Ποιος είδε τον ΑΡΗ και δεν τον φοβήθηκε. Στον πρώτο τελικό για την είσοδο στα play offs , εμφανίστηκε ο ΑΡΗΣ που περιμέναμε όλη τη χρονιά. Ολοκληρωτική επικράτηση απέναντι σε έναν αντίπαλο που ερχόταν αήττητος στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια. Αυτός ο ΑΡΗΣ μας κάνει να χαμογελάμε.
Πλέον περιμένουμε, με περισσότερη αγωνία, την απόφαση του CAS για την επιστροφή των 6 βαθμών. Ενδεχομένως , όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές , να έχει αποφανθεί η δικαιοσύνη. Είναι το εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί, για να μπούμε με αξιώσεις στην τετράδα του πρωταθλήματος. Γιατί ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι δεν θα μείνει αμέτοχος στον στόχο για την Ευρώπη.
* Πάντα η αλλαγή προπονητή δημιουργεί καινούριες καταστάσεις. Ο Μπούργος έκατσε στον πάγκο για πρώτη φορά και οι παίκτες βρήκαν την διάθεση τους, την ψυχολογία τους, το πάθος τους, την αποτελεσματικότητα τους. Για έναν ακόμη αγώνα , δημιούργησαν σωρεία ευκαιριών (22) , πολλές επικίνδυνες επιθέσεις, κράτησαν την όποια απειλή μακριά από τον Κουέστα, πίεσαν για μεγαλύτερο σκορ. Μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι οι πλάγιοι, Μαντσίνι και Ιτούρμπε, έφυγαν από την γραμμή και έπαιξαν προς τον άξονα, κοντά στο σέντερ φορ. Αυτή η πινελιά στην τακτική, ήταν η αιτία για να διαλυθεί η άμυνα των αντιπάλων. Δημιουργήθηκαν χώροι στα πλάγια για να προωθηθούν οι πλάγιοι αμυντικοί και να δημιουργήσουν επιθετικές καταστάσεις. Μία απ’ αυτές έφερε το πρώτο γκολ.
* Ο ΑΡΗΣ βρήκε τους χώρους που ήθελε και κυριάρχησε χωρίς να κουραστεί. Πήρε τα μέτρα στην επίθεση , έπαιξε με ταχύτητα αλλά όχι βιασύνη, το passing game έγινε εύκολο από τη στιγμή που ο αντίπαλος δεν έβγαζε τα μαρκαρίσματα, η περιοχή είχε πάντα 2-3 παίκτες σε κάθε φάση και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος με το δεύτερο τέρμα του Μαντσίνι μετά από ασίστ του Σάσα. Η απόδοση του βραζιλιάνου ως μέσου box to box ήταν εξαιρετική. Ήταν απειλή , παρότι τα σουτ που δοκίμασε δεν βρήκαν στόχο, με τις κινήσεις του πάτησε στους κενούς χώρους και δημιούργησε για τους συμπαίκτες του. Οι δύο σκόρερ του ΑΡΗ ήταν και οι καλύτεροι του γηπέδου. Ο Μαντσίνι συνέχισε τις εμφανίσεις των προηγούμενων αγώνων και είδαμε έναν Ιτούρμπε με ενέργεια , προσωπικές ενέργειες, κάθετες πάσες, όπως περιμέναμε να είναι από την αρχή της χρονιάς.
* Σε όλα τα καλά να προσθέσουμε το άψογο παιχνίδι του Ματίγια. Βρήκε γήπεδο και έπαιξε με άνεση σαν να βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού του. Σημαντική η προσφορά του.
* Ήταν ο ΑΡΗΣ που περιμέναμε να δούμε από την αρχή του πρωταθλήματος. Αυτή η σιγουριά, η αυτοπεποίθηση, η ταχύτητα ήταν χαρακτηριστικά που χάθηκαν μέσα στις αγωνιστικές. Έλειψαν και απογοήτευσαν τον κόσμο. Δεν έμαθαν σήμερα ποδόσφαιρο οι παίκτες. Το ήξεραν και χθες και προχθές και χρόνια πριν. Το τρίτο τέρμα είναι η επιτομή της κάθετης πάσας του Μπερτόλιο, επιτάχυνση σε δέκα μέτρα μέσα στην περιοχή και η εκτελεστική δεινότητα του Ιτούρμπε. Δεν ήταν αποτέλεσμα μίας προπόνησης για να μπορούν το κάνουν. Άλλαξε το κίνητρο. Παίζει κι αυτό το ρόλο του.
* Ο αντίπαλος ήταν μικρός για να παίξει απέναντι σ’ αυτόν τον ΑΡΗ. Με λίγη τύχη θα μπορούσαν να μπουν και άλλα τέρματα. Πάλι το σκορ θα ήταν φυσιολογικό. Δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης για το δίκαιο του αποