Πριν δυο μέρες είδε το φως της δημοσιότητας μια επιστολή των βετεράνων του μπασκετικού Άρη, σχετικά με τα συνθήματα που γράφτηκαν στα μνημεία της Θεσσαλονίκης, μετά την γιορτή των 100 χρόνων του συλλόγου.
Το PRESSARIS δεν έλαβε ποτέ στο e-mail του τη συγκεκριμένη επιστολή και γι αυτό άλλωστε δεν την δημοσίευσε. Αντίθετα έφτασαν αρκετές καταγγελίες σχετικά με την ξαφνική και επιλεκτική ευαισθησία των βετεράνων καλαθοσφαιριστών του Άρη, την ώρα που ανεβαίνει ο προεκλογικός πυρετός για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε εδώ το αυτονόητο: το PRESSARIS καταδικάζει οποιαδήποτε μορφή βίας, οποιονδήποτε βανδαλισμό σε μνημεία και σε δημόσια ή ιδιωτική περιουσία. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλά πίσω από την «ξαφνική ευαισθησία» των βετεράνων για τα «συνθήματα» που έγραψαν κάποιοι μεμονωμένοι, οι οποίοι δεν εκφράζουν άλλωστε τους εκατοντάδες χιλιάδες περήφανους φιλάθλους του Άρη, όπως φαίνεται μπορεί να κρύβονται ιδιοτελή συμφέροντα (σε συνέχεια κάποιων άλλων μεμονωμένων συμφωνιών).
Γνωρίζουν όλοι οι βετεράνοι καλαθοσφαιριστές τι ακριβώς συμβαίνει ή απλά παρασύρθηκαν να υπογράψουν; Μήπως κάποιοι επιθυμούν να κάνουν τα… «γλυκά μάτια» στον Μπουτάρη και στον καθ’ ύλην αρμόδιο αντιδήμαρχο Ζέρβα, γνωστό κατ’ άλλα για τα οπαδικά (και αντί-Αρειανά) αισθήματά του, για να δείξουν “καλή διαγωγή” και να προσφέρουν “καλές υπηρεσίες”;
Θα ήμασταν πεπεισμένοι ότι το παραπάνω δεν ισχύει εάν:
1. Είχαν απευθύνει καταγγελίες και αφορισμούς για τα συνθήματα που γράφθηκαν από οπαδούς άλλων ομάδων της Θεσσαλονίκης ή οργανώσεις εκτός αθλητισμού και μάλιστα, εκτός… προεκλογικής περιόδου.
2. Ο σύνδεσμος βετεράνων καλαθοσφαιριστών του Άρη – οι οποίοι αποτελούν κατ’ άλλα το καμάρι και την ζωντανή ιστορία του συλλόγου- είχαν καταγγείλει τα κακώς κείμενα του συλλόγου, που έφτασε στο χείλος του γκρεμού.
3. Είχαν εγκαλέσει τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης για τα πραγματικά ευαίσθητα θέματα της πόλης, όπως είναι τα εθνικά, το θέμα της Μακεδονίας και της «Σκοπιολαγνείας» που πραγματικά ρυπαίνουν τη μίζερη αστική μας περιφέρεια.
4. Είχαν εγκαλέσει τους «πολιτικούς άρχοντες» για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να μην οδηγείται σε ασφυξία ο σύλλογος, μετά από μια σειρά αδικιών εντός κι εκτός του αθλητισμού, την ώρα που άλλοι σύλλογοι απολαμβάνουν διακρίσεων και προνομίων.
Εάν πράγματι είχαν κάνει μόνο μερικά από τα παραπάνω θα είχαν κάθε λόγο να επιδείξουν και την… ευαισθησία τους για τις μεμονωμένες απρέπειες μια χούφτας ανεγκέφαλων.
