Θεμιτό να επιδιώκεται η τόνωση του ηθικού της ομάδας, ειδικά μετά από ένα δεκαήμερο εμφυλίων, δικαστικών αντεγκλήσεων και “μαχαιρωμάτων”.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρώτη ανάγνωση για το πριμ σωτηρίας που υποσχέθηκε η διοίκηση της ΠΑΕ Άρης στους παίκτες βαδίζει σε έναν θετικό προσανατολισμό, ειδικά στην λογική του “αν σωθεί ο Άρης, θα υπάρχει ομάδα, θα υπάρχουν και έσοδα”.
Έγινε πολύς λόγος (όχι άδικα) βέβαια για τη “δέσμευση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της νέας περιόδου”, αλλά αυτό έγινε… συνήθεια στον Άρη από όλες τις διοικήσεις, ακόμη και αυτές του Πρωτοδικείου. Δεν είναι η πρώτη φορά.
Η ουσία είναι κατά την ταπεινή μας άποψη ότι μια διοίκηση που θέλει στην παρούσα φάση να εμπνεύσει ακόμη περισσότερο τους παίκτες:
1. Δεν λέει ευθαρσώς ότι δεν υπάρχουν άλλα έσοδα. Είναι μεγάλο λάθος…
2. Προσπαθεί να βρει έστω μερικές χιλιάδες ευρώ (όσο δύσκολο κι αν είναι στις μέρες μας) για να καλύψει μέρος από τα δεδουλευμένα, τα καταβάλλει και μετά μπαίνει στη διαδικασία των υποσχέσεων ενός πριμ. Η καταβολή δεδουλευμένων, προηγείται του πριμ… παραγωγικότητας. Θα έπρεπε να το ξέρουν.
Αυτά, αν και πιστεύουμε ότι ο γενικός ντόρος που γίνεται δεν δικαιολογείται από την σημασία της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης που βρίσκεται ο σύλλογος.
