, οπότε και πέρασα στο ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ. Η δική μου συμφωνία δεν προέβλεπε να πρέπει να μένω μόνιμα στο Κάιρο, όπως του μίστερ. Εξάλλου, στα ταξίδια του τον συνοδεύει ο διερμηνέας μας . Προετοιμάζομαι λοιπόν στην Ελλάδα και ταξιδεύω λίγες μέρες πριν από την ημερομηνία που ορίζει η ΦΙΦΑ. Παράλληλα παρακολουθώ τον Ουάρντα, βλέπω όλους τους αγώνες του και ενημερώνομαι για την εξέλιξή του και τη συμπεριφορά του από ανθρώπους των ομάδων που αγωνίζεται, από την μέρα που υπέγραψε στον Παναιτωλικό. Αυτό ήταν κάτι που μου το ανέθεσε ο μίστερ”.
Με το Κονγκό ήταν πάνω από 90.000 άτομα, σε στάδιο χωρητικότητας 86.000 θέσεων. Κάνω τόσα πολλά εμβόλια, που νιώθω ρόμποκοπ
– Μίλησέ μου για την πορεία της Αιγύπτου στα προκριματικά. Τα κατάφερε και προκρίθηκε στο Μουντιάλ. Πώς έζησες τα παιχνίδια; Ο κόσμος; Πώς είναι η ατμόσφαιρα στα γήπεδα της Αφρικής;
“Γενικότερα η πορεία μας τα τρία χρόνια παρουσία μας στην εθνική είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετική. Κανείς δεν το περίμενε και ίσως και να μην μας πίστευαν ιδιαίτερα. Αγώνα με τον αγώνα δώσαμε απαντήσεις μέσα στο γήπεδο και άρχισε να μιλάει η δουλειά μας για εμάς. Το συμβόλαιο του μίστερ είχε εξαρχής ξεκάθαρο και μοναδικό στόχο την είσοδο στα τελικά του Μουντιάλ. Καταφέραμε να περάσουμε στην τελική φάση του Κόπα Άφρικα στη Γκαμπόν, το 2017. Φτάσαμε αήττητοι από τα προκριματικά έως τον τελικό της διοργάνωσης, όπου χάσαμε 1-2 από το Καμερούν. Η Αίγυπτος δεν είχε συμμετάσχει στο Κόπα Άφρικα του 2012, του 2014 και του 2015 και είχε να βρεθεί σε τελική φάση παγκοσμίου κυπέλλου από το 1990, στην Ιταλία.
Υλοποιήσαμε το ονείρου ενός ολόκληρου έθνους μια αγωνιστική πριν από την ολοκλήρωση του ομίλου. Σε 31 αγώνες, επισήμους και φιλικούς, έχουμε 21 νίκες, 4 ισοπαλίες και 6 ήττες, με συντελεστή γκολ 45 υπέρ και 15 κατά. Αυτό έχει κάνει τους πρωτομάστορες της επιτυχίας, τον μίστερ και τον Σαλάχ, να αντιμετωπίζονται σαν λαϊκοί ήρωες. Τους λατρεύουν. Όπως σου είπα, ο κόσμος αγαπάει με πάθος την εθνική, όποτε και όλους όσοι σχετίζονται γύρω από αυτήν.
Εμένα στο αεροδρόμιο όταν επιστρέφω Ελλάδα, με αγκαλιάζουν μου φωνάζουν «κάπτεν αντουνίν, σοκράν, μαμπούρκ». Δηλαδή ευχαριστούμε, συγχαρητήρια». Μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, μου ζητούν να βγούμε φωτογραφίες. Το γήπεδο στον αγώνα με το Κονγκό, που ουσιαστικά θα σφράγιζε την παρουσία μας στην Ρωσία πιστεύω μετακινήθηκε κατά 2 εκατοστά! Ήταν κατάμεστο. Πάνω από 90.000 άτομα, σε γήπεδο χωρητικότητας 86.000 θέσεων. Υπήρχαν οπαδοί που έπεφταν στις ρόδες του πούλμαν μας.! Δεν λέω υπερβολές, υπάρχουν φωτογραφίες. Έχουν αστείρευτο πάθος σε κάθε αγώνα. Αυτό υπάρχει σε μεγάλο βαθμό σε αρκετά αφρικανικά γήπεδα. Είναι δύσκολο όλες αυτές τις εικόνες να τις μεταφέρεις με λέξεις. Έχουν μια εντελώς διαφορετική ποδοσφαιρική πραγματικότητα”.
