Να αποκαταστήσει την επικοινωνία με τους εταίρους και δανειστές, ώστε να έχει πλήρη αντίληψη των διαθέσεών τους και να προετοιμαστεί για τη μεγάλη δοκιμασία της αποψινής βραδιάς, επιχειρεί από το βράδυ της Κυριακής ο Αλέξης Τσίπρας. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην κρίσιμη Σύνοδο που ξεκινά στις 19:00 (ώρα Ελλάδος).
Η πλέον κρίσιμη σύνοδος κορυφής της ευρωζώνης κατά τους τελευταίους μήνες πραγματοποιείται απόψε στις Βρυξέλλες (7 ώρα Ελλάδας) και όλα δείχνουν ότι θα είναι μία αδυσώπητη κόντρα μέχρις εσχάτων: Σχεδόν όλοι παραδέχονται ότι αυτή η σύνοδος ή θα βγάλει συμφωνία ανάμεσα στα δύο μέρη και να πετύχει ό,τι δεν πέτυχαν πολλές άλλες επί ένα πεντάμηνο, – έστω να ανοίξει καθαρά το δρόμο προς μία συμφωνία – ή θα οδηγήσει τα πράγματα σε ολοκληρωτικό αδιέξοδο, πίσω από το οποίο μπορεί να κρύβεται ακόμη και η έξοδος της χώρας από το ευρώ.
Το τελευταίο διαψεύδεται ως σενάριο από τους περισσότερους και επίσης αποτελεί δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στις Βρυξέλλες είναι πλέον εμποτισμένη από αυτόν τον κίνδυνο.
Ο κ. Τσίπρας κάνει ό,τι μπορεί να διαμορφώσει ένα πλαίσιο συγκλίσεων, μετά τη βόμβα του θριαμβευτικού ΟΧΙ την Κυριακή. Γνωρίζει ότι η απρόσμενα θεαματική νίκη του στο δημοψήφισμα έχει πέσει σαν αλάτι στην πληγή των σχέσεών του με τους ευρωπαίους παράγοντες, αλλά επιδιώκει να αξιοποιήσει την λαϊκή εντολή όχι για να εκβιάσει, αλλά για να πείσει για την ανάγκη μίας έντιμης και βιώσιμης συμφωνίας με τους εταίρους.
Γι’ αυτό και έκανε συγκεκριμένες κινήσεις:
Πρώτον συγκάλεσε το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και κατέληξε σε ένα κοινά συμφωνημένο πλαίσιο εντός του οποίου θα πρέπει να κινείται μία συμφωνία. Στο μέτωπο αυτό εντάχθηκαν η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Έτσι ο πρωθυπουργός ρίχνει ενωτικές γέφυρες προς τις δυνάμεις του «Ναι» και διαβεβαιώνει ότι στόχος του είναι η παραμονή στην ευρωζώνη με την επιδίωξη συμφωνίας.
Δεύτερον, απομάκρυνε τον «θιασώτη της ρήξης» Γιάνη Βαρουφάκη από το υπουργείο Οικονομικών και τοποθέτησε τον μετριοπαθή Ευκλείδη Τσκαλώτο, ο οποίος πάντως δήλωσε ότι δεν θα δεχθεί μία μη βιώσιμη συμφωνία.
Τρίτον, επικοινώνησε με ηγέτες (Μέρκελ κ.α.) και παράγοντες (τον Ντράγκι της ΕΚΤ και την Λαγκάρντ του ΔΝΤ) προκειμένου να ξαναβρεί το νήμα της επικοινωνίας με την άλλη πλευρά. Δέχθηκε με ικανοποίηση την δήλωση του Ολάντ και της Μέρκελ από το Παρίσι ότι οι εταίροι περιμένουν την πρόταση της ελληνικής πλευράς.
Την ίδια ώρα πάντως ο κλοιός σφίγγει γύρω από την ελληνική κυβέρνηση: Η ΕΚΤ δεν αύξησε τον ELA προς τις ελληνικές τράπεζες – τουναντίον μεγάλωσε το κούρεμα στα ελληνικά ενέχυρα -, όπερ σημαίνει ότι η ρευστότητα στο σύστημα τελειώνει τις αμέσως επόμενες ημέρες και η προοπτική ανοίγματος των πιστωτικών ιδρυμάτων απομακρύνεται.
Άρα με δεδομένη την καθυστέρηση στην πληρωμή του ΔΝΤ (έληξε από τις 30 Ιουνίου), τη δόση προς την ΕΚΤ στις 19 Ιουλίου, τις εσωτερικές υποχρεώσεις (μισθοί και συντάξεις στο μέσο του μήνα) και την οικονομία να έχει παραλύσει εξαιτίας της μη λειτουργίας των τραπεζών, ο χρόνος λιγοστεύει επικίνδυνα.
Επιπλέον βαρύ είναι το κλίμα μεταξύ των εταίρων και δανειστών. Η σκληρή ομάδα Σόιμπλε ζητεί αυστηρότερο πρόγραμμα για ένα νέο πακέτο δανείων προς την Ελλάδα, ενώ και άλλοι παράγοντες καλούν την Αθήνα να αποδεχθεί τους όρους τους.
Ο κ. Τσίπρας ελπίζει ότι οι εταίροι δεν θα επιμείνουν σε μία αδιέξοδο συμφωνία. Εκτιμά ότι το OXI στο δημοψήφισμα της Κυριακής μπορεί να λειτουργήσει ως αφύπνιση για την Μέρκελ, υπό την έννοια ότι εάν συνεχίσει την πίεση τότε θα απελευθερώσει ένα ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα, που υπάρχει στην Ελλάδα και παντού, ενώ έχει την ευκαιρία να το ενσωματώσει με μία έντιμη συμφωνία.
Ελπίζει επίσης ότι αυτή τη φορά θα πιέσει όχι μόνο η Γαλλία – που έχει τον παραπάνω φόβο – αλλά και οι χώρες του νότου (Ιταλία, Ισπανία), οι οποίες βλέπουν ότι μία ανεξέλεγκτη κρίση στις σχέσεις Ευρώπης – Ελλάδας μπορεί να εκτινάξουν τα επιτόκια δανεισμούς τους και να τις φέρουν σε αδιέξοδο
