Πριν από λίγες μέρες και εν μέσω της επενδυτολογίας, το PRESSARIS είχε δημοσιεύσει αναλυτικά το μετοχολόγιο της ΠΑΕ Άρης. Μεγαλομέτοχοι είναι ΚΜΑ και ΑΣ, κατέχοντας από περίπου 30% των μετοχών.
Χθες σε συνέντευξή του ο Θωμάς Γιώτας τόνισε μεταξύ άλλων για το ποσοστό του Ερασιτέχνη ότι: «Όταν ο Α.Σ. έχει το 30% και πλέον των μετοχών της Π.Α.Ε., δεν τον αφορά τι συμβαίνει σ’ αυτήν; Εγώ πιστεύω ότι τον αφορά. Ανεξαρτήτως αυτού, δε θεωρώ ότι θα έπρεπε ο Α.Σ. να έχει αυτό το ποσοστό και κακώς πήρε μετοχές πλέον του 10% που κατείχε».
Πώς όμως έφτασε να κατέχει ο Ερασιτέχνης το 30%;
Σύμφωνα με το καταστατικό θα πρέπει να του καταβάλει η ΠΑΕ 15% των εισπράξεων κάθε αγώνα από τα εισιτήρια για την χρήση του γηπέδου και 10% για τη χρήση του σήματος. Σε ότι αφορά τη χρήση του γηπέδου, η αρχική προϋπόθεση ήταν να αναλαμβάνει ο Α.Σ. τη συντήρηση του γηπέδου. ΔΕΗ, μισθούς υπαλλήλων, συντήρηση χόρτου κ.λ.π. συνθέτουν ένα ποσό το οποίο σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς σημαίνει κόστος 400-500.000 ευρώ ετησίως!
Τυπικά λοιπόν, η ΠΑΕ θα έπρεπε να καταβάλλει το 10+15% των εισπράξεων και ο ΑΣ να αναλάβει όλο το παραπάνω κόστος.
Με βάση την πρακτική όμως αποδείχθηκε -εδώ και πολλά χρόνια- ότι ο ΑΣ δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος της συντήρησης του γηπέδου και όπως σχεδόν σε όλες τις ΠΑΕ προτιμήθηκε κάτι πιο εφαρμόσιμο. Η ΠΑΕ ανέλαβε τη συντήρηση του γηπέδου, αποδίδοντας μόνο το 10% των εισπράξεων.
Και φτάσαμε στην οκταετία 2004-2012, όπου οι διοικήσεις του Άρη, κατά τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και για να καλυφθούν οι ζημίες που ήταν μεγαλύτερες από το 51% του μετοχικού κεφαλαίου, εφάρμοσαν… δημιουργική λογιστική.
Με απλά λόγια αναγνωρίστηκε σε συγκεκριμένες χρήσεις το 15% ως οφειλή (ένα λογιστικό τρικ, πλασματική επί της ουσίας) της ΠΑΕ προς τον ΑΣ και αυτή μετοχοποιήθηκε.
Ετσι έφτασε ο Ερασιτέχνης να αυξήσει το ποσοστό του και να έχει ένα επιπλέον 20% των μετοχών, συν το 10% που έχει εσαεί βάσει νόμου.