– Στις κατά καιρούς αποστολές που κάνατε στα άλλα αφρικανικά κράτη για τα παιχνίδια, πώς ήταν οι συνθήκες;
“Οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Ξεκινώντας από τα παρά πολλά εμβόλια που έχω κάνει τα τελευταία τρία χρόνια, νιώθω ρόμποκοπ. Οι περισσότερες χώρες έχουν απίστευτη φυσική ομορφιά, αλλά πάντα άμεσα συνδεδεμένη με τις εικόνες απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Δύσκολα χωράει ανθρώπινος νους όλα όσα έχω δει. Έχω αναθεωρήσει σε πολλά. Αυτά που θεωρούμε δεδομένα και σημαντικά στον δυτικό πολιτισμό, μοιάζουν ανούσια μπροστά σε όσα έχουν χαραχθεί στην μνήμη μου”.
– Ήταν μόλις η 3η φορά που πέρασε σε Μουντιάλ η Αίγυπτος. Που θεωρείς ότι οφείλεται η πρόκριση;
“Θεωρώ ότι ο μίστερ αξιολόγησε εντελώς διαφορετικά το έως τότε ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι της Αιγύπτου. Απέβαλε την νοοτροπία της μεγάλης αφρικανικής και ασιατικής δύναμης και εστίασε στο να φτιάξει μια τακτικά πειθαρχημένη ομάδα. Αυτό το πέρασε και στους ποδοσφαιριστές, αλλά και στους ανθρώπους της ομοσπονδίας.
Έτσι χάραξε έναν καινούριο δρόμο, που ίσως να μην ταίριαζε στην φιλοσοφία της Αιγύπτου, αλλά επειδή τον πιστέψαμε όλοι και τον υπηρετήσαμε, μας οδήγησε στις μέχρι τώρα τεράστιες επιτυχίες. Τα αποτελέσματα δεν χωρούν αμφισβήτησης και έπεισαν και τους πλέον δύσπιστους και πολέμιους, που είχαμε πολλούς. Στα δέκα χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εάν κάτι έμαθα καλά, είναι πως στο τέλος το αποτέλεσμα μετράει”.
– Πώς είναι οι σχέσεις σου με τους παίκτες της Αιγύπτου; Τυπική; Φιλική; Πώς σε αντιμετωπίζουν;
“Είναι κάτι παραπάνω από φιλική. Χαίρομαι πολύ και καμαρώνω για όλους τους. Είναι ταπεινά και καλά παιδιά και το αξίζουν. Με τους περισσότερους έχουμε εβδομαδιαία επικοινωνία, με κάποιους δεν βολεύει η γλώσσα”.
– Με ποιον κάνεις περισσότερη παρέα;
“Κάνω παρέα με τα περισσότερα παιδιά, αν και με κάποιους δυσκολεύομαι λόγω της γλώσσας όπως σου είπα. Αυτοί δεν μιλάνε καθόλου αγγλικά και τα αιγυπτιακά είναι παρά πολύ δύσκολα. Εκτός από το «ευχαριστώ» και τον εθνικό ύμνο που τον έμαθα παπαγαλία, δεν έχω κάνει την παραμικρή πρόοδο”.
Με τον Σαλάχ το μ@λ@κ@ πάει σύννεφο, αλλά δεν φταίω εγώ, ο Μανωλάς του τα έμαθε στη Ρόμα.
