Ο Άντι Ρένια δοκιμάζεται από τον Δημήτρη Καλαϊτζίδη σε έναν διαφορετικό ρόλο από αυτόν που είχε μάθει τα περασμένα χρόνια. Ο ίδιος είναι ευχαριστημένος, αλλά μίλησε και για όλα όσα πέρασε μέχρι να φτάσει ως εδώ.
Η συνέντευξη του Άντι Ρένια στο “Metrosport”:
Πως σχολιάζεις τη μέχρι στιγμής πορεία της προετοιμασίας;
«Το μέρος το γνώριζα από πέρσι, οι εγκαταστάσεις είναι εξαιρετικές και το προπονητικό επιτελείο ακόμη καλύτερο. Μέχρι στιγμής όλα πηγαίνουν πολύ καλά».
Είσαι από τους πιο παλιούς στην ομάδα του Άρη, πως βλέπεις την αλλαγή της κατάστασης και τι διαφορές εντοπίζεις σε σχέση με την περσινή χρονιά;
«Τη περσινή χρονιά δεν θέλω να τη σχολιάσω. Αλλιώς ξεκινήσαμε, αλλιώς πήγαμε, ήταν απλά τραγική. Φέτος βλέπω έναν προπονητή με πολλή όρεξη, πολλή πειθαρχία, θέλει να δίνουμε όλοι το 100% και έχει τη δυνατότητα να παίρνει το κάτι παραπάνω από μας. Βρίσκει τον τρόπο και μας το ζητάει. Πιστεύω φέτος θα είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα, αν είμαστε στη Φούτμπολ Λιγκ, γιατί ακόμη δεν γνωρίζουμε που θα αγωνιζόμαστε».
Πως αντιδράσατε στις διοικητικές αναταραχές των περασμένων ημερών;
«Ήρθαμε για προετοιμασία, το να σκεφτόμαστε άλλα πράγματα είναι αρνητικό. Προσπαθούμε να το αποβάλλουμε όσο μπορούμε και από κει και πέρα εμείς πρέπει μόνο να δουλεύουμε, το τι γίνεται με την διοίκηση πρέπει να είναι το τελευταίο που θα μας απασχολεί. Πρώτα η δουλειά και μετά όλα τα υπόλοιπα».
Ο πιεστικός Αλκαράθ και ο «κατάλληλος» Καλαϊτζίδης
Τι πιστεύεις ότι δεν πήγε στραβά με την δική σου περίπτωση, γιατί ενώ θεωρείσαι από τα μεγάλα ταλέντα, ακόμη δεν έχεις κάνει το «ξεπέταγμα» που και εσύ θα περίμενες;
«Η περίπτωσή μου περιλαμβάνει μεγάλες δόσεις ατυχίας. Είμαι στην πρώτη ομάδα από το 2011, από την εποχή που ο Σάκης Τσιώλης ήταν προπονητής, με είδε σε κάποια φιλικά, του άρεσα με πήρε όμως, για κάποιους λόγους, που δεν γνωρίζω, δεν πήγα στην προετοιμασία στο Καρπενήσι. Στη συνέχεια ήρθε ο Πρόμπιερζ, κάναμε ένα φιλικό, με πήρε κατευθείαν στην πρώτη ομάδα και με παίρνει, φεύγει κι αυτός, έρχεται ο Μασάδο, κάνουμε φιλικό στο Χαριλάου, με ξαναπαίρνει στην πρώτη ομάδα και μου λένε όλοι ότι θα υπογράψω. Μετά ακολούθησε το πρόβλημα με την αδειοδότηση και θα μετρούσα σαν τέταρτος ξένος, καθώς είχαμε τους τρεις Ισπανούς και μετά ήρθε ο Αλκαράθ, κάθε μέρα πίεζα ώστε να υπογράψω και τελικά τα κατάφερα. Ο Ισπανός κόουτς είναι ο άνθρωπος που πίεσε πιο πολύ».
Έχεις ζήσει πολλές αλλαγές προπονητών, πιστεύεις θα βρεθεί προπονητής που να αποδώσει έργο με την εμπιστοσύνη και τον ανθρώπων της ομάδας;
«Αυτός που έχουμε τώρα είναι ο κατάλληλος, ξέρει τι θέλει, έχει πολλές γνώσεις και το καταλαβαίνουμε και είναι πειθαρχημένος, δηλαδή αυτό που έλειπε από την ομάδα τόσο καιρό γιατί ο κάθε ένας έκανε αυτό που ήθελε εδώ».
Το «ευχαριστώ» στον Γιώρη και η αλλαγή θέσης
Είχες έναν τραυματισμό στον ώμο και σε κράτησε έξω για μεγάλο χρονικό διάστημα, τι έπαιξε ρόλο ώστε να επιστρέψεις γρήγορα και πως νιώθεις τώρα;
«Με βοήθησε πολύ ο Γιάννης Γιώρης. Όλο το καλοκαίρι ασχολήθηκε μαζί μου, δεν πήγε διακοπές, δεν έκανε τίποτα, παρά μόνο ήταν εκεί και με βοηθούσε. Τον ευχαριστώ πολύ και του χρωστάω τεράστιο ευχαριστώ. Είναι η θέληση που παίζει ρόλο, όσο άτυχος ή τυχερός αν είσαι, άμα βάλεις κάτι ως στόχο θα το καταφέρεις».
