Πάνω από τα ερείπια του Άρη, με τα χρέη να πνίγουν κάθε εγχείρημα για ανάσα και τη διοίκηση να προσπαθεί, αλλά να μην έχει ακόμη δείξει σημάδια… ζωής, τα “πυροτεχνήματα” μοιάζουν να φωτίζουν μια τραγική ιστορία.
Στον πληγωμένο κόσμο του Άρη, κανείς δεν μπορεί να παίξει πλέον παιχνίδια εντυπώσεων. Ειδικά όταν αυτά που λέει πρέπει και να έχει το ειδικό βάρος να τα υποστηρίξει και κυρίως πραγματικά δεδομένα.
Ακούστηκε μια ιστορία με τους Ρώσους επιχειρηματίες, χωρίς να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, βάσει της ομολογίας αυτού που την “αποκάλυψε”.
Προεκλογικά, αυθαίρετα, εκ του πονηρού, με αφέλεια ή με άγνοια κινδύνου, εσείς διαλέγετε…
Ακούστηκε ότι υπάρχει κι ένα πάρτι στο Ιόνιο, εκεί όπου μπορεί να υπάρξει φως στο τούνελ… Ποιος δεν θα το ήθελε, αλλά γιατί να το… προανήγγειλε;
Προσπάθειες, επιθυμίες, λόγια στα ερτζιανά ή στα μέσα ενημέρωσης… Στο ίδιο έργο θεατές, όλα αυτά τα χρόνια. Λένε ότι οι πράξεις πρέπει να προηγούνται των λόγων. Στον Άρη, όλα αυτά τα χρόνια γίνεται το αντίθετο…
Μακάρι να διαψευσθούμε και ο Άρης να καταφέρει να βρει τον δρόμο του και τον άνθρωπο που θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας του. Μόνο που είναι καλό το “παραμύθι”, αλλά δεν… έχει “δράκο”!
Και όσο τα “πυροτεχνήματα” λάμπουν πάνω από τον ουρανό του Χαριλάου, η αβεβαιότητα θα συνεχίζει το… πάρτι της!
