Ο Ρούμπεν Πουλίδο είναι ένας από τους δυο μέχρι στιγμής ξένους του Άρη (ο δεύτερος είναι ο Κοέλιο). Ο Ισπανός αμυντικός παραχώρησε μια εξαιρετικά αποκαλυπτική συνέντευξη στους οργανωμένους οπαδούς, μιλώντα για όλα.
Μίλησε για τα οικονομικά πρόβληματα, για τους λόγους που τον έφεραν στο Κλεάνθης Βικελίδης, για τον… Μέσι, αλλά και την Κουρομπίλια, για τον ρόλο στην ομάδα.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη του Πουλίδο στην εφημερίδα Super Aris που εκδίδει ο Super 3.
Σε καλωσορίζουμε στην οικογένεια μας, ευχόμενοι να ‘χεις μια πολύ αποδοτική και πετυχημένη χρονιά. Η απόφαση του ερχομού σου, ήταν μια εύκολη ή δύσκολη απόφαση;
«Σας ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα και τις ευχές σας. Ο ΆΡΗΣ είναι μια τεράστια ομάδα κι εγώ πάντα ήθελα ν’ αγωνιστώ σ’ ένα τέτοιο Σύλλογο, οπότε με το άκουσμα του ενδιαφέροντος του ,για μένα τέλειωσαν όλα…»
Τα διάφορα οικονομικά προβλήματα που άκουγες ότι αντιμετωπίζει, αυτό το διάστημα ο Σύλλογος, δε σε προβλημάτισαν;
«Όχι ιδιαίτερα. Για μένα το οικονομικό είναι δευτερεύον ζήτημα. Αυτό που πρώτιστα μ’ ενδιαφέρει είναι να παίζω σε μια ομάδα, μεγάλη, που να μπορεί να καλύπτει τις φιλοδοξίες που έχω σα ποδοσφαιριστής και νομίζω ότι η επιλογή μου να ‘ρθω στον ΆΡΗ, ήταν η ιδανικότερη που θα μπορούσα να κάνω. Μπορεί, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή, όντως, ν’ αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Δε παύει, όμως, να είναι μια ιστορική ομάδα, μ’ ένα υπέροχο στάδιο κι ένα φανταστικό κοινό που όμοιο του, δε συναντά κανείς, πουθενά.
Οπότε, προσωπικά, θεωρώ την απόφαση μου αυτή, ως ένα μεγάλο βήμα στη καριέρα μου.»
Πριν από λίγους μήνες, ήσουν ένας απ’ τους 22 συμμετέχοντες-κομπάρσους, του «σοου-κουρουμπίλια». «Υπερπαραγωγή», που κατόπιν εισαγγελικής παρέμβασης, επέφερε την απώλεια της εξόδου μας στην Ευρώπη. Πως κρίνεις αυτή την απόφαση;
«Πρώτα απ’ όλα, θέλω να πω πως ότι έγινε, έγινε κι ανήκει πλέον στο παρελθόν. Αυτό που ‘χει σημασία, για μένα, είναι να κοιτάμε μόνο το παρών και το μέλλον. Δε θέλω να σχολιάσω μια απόφαση την οποία, ούτε εγώ έλαβα, ούτε εσείς. Το μόνο που θα ‘θελα να πω, είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμός, τόσο από πλευράς οπαδών προς τους διαιτητές, όσο και διαιτητών προς τους οπαδούς. Και το πιο σπουδαίο. να τηρούνται οι ίδιοι νόμοι και οι ίδιοι κανονισμοί για όλες τις ομάδες κι όχι να βγαίνουν επιλεκτικές αποφάσεις.»
Επανερχόμενοι στα του σήμερα. Τις ηλικίες του ροστερ της φετινής ομάδας τις είδες; Γνωρίζεις ότι αποτελείς το μεγαλύτερο σε ηλικία ποδοσφαιριστή μας;
«Δε με προβληματίζει καθόλου αυτό. Προπονούμαι καθημερινά, προσέχω το σώμα μου και σε συνδυασμό με την εμπειρία που ‘χω αποκτήσει, όλα αυτά τα χρόνια, θεωρώ ότι βρίσκομαι στη καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία…»
Δεν το είπαμε αυτό, σε καμιά περίπτωση, για να σε αμφισβητήσουμε…Εννοούσαμε ότι τώρα, πλέον, πρέπει να επωμιστείς, όχι μόνο το ρόλο του ηγέτη, αλλά και το ρόλο του δασκάλου, στα πολλά νέα παιδιά της ομάδας, τα περισσότερα εκ των οποίων κλήθηκαν, για πρώτη φορά, φέτος, να κάνουν επαγγελματική προετοιμασία
«(γελάει)…μπορεί ακόμα να μην αισθάνομαι τόσο μεγάλος για δάσκαλος, σίγουρα όμως, με τις παραστάσεις που έχω και την όποια εμπειρία μου, θα προσπαθήσω να βοηθήσω όλα τα νέα παιδιά της ομάδας, στη πολύ δύσκολη προσπάθεια που θα κάνουμε φέτος. Το να βοηθάω τους συμπαίκτες μου, πάντα, ήταν κάτι που μ’ άρεζε να κάνω…»
Ποιά είναι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που διαθέτεις ; Τι να περιμένουμε ότι θα δούμε από σένα;
«Ξέρετε ποτέ δεν έχω απαντήσει στην ερώτηση αυτή, γιατί δε μ’ αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Προτιμώ να τα βλέπει και να τα κρίνει ο κόσμος.»