– Ποιος είναι αυτός που κάνει περισσότερο χαβαλέ και πλάκες;
“Μου αρέσει πολύ να πειράζω τον τερματοφύλακα μας, λόγω ηλικίας. Είναι από τους ιστορικότερους ποδοσφαιριστές στις αραβικές χώρες.! Ο μίστερ συνηθίζει να λέει στους παίκτες που έρχονται πρώτοι φορά, πως είναι ο πατέρας τους, καθώς σκέφτεται γι’ αυτούς 20 ώρες την μέρα. Όταν κάλεσε τον Ελ Χανταρί ξανά στην εθνική, στα 44 του, τον ρώτησε ο μίστερ: «Ποιος είμαι;». Οι συμπαίκτες του τον είχαν… δασκαλέψει για το τι συνήθιζε να λέει και τότε αποκρίθηκε: «Ο μπαμπάς μου». Τότε πετάχτηκα εγώ και λέω: «Καλά ρε, έχεις το θράσος να λες ο μπαμπάς σου; Άντε να πεις ο μεγάλος μου αδελφός μου, να το καταλάβω». Τα υπόλοιπα παιδιά έπεσαν κάτω από τα γέλια.
Κάπου εκεί ξεκίνησε το γαϊτανάκι. Μετά από κάθε προπόνηση και αγώνα, τους κάνω κρυοθεραπεία στον πάγο. Στο Κόπα Άφρικα, ενώ ήταν στον πάγο, μου λέει: «Κόουτς, να μείνω σήμερα λίγο παραπάνω για να είμαι καλά αύριο;» Του λέω: «Εσύ για να είσαι καλά, θα πρέπει να ζεις σε ένα ψυγείο και να βγαίνεις μόνο για να τρως και να παίζεις…». Πάντα κάνει τον ενοχλημένο και λέει: «Οκ κόουτς». Μετά με αγκαλιάζει και μου λέει: «Είσαι αδελφός μου». Θεωρώ πως αν σταματήσω να τον πειράζω, θα μαραζώσει. Από εκεί και πέρα, με τον Σαλάχ το μ@λ@κ@ πάει σύννεφο, αλλά δεν φταίω εγώ, ο Μανωλάς του τα έμαθε στη Ρόμα”.
– Πώς είναι να συναναστρέφεσαι με παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Σαλάχ; Έτσι όπως τον έχεις ζήσει, τι χαρακτήρας είναι;
“Η συμπεριφορά μου και η συναναστροφή μου με τον Μόμο, είναι όπως και με όλα τα αλλά παιδιά που έχω συνεργαστεί εδώ εδώ και δέκα χρόνια. Ο χαρακτήρας μου και η προσωπικότητά μου δεν προσαρμόζεται ανάλογα με τις μετοχές τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Σέβομαι τους πάντες και έτσι κερδίζω τον σεβασμό τους. Δουλεύω με πάθος και έτσι κερδίζω την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη τους, είμαι ο εαυτός μου και δόξα τω Θεώ, έκανα πολλές φιλίες και δημιούργησα ισχυρούς δεσμούς με παρά πολλά παιδιά από αυτά που έχω συνεργαστεί.
Ένας από αυτούς είναι ο Σαλάχ, «my momo», όπως συνηθίζω να τον λέω. Βιώσαμε πολλά από την μέρα που ξεκίνησα στην εθνική μέχρι να καταφέρουμε κάτι πραγματικά τεράστιο. Τον εκτιμώ παρά πολύ και είναι αμοιβαίο. Ήξερα για την Ρόμα πριν τελειώσει τη σεζόν με την Φιορεντίνα, ήξερα για την Λίβερπουλ και την συνάντησή του με τον Κλοπ πολύ πριν γραφτεί οτιδήποτε. Μου είπε τις σκέψεις του και μου ζήτησε την άποψή μου. Είναι ένα παιδί καλόκαρδο, έξυπνο, με πολύ χιούμορ, πειραχτήρι, αλλά πάνω από όλα άψογος επαγγελματίες και δουλευταράς . Είμαι σίγουρος πως θα φτάσει ακόμα πιο ψηλά. Του αξίζει και του το εύχομαι”.
– Ο Αμρ Ουάρντα κάνει εξαιρετική σεζόν. Είναι δεδομένη η κλήση του στο Μουντιάλ;
“Ο Ουάρντα είναι μέλος της εθνικής και πάντα είναι μέσα στα πλάνα του μίστερ. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί μεσοεπιθετικά υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός. Αν έχει διάρκεια στην απόδοσή του και κλείσει την χρόνια με τον εντυπωσιακό τρόπο, όπως κάνει τώρα θεωρώ, πως θα εξακολουθεί να είναι στα πλάνα του μίστερ”.
