Ήταν μια όμορφη βραδιά του Ιουλίου, στην καρδιά του καλοκαιριού, “απάντηση” στον… κακό μας τον καιρό των τελευταίων ημερών, μετά τα όσα έχουμε κάνει εμείς οι άνθρωποι (;) στον πλανήτη… Μια βραδιά με πολλά συν, πρόβα Ευρώπης, μετά από εννιά δύσκολα χρόνια, όταν ο Άρης άγγιξε τον πάτο του βαρελιού, τον έξυσε, αλλά βρήκε μαζί με τον κόσμο του, το σθένος να κάνει την μεγάλη επιστροφή…
Ακολούθησε το PRESSARIS και στο Instagram, για ακόμα πιο άμεση ενημέρωση στα θέματα του Άρη!
Δεν ξέρουμε εάν 74 μέρες ήταν πολλές, μετά το τελευταίο (επίσημο) παιχνίδι με την Ξάνθη και το εκκωφαντικό 7-2 της “μεγάλης επιστροφής”, αλλά σίγουρα 365 (μέρες) Χ 9 (χρόνια) μοιάζουν αμέτρητες. Στον δρόμο του Άρη για την ποδοσφαιρική “Ιθάκη” όλοι είχαμε πάντα πολλές (δεύτερες) σκέψεις στο μυαλό.
Και τελικά τι ζήσαμε;
Σε μια βαθύτερη ανάγνωση, βιώσαμε – όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί- ότι το DNA ενός οργανισμού- “πολεμιστή”, όπως είναι ο Άρης, ο κόσμος του, παραμένει ανεξίτηλο, παρά το πέρασμα των χρόνων και των δύσβατων καταστάσεων.
Ομάδα, κόσμος, όλος ο “πλανήτης” Άρης κατέγραψε μια παρουσία γεμάτη υποσχέσεις, αν και “θέλει δουλειά πολλή, για να γυρίσει ο ήλιος”.
Έχουμε και λέμε:
Α. Εξωαγωνιστικά:
Το Κλεάνθης Βικελίδης ήταν, είναι και σίγουρα εξελίσσεται σε ένα ποδοσφαιρικό στολίδι… Αλλάζει, βελτιώνεται, ομορφαίνει… Οι εργασίες μπορεί να συνεχίζονται, ενόψει του αγώνα με την ΑΕΛ Λεμεσού, αλλά σε κάθε περίπτωση γίνονται πράγματα που σε άλλες συγκυρίες θα έμοιαζαν με θαύματα! Εγκαταστάσεις, φωτισμός, αγωνιστικός χώρος, κερκίδες, εξυπηρέτηση κτλ, αρχίζουν να παίρνουν μια βελτιωμένη, λειτουργική, σύγχρονη μορφή.
Χιλιάδες κόσμος ήταν εκεί, το απόλαυσε (κρίμα για όσους δεν το αποφάσισαν), δείχνοντας ότι (και) την νέα σεζόν ο Άρης είναι πρωτοπόρος.
Β. Αγωνιστικά:
Στα γενικά: Ο Άρης έδειξε στο χορτάρι φανερά σημάδια βελτίωσης, αμυντικά απειλήθηκε σπάνια από μια ομάδα που τερμάτισε πιο ψηλά από αυτόν, είχε μερικές ελπιδοφόρες εξάρσεις με ποιότητα, φαντασία και μπαίνει στην εβδομάδα του πρώτου Ευρωπαϊκού αγώνα, μειώνοντας τα λάθη και τις αδυναμίες του, αλλά γνωρίζοντας ότι “θέλει δουλειά πολλή”. “Χρειαζόμαστε σοβαρότητα, ηρεμία και αυτοπεποίθηση” ήταν οι χαρακτηριστικές ατάκες που χρησιμοποίησε ο Σάββας Παντελίδης, ο οποίος πέταξε στο καλάθι των… mind games τον τίτλο του φαβορί.
Στα ατομικά: Ο Σούντγκρεν με την… φόρα από την Στοκχόλμη, “πήρε” στο σπίτι του το “βραβείο” του MVP (αρκεί να συνεχίσει έτσι, αντέχοντας και το ζεστό Μεσογειακό καλοκαίρι, όπως ομολόγησε ο ίδιος), ο Φετφατζίδης έδειξε ότι είναι ο ποιοτικός παίκτης που σ’ ένα τσαφ μπορεί να αλλάξει σε δευτερόλεπτα τον ρου της ποδοσφαιρικής ιστορίας ενός αγώνα, αρκεί να γίνει πιο απλός. Οι σταθερές αξίες παραμένουν ξεκάθαρες π.χ. Βέλεθ, Ντιγκινί, Ματίγια, όπως και κάτι άλλο, απλό: ο Ιντέγε που πρέπει να “επέστρεψε” από το… ντους για να πατήσει και το τελευταίο πόντο της αντίπαλης άμυνας και να κυνηγήσει και την τελευταία μπάλα που άφησαν τα ball boys, χρειάζεται κάποιο χρόνο, αλλά και αρκετή δράση για να κάνει την απόλυτη διαφορά.
Αλλά και κάτι ακόμη (ξεκινώντας από την άμυνα) ότι: οι Κουέστα, Κόρχουτ είναι σπουδαίοι παίκτες-κλειδιά, αλλά χρειάζονται ανάσες, ανταγωνισμό, back up. Ο Τόνσο πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η μπάλα χρειάζεται να περνάει πολύ συχνότερα από τα πόδια του και ο ίδιος να φωνάζει παρών σε κάθε αγωνιστικό κάλεσμα, ενώ ο Μπάσα στα αμυντικά χαφ έδειξε πιο “έτοιμος για τη δουλειά”, σε σχέση με τον ποιοτικό και αποφασιστικό Σάσα, αλλά με πολύ λιγότερες προπονήσεις.
ΥΓ: Η εικόνα του ανακαινισμένου Κλεάνθης Βικελίδης και η προοπτική να γίνει ακόμη καλύτερο, η αισιοδοξία και η λάμψη που εκπέμπει η ομάδα, καταγράφονται στην γενικότερη αντεπίθεση του Άρη, η οποία φέρει την σφραγίδα του Θοδωρή Καρυπίδη. Έχει κερδίσει με πράξεις την εμπιστοσύνη του κόσμου.