Οκ. Περνάμε, τότε, σ’ ένα άλλο θέμα. Αλήθεια, οι φίλοι κι η οικογένεια σου, δε σε θεωρούν τρελό που ζεις κι εργάζεσαι, τα τελευταία δυο χρόνια, σε τούτη δω τη χώρα;
«Όχι, γιατί…; Άλλωστε και στην Ισπανία, πλέον, έχουν αρχίσει να συμβαίνουν σχεδόν τα ίδια προβλήματα. Όσο διάστημα βρίσκομαι στη χώρα σας αισθάνομαι πάρα πολύ όμορφα και ποτέ δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα. Είναι μια πολύ όμορφη χώρα με πολύ ζεστούς ανθρώπους, που πιστέψτε με, πολύς κόσμος θα ‘θελε να ζει.»
Τις αναμετρήσεις του ΆΡΗ με την Ατλέτικο Μαδρίτης τις θυμάσαι;
«Σαφώς..»
Περίμενες ότι θα περνούσαμε;
«Για να ‘μαι ειλικρινής, όχι. Η Ατλέτικο διέθετε μια απ’ τις καλύτερες φουρνιές της ιστορίας της, αποτελώντας, παράλληλα, εκείνο το διάστημα και μια απ’ τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ευρώπης. Οι παίκτες που διέθετε στο ροστερ της ήταν παγκόσμιας κλάσης. Φορλάν, Αγκουέρο, Ντε Χέα, κ.α…Την είχα αντιμετωπίσει πριν τέσσερις μήνες στη Πριμερα Ντιβιζιόν και γνώριζα καλά τη δυναμική της. Για αυτό όμως το ποδόσφαιρο θεωρείτε ο βασιλιάς των σπορ. Μέσα στις τέσσερις γραμμές είσαι εσύ, δέκα ακόμη συμπαίκτες σου και άλλοι έντεκα απ’ την αντίθετη πλευρά και δε μετράνε, ούτε τα ονόματα, ούτε τα λεφτά…»
Αντιμετώπισες, κατά καιρούς, πολύ σπουδαίους ποδοσφαιριστές .Ποιός ήταν αυτός που σ’ έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση και θεωρείς ως το πιο δύσκολο αντίπαλο;
«Αναμφισβήτητα ο Μέσι. Φανταστικός παίκτης. Δεν πιάνετε με τίποτα…»
Υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητά, κάποιο χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του, που εμείς σα θεατές, δε μπορούμε ν’ αντιληφθούμε;
«Ναι, το πόσο γρήγορος είναι. Ότι κάνει, το κάνει πάντα ένα δευτερόλεπτο νωρίτερα απ’ όλους τους αντιπάλους του. Μπορεί να τον ξέρεις, να τον έχεις διαβάσει, να γνωρίζεις τις κινήσεις του, να ξέρεις τι θα κάνει κι όμως κάθε φορά βρίσκεται ένα βήμα μπροστά σου. Πιστεύω, ότι, αυτό ακριβώς, είναι και που τον κάνει να ξεχωρίζει.»
Το θαύμα της Εθνικής Ισπανίας, πως το εξηγείς;
«Είναι απλό. Οφείλετε στη συντονισμένη δουλεία, που γίνεται τα τελευταία χρόνια, απ’ όλες τις ομάδες, και που ξεκινάει απ’ τις μικρές ηλικίες. Όλες, μα όλες, οι ομάδες στην Ισπανία, αγωνίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Το στυλ παιχνιδιού των πάντων είναι ακριβώς το ίδιο. Ανεξαρτήτως αντιπάλου, εμείς παίζαμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αλλά κι οι αντίπαλοι μας, είτε η Μπαρτσελόνα ήταν, είτε η Αλμερία, μας αντιμετώπιζαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα…»
Η κατευθυντήρια γραμμή, γι αυτό, βγήκε απ’ την Ομοσπονδία;
«Όχι, δεν ήταν κάτι προαποφασισμένο ή προγραμματισμένο από πλευράς της, αλλά καθαρά θέμα επιθυμίας του κόσμου. Στην Ισπανία ο κόσμος πάει στο γήπεδο με την προϋπόθεση, ή την απαίτηση, αν προτιμάτε, να παρακολουθήσει καλό θέαμα. Δεν είναι όπως στην Ελλάδα, που πηγαίνει, απλά και μόνο, γιατί είναι οπαδός και θα εξακολουθεί να το κάνει, όποια κι αν είναι η εικόνα που θα του παρουσιάζει η ομάδα του. Χαρακτηριστικότερο, όλων, το παράδειγμα της Βαλένθια, επί Ραφα Μπενίτεθ, που ενώ η ομάδα είχε μια πάρα πολύ καλή παρουσία, τόσο στο πρωτάθλημα, όσο, και στην Ευρώπη σε κάθε ματς στο «Μεστάγια», του κουνούσαν μαντήλια, ζητώντας απ’ τη διοίκηση να τον διώξει, απλά και μόνο, γιατί δεν τους άρεζε ο τρόπος που έπαιζε η ομάδα.»
Ρούμπεν, ευχαριστούμε πάρα πολύ. Τελειώνοντας, υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλεις να στείλεις στο κόσμο του ΆΡΗ;
«Ναι, θα ‘θελα να τον παρακαλέσω να σταθεί στο πλευρό μας και να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να γίνουμε μια οικογένεια. Παίκτες, διοίκηση και κόσμος. Νομίζω, ότι μόνο έτσι, θα μπορέσουμε ν’ ανταπεξέλθουμε των δυσκολιών που μας περιμένουν. Μπορεί να ‘χει προβλήματα ο Σύλλογος, αλλά, όλοι μαζί, ενωμένοι, μπορούμε να τα επιλύσουμε και να κάνουμε κάτι καλό. Έχει τεράστια δυναμική αυτή η ομάδα και πρέπει να την εκμεταλλευθούμε στο έπακρο.»
