Θέματα πλειοψηφίας και μειοψηφίας που τίθενται από χθες αναφορικά με την απόφαση του ΕΣΑΚΕ για επανάληψη του αγώνα του Άρη με τον ΠΑΟΚ είναι εντελώς άκαιρα και άκυρα.
Το θέμα της πλειοψηφίας το θέτει σε κάθε “εκλογική διαδικασία” η αρχή που διοργανώνει την ψηφοφορία. Είναι προφανές ότι στον ΕΣΑΚΕ χθες υπήρξαν τέσσερις επιλογές για τους “ψηφοφόρους”, δηλαδή τις ομάδες:
α) επανάληψη του αγώνα
β) συνέχιση του αγώνα από το σημείο που διακόπηκε
γ) μη συνέχιση-επανάληψη του αγώνα
δ) λευκό
Είναι επίσης προφανές ότι 14 άνθρωποι που ήταν εκεί και εκπροσωπούσαν ο καθένας την ομάδα του συνεννοήθηκαν πριν πώς ορίζεται η πλειοψηφία και ποιος… κερδίζει.
Είναι προφανές ότι από τις τέσσερις επιλογές που είχαν το μεγαλύτερο ποσοστό συγκέντρωσε η επανάληψη του αγώνα, από έξι ομάδες. Το ότι δεν είναι το… 51% αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποτελεί πλειοψηφία. Αποτελεί πλειοψηφία βάσει του πλαισίου που έγινε η ψηφοφορία, διότι συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό προτίμησης των ψηφοφόρων.
Κάποιοι θέλουν να διυλίζουν τον κώνωπα, αν και άλλα υποστήριζαν στην διάρκεια των συζητήσεων πριν την διακοπή του αγώνα που αδίκως, αδικαιολογήτως και λανθασμένα διακόπηκε, όπως ορθώς αποφάσισε το ΑΣΕΑΔ, βάσει των κανονισμών που έχουν υπογράψει όλες ομάδες για το πειθαρχικό δίκαιο.
Δέκα ομάδες, μεταξύ αυτών οι πιο ιστορικές και μεγάλες στην Ελλάδα, που έχουν και πολύ μεγάλες κόντρες μεταξύ τους (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Πανιώνιος) και φυσικά ο Άρης ψήφισαν την διεξαγωγή του αγώνα που διακόπηκε, απλά διαφοροποιήθηκαν ως προς τις συνθήκες του αγώνα, δηλαδή επανάληψη ή συνέχιση. Οι δέκα από τις 14 ομάδες! Οι δύο δεν ψήφισαν και μόνο δύο είχαν αντίθετη άποψη. Ποια είναι η πλειοψηφία και ποια η μειοψηφία είναι ένα πολύ απλό μαθηματικό συμπέρασμα τελικά…
ΥΓ: Στις 19 Οκτωβρίου ο τίτλος στο blog από αυτή εδώ τη στήλη ήταν: “Δεν ήταν ούτε καν για εκκένωση”. Προφητικός δεν ήταν, γιατί προφήτες δεν είμαστε. Απλώς ήταν η καταγραφή της πραγματικότητας, το παιχνίδι δεν έπρεπε να διακοπεί και εν τέλει θα επαναληφθεί γιατί οι διαιτητές απέδειξαν την εμπράκτως την ανικανότητά τους και την αμάθειά τους για τους κανονισμούς, τους οποίους εφάρμοσαν λανθασμένα. Και ευτυχώς που το ΑΣΕΑΔ έδωσε ένα τέλος στο πιο δυνατό αλάθητο μετά από αυτό του Πάπα.