Ο Άρης του θυμίζει τα χρόνια της αθωότητας στη Θεσσαλονίκη, την γειτονιά του, τους φίλους του, το σχολείο του. Ο Άκης Σακελλαρίου ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, σπάνια αρνείται την παροχή στήριξης και βοήθειας ειδικά όταν αυτή αφορά την αγαπημένη του ομάδα.
Ακολούθησε το PRESSARIS και στο Instagram, για ακόμα πιο άμεση ενημέρωση στα θέματα του Άρη!
Το γεγονός ότι δέχθηκε να συμπεριληφθεί το όνομα του σε ένα δ.σ. όπως αυτό της ΚΑΕ Άρης( από την θέση του αντιπροέδρου) προκάλεσε έκπληξη με τον ίδιο βέβαια να ξεκαθαρίζει πως δεν θα έχει εκτελεστικό ρόλο.
Μετά το Yellow Radio, όπου έδωσε την πρώτη του συνέντευξη ο Σακελλαρίου μίλησε στο “Εθνος” σχετικά με την εμπλοκή του στα διοικητικά στον Άρη.
Αναλυτικά:
«Θέλω να διευκρινίσω κάτι για να μην δίνουμε λανθασμένες εντυπώσεις και στον κόσμο. Μου ζητήθηκε τιμής ένεκεν να συμπεριληφθώ σε ένα συμβούλιο. Διευκρίνισα από την αρχή πως δεν μπορώ να έχω κανέναν εκτελεστικό ρόλο. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας που έχω. Όπου μπορώ και στο μέτρο που μπορώ θέλω να βοηθάω -σε θέματα επικοινωνίας ίσως- και θα το κάνω. Δεν υπάρχει από την πλευρά μου η πολυτέλεια εντονότερης ενασχόλησης. Δεν θα μπορώ να κάνω παρεμβάσεις σε θέματα καθημερινότητας. Το αναφέρω γιατί αρκετοί φίλοι και γνωστοί με πήραν και με ρώτησαν. Μου έγινε μια πρόταση από τον βετεράνο καλαθοσφαιριστή της ομάδας μας, τον Χάρη Παπαγεωργίου, δέχθηκα με τις προϋποθέσεις που σας ανέφερα, τιμώ τον Άρη , το συναίσθημα που υπάρχει είναι έντονο από την πλευρά μου για την ομάδα».
Για την σχέση του με τον Άρη ο Άκης Σακελλαρίου εξηγεί: «Δεν έχω κρύψει την αγάπη μου για τον Άρη, υπάρχουν σχέσεις ζωής. Όποτε βρίσκομαι Θεσσαλονίκη και μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου πηγαίνω σε παιχνίδια του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ. Υπάρχουν παιδικές αναμνήσεις που με δένουν τον Άρη.
Εγώ μεγάλωσα περιοχή Ιπποδρομίου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το σπίτι μου ήταν πολύ κοντά στην Χ.Α.Ν.Θ. ένα μεγάλο αθλητικό κύτταρο της πόλης που διέθετε γήπεδα για όλα τα σπορ. Ο πατέρας μου ήταν γιατρός, ταυτόχρονα του άρεσαν πολύ τα σπορ. Εγώ για ένα διάστημα έκανα στίβο, μετά δοκίμασα την κολύμβηση και στην συνέχεια ασχολήθηκα με άλλα πράγματα.
Όταν ήμουν πιτσιρικάς ο μπαμπάς μου με είχε πάρει κάποιες φορές στο Χαριλάου να παρακολουθήσω τον Άρη. Βέβαια οι περισσότερες μνήμες μου από Άρη έχουν να κάνουν με το μπάσκετ και το Αλεξάνδρειο. Την δεκαετία του 1980 όπως όλοι έτσι κι εγώ είχα γοητευτεί από το μεγαλείο εκείνης της ομάδας. Ποιος δεν λάτρεψε τον Γκάλη τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά, εκείνη την μαγική ατμόσφαιρα, τα εκατομμύρια κίτρινα χαρτάκια στο Παλέ, τις κόντρες με τον ΠΑΟΚ, το τραγούδι μας. Αγάπησα από τότε το μπάσκετ πολύ. Παίζω έτσι ερασιτεχνικά συχνά με φίλους. Κάποια στιγμή εγγράφηκα -επίσης τιμής ένεκεν- και στον σύλλογο παλαιμάχων καλαθοσφαιριστών του Άρη κι ας μην έπαιξα ποτέ στην ομάδα. Μεγάλες συγκινήσεις βέβαια έχει προσφέρει και το ποδόσφαιρο. Συγκλονιστικότερη όλων για μένα ήταν εκείνη η απίστευτη επιτυχία εκτός έδρας με την Ατλέτικο Μαδρίτης».
Για τις δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα ειδικότερα στο μπάσκετ λέει: «Η ζωή κάνει κύκλους οι καλές εποχές πέρασαν, είχαμε κατά καιρούς πολύ καλά αποτελέσματα και αξιόλογες ομάδες. Σήμερα η κατάσταση είναι αυτή που είναι. Οι λόγοι λίγο πολύ είναι γνωστοί κι έχουν να κάνουν με τις οικονομικές συγκυρίες που επικρατούν γενικότερα αλλά και ειδικότερα στην Θεσσαλονίκη. Έγιναν λάθη , είναι αναγκαίο να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να προχωράμε. Ελπίζω ο Άρης να βρει τον δρόμο του. Η θέση του Άρη στο Ελληνικό μπάσκετ είναι πολύ σημαντική, το ίδιο το πρωτάθλημα έχει ανάγκη από την ισχυρή παρουσία του».
Για το αν κατά καιρούς είχε οπαδικές… διαφωνίες με συναδέλφους του από τον καλλιτεχνικό χώρο λέει «Ναι είχα, με τους Σταρόβα, Μιχαηλίδη και Αθερίδη. Μια εποχή ήμασταν μαζί στην Θεσσαλονίκη στους «Άγαμους Θύτες» , αυτοί είναι όλοι τους Ηρακλής, «γριές» . Τα χώναμε ο ένας στον άλλον…».