– Πώς διαχειρίζεται ένας γυμναστής εθνικής ομάδας παίκτες που έρχονται με πολλά παιχνίδια στα πόδια τους; Για παράδειγμα ο Σαλάχ θα έχει δώσει ένα σωρό ματς με τη Λίβερπουλ λίγο πριν αρχίσει το Μουντιάλ.
“Προτεραιότητά μου είναι πάντα οι παίκτες που έρχονται στην εθνική να επιστρέφουν στους συλλόγους τους υγιείς, όπως τους παραλαμβάνουμε. Έχεις στα χέρια σου να διαχειριστείς ένα ρόστερ που έρχεται από αγωνιστικές υποχρεώσεις και μέσα σε διάστημα 8 με 10 ημερών, πρέπει να παίξουν δύο αγώνες. Πρέπει να τους διατηρήσεις έτοιμους και να μπορούν να βγάλουν φρεσκάδα στα δυο ενενήντα λεπτά. Όπως αντιλαμβάνεσαι, μιλάμε για πολύ ιδιαίτερες συνθήκες και ένα πολύ εξειδικευμένο μικρό κύκλο προπονήσεων”.
– Πόσα παιχνίδια μπορεί να δίνει ένας ποδοσφαιριστής μέσα σε μια σεζόν; Θεωρείς ότι αντέχουν να παίζουν διαρκώς έναν ολόκληρο χρόνο;
“Οι ποδοσφαιριστές σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο είναι υποχρεωμένοι να δίνουν επί 8 – 9 μήνες δύο αγώνες την εβδομάδα. Αυτό καταπονεί πολύ και το σώμα τους, αλλά και το μυαλό τους. Σε αυτό τη επίπεδο, όμως, και οι παροχές που έχει ο παίκτης για την αποκατάστασή του είναι εξίσου μεγάλες.
Δεν πρέπει να εστιάσουμε στον αριθμό των αγώνων μόνο, αλλά κυρίως στον τρόπο αντιμετώπισης της επιβάρυνσης και του στρες, στην κατάλληλη προετοιμασία και στην παροχή επαγγελματικών μέσων και υπηρεσιών που θα μπορέσουν να βοηθήσουν τον ποδοσφαιριστή σου να μπορεί να αντεπεξέλθει. Από την μεριά του και ο ποδοσφαιριστής από μόνος του στην προσωπική του ζωή έχει τρόπους να μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του προς αυτήν την κατεύθυνση”.
Υπνωτισμένη η Εθνική. Αντί να “δαγκώσει” από το λαιμό την Κροατία, δέχτηκε φθηνό γκολ
– Ποιοι είναι οι στόχοι της Αιγύπτου στο Μουντιάλ;
“Πριν προκριθούμε μας έλεγαν να πάμε στο Μουντιάλ και να βάλουμε ένα γκολ. Εμάς αυτό μας φάνταζε γελοίο. Όταν περάσαμε, έλεγαν να κάνουμε μία νίκη. Εμείς περιμέναμε να γίνει η κλήρωση και μετά να θέσουμε στόχους. Μετά την κλήρωση, οι ίδιοι που μιλούσαν για ένα γκολ, μιλάνε για πρόκριση στην επόμενη φάση. Το ποδόσφαιρο δεν είναι έτσι. Θα κοιτάξουμε να φτάσουμε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση στους αγώνες.
Στη διάρκεια της προετοιμασίας μας υπάρχει ραμαζάνι και αυτό είναι μια ιδιάζουσα κατάσταση. Μόλις ολοκληρωθεί η προετοιμασία θα μπορέσουμε να θέσουμε στόχους. Σίγουρα όμως ο όμιλος μάς άνοιξε την όρεξη για μεγάλη μάχη. Κανείς ως τώρα δεν μας στέρησε το να κάνουμε όνειρα και ούτε θα μας το στερήσουν, γιατί πάντα ονειρευόμαστε πατώντας καλά στην γη”.
