Ένα παιχνίδι και ειδικά ένα τέτοιο σαν το σημερινό καθορίζεται από παράγοντες που ίσως κανείς να μην μπορεί να φανταστεί πριν το δει να συμβαίνει. Είναι γεγονός πάντως ότι ο Άρης πέραν των ξένων του, φέτος έχει τρομερή διαφορά σε σχέση με την περσινή χρονιά σε ότι αφορά την παρουσία Ελλήνων παικτών.
Το σημείο αναφοράς του περσινού Άρη ειδικά στην σειρά με τον ΠΑΟΚ στο τέλος του πρωταθλήματος ήταν ο Σάσα Βεζένκοφ και από εκεί και πέρα αποσπασματικά ο Τόρεϊ Τόμας ή ο Λαμάρκους Ριντ, ελλείψει (ουσιαστικά απών ήταν) Νέιμικ και Αντεγκμπόγιε.
Φέτος οι κίτρινοι δεν είναι ότι έχουν καλύτερους ξένους. Έχουν περισσότερους και καλύτερους Έλληνες. Η προσθήκη των Ξανθόπουλου, Ζάρα και η επιστροφή Πελεκάνου έφεραν άλλη ποιότητα στην “δεύτερη γραμμή κρούσης” και αυτό είχε αντίκτυπο και στους “παραμένοντες” Μούρτο και Σίμτσακ που ήδη σε σχέση με πέρσι παρουσιάζουν ακόμα καλύτερο πρόσωπο.