Ο κόουτς σε τοποθετεί στην θέση του δεύτερου επιθετικού, ενώ τα προηγούμενα χρόνια αγωνιζόσουν ως εξτρέμ. Τελικά ποια είναι η θέση σου;
«Παίζω τόσα χρόνια εξτρέμ «καθαρό», δεξί χαφ και αγωνιζόμουν στη γραμμή. Πριν αρχίσει όμως η προετοιμασία μου μίλησε ο προπονητής και μου είπε ότι με τα στοιχεία που έχεις μπορείς να δώσεις πιο πολλά σαν φορ. Το σεβάστηκα, βλέπω ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στη θέση και αν πει ο κόουτς ότι εκεί πρέπει να αγωνίζομαι, αυτό θα κάνω, η γνώμη μου είναι περιττή, η ομάδα να ανέβει και όλα θα πάνε καλά».
Τι σκέφτεσαι για την συμμετοχή της ομάδας σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα, όπως η Φούτμπολ Λιγκ;
«Δεν γνωρίζω την Φουτμπολ Λιγκ, έχω ακούσει από τους συμπαίκτες μου ότι είναι πολύ δύσκολο πρωτάθλημα, πολύ δυνατό, όμως εμείς πιστεύουμε ότι θα ανέβουμε φέτος. Με δύο τρεις προσθήκες, αλλά και μαζί με τα παιδιά που έχουν έρθει, που γνωρίζουν την κατηγορία μας δίνουν μια εικόνα. Το χρωστάμε στον κόσμο, στους εαυτούς μας, γιατί μπορεί να μην αγωνίστηκα πέρσι, αλλά η ευθύνη είναι και δικιά μου που έπεσε η ομάδα».
Σκέφτηκες να φύγεις στις αρχές της μεταγραφικής περιόδου;
«Είχα μια συνάντηση με τον κόουτς και αφού συζητήσαμε για αρκετή ώρα μου είπε ότι με υπολογίζει. Μετά από δύο εβδομάδες μου έτυχε κάτι πολύ προσωπικό, πήγα στα γραφεία και του μίλησα ιδιαιτέρως λέγοντάς του ότι δεν θέλω να συνεχίσω, όμως μου έδωσε λύση στο πρόβλημα η οποία με βοήθησε πολύ και έτσι έμεινα στον Άρη».
Έχεις καλές σχέσεις με τον Αποστόλη Φούρτζιου, γνωριζόσασταν από παλιά ή στο Πράβετς ήρθατε πιο κοντά;
«Τον γνώριζα από την Κ20, όπως κάναμε μαζί προπόνηση τον ρώτησα να θέλει να είμαστε στο ίδιο δωμάτιο και απάντησε θετικά. Δεθήκαμε πολύ, δεν το περίμενα, με ρωτάει κάποια πράγματα και τον βοηθάω αλλά και το αντίθετο, έχουμε πολύ καλή χημεία και θεωρώ ότι αν υπογράψει εν τέλει συμβόλαιο θα βοηθήσει πολύ την ομάδα».
Φαίνεται να είσαι πολύ συνειδητοποιημένος για την παρουσία στου στην ομάδα, έπαιξε ρόλο ο Δημήτρης Καλαϊτζίδης;
«Ο κύριος λόγος είναι αυτός. Αν ο προπονητής σου πει να δώσεις στην προπόνηση το 100% και δεν το κάνεις μαζί του θα έχεις πρόβλημα. Γι αυτό και εμείς πιέζουμε τον εαυτό μας, σκεφτόμαστε αυτό που μας λέει και δίνουμε ότι έχουμε. Βέβαια αυτό δεν υπήρχε, γιατί αν ήταν έτσι τα πράγματα πέρσι, δεν θα φτάναμε εδώ που είμαστε τώρα και δεν υπήρχε ούτε πριν δύο χρόνια. Έχει αλλάξει κάποια πράγματα στους παίκτες και όποιος δουλεύει, ανήκει στην ομάδα, όποιος δεν δουλεύει, δεν ανήκει εδώ».
Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου ο Άρης;
«Είμαι στον Άρη περίπου στα 12 χρόνια. Έχω πάει και σε τελικούς, πήγα μόνος μου στην Αθήνα, πήρα το λεωφορείο και έφυγα, βέβαια οι γονείς μου δεν το ξέρουν. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι σαν ποδοσφαιριστής, αλλά δεν μπορείς να βγάλεις τα συναισθήματα που νιώθεις γι’ αυτήν την ομάδα, είμαι από οχτώ χρονών στον Άρη. Ο Άρης είναι τρόπος ζωής και αποτελεί μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, είτε είμαι σαν παίκτης εδώ, είτε είμαι αλλού, ακόμα κι αν παίξω σε άλλη ομάδα δεν νομίζω να αλλάξει κάτι, γιατί υπάρχουν συναισθήματα. Όλοι στεναχωριόμαστε που βρισκόμαστε εδώ και μιλάω σαν φίλαθλος της ομάδας. Κανείς δεν περίμενε τον Άρη εδώ, πριν τέσσερα-πέντε χρόνια θα έλεγε κανείς ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είναι ο Άρης στην Φούτμπολ Λιγκ, με αυτήν την πορεία στην Ευρώπη, δεν υπάρχει Αρειανός που να μην στεναχωριέται για την κατάληξη της ομάδας σήμερα».