– Σας έχουν μιλήσει να ανανεώσετε τα συμβόλαιά σας στην εθνική;
“Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας έχει ήδη προσεγγίσει τον προπονητή. Του λέει: «Αν φύγεις θα φύγω κι εγώ», όταν κάνει συζήτηση μπροστά μας. Σίγουρα ο Έκτορ θα περιμένει να τελειώσει το τουρνουά για να τα βάλει όλα επί τάπητος και να αποφασίσει. Εμείς ό,τι απόφαση και να πάρει, θα τη στηρίξουμε”.
– Τα παιχνίδια της Ελλάδας στα προκριματικά τα είδες; Γιατί χάθηκε η πρόκριση;
“Φυσικά και τα παρακολούθησα. Ήμουν στην Αλεξάνδρεια. Είμαι φανατικός υποστηρικτής της εθνικής μας. Ακόμα έχω την φανέλα μου με την Πηνελόπη (σ. ήταν η μασκότ στο Euro) και την κασέτα του Πάριου «γεια σου Ελλάδα» από το Μουντιάλ στις ΗΠΑ το 1994. Θυμάμαι και τους στίχους απέξω και φυσικά έχω τα εισιτήριά μου από τον ημιτελικό με την Τσεχία στο Πόρτο και τον τελικό με την Πορτογαλία στο Ντα λουζ στην Λισσαβώνα, στο Euro του 2004. Ήταν σημαδιακό το όνομα του γηπέδου, καθώς τους αλλάξαμε τα φώτα. Πέρα από αυτό, όμως, έχω και πολλούς φίλους μέλη της Εθνικής και ήθελα πολύ να τους καμαρώσω στη Ρωσία. Είδα και τους δύο αγώνες με την Κροατία και θεωρώ πως η πρόκριση χάθηκε στο Ζάγκρεμπ. Δείχναμε σαν υπνωτισμένοι, χάσαμε πολλά στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν σαν Εθνική εδώ και χρόνια και είναι αυτά που έφεραν την αλλαγή της εικόνας μας και τις μεγάλες επιτυχίες.
Αυτή η εκνευριστική για τον αντίπαλο ομάδα, που όταν θα παίξουν με εμάς θα πουν: «Ωχ, πάλι αυτοί; Αυτοί δεν τρώνε γκολ με τίποτα». Εγώ προσωπικά το λατρεύω αυτό. Σε αγώνα που έδινε εισιτήριο για το Μουντιάλ, ειδικά με μια τόσο καλή και ποιοτική αντίπαλο όπως την Κροατία, μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πρώτο και το τέταρτο γκολ, χωρίς να θέλω να εστιάσω στο ατομικό, γιατί τα αβίαστα λάθη έβγαιναν από την γενικότερη εικόνα, όπως και το τρίτο γκολ, που ενώ μόλις έχουμε μειώσει σε 2-1 και περιμένεις να δεις την Εθνική να δαγκώνει τον αντίπαλο από τον λαιμό, και να μεταφέρει το άγχος σε αυτούς, δέχεται μετά από λίγα λεπτά ένα ακόμα φτηνό γκολ. Εκεί πιστεύω τελείωσαν όλα, γι’αυτό σου μίλησα για μια γενικότερη εικόνα υπνωτισμένης ομάδας. Αυτά όμως όσο οδυνηρά και αν είναι, συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά χωρίς αφορισμούς, γιατί ένας αγώνας δεν μπορεί να σβήνει και να ακυρώνει όλη την προηγούμενη προσπάθεια”.
Πώς σκέφτεσαι το μέλλον σου στο ποδόσφαιρο;
“Περιμένω πώς και πώς να απολαύσω την τεράστια διοργάνωση που έχουμε μπροστά μας και από εκεί και πέρα, πρώτα ο Θεός αν πάνε όλα καλά, ήδη με τον μίστερ έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις. Αισιοδοξώ να τον ακολουθήσω στον επόμενη σταθμό του και με πολλή δουλειά, μέρα με την μέρα, να του αποδεικνύω πως μπορώ να σταθώ δίπλα του, μέχρι να σταματήσει την καριέρα του”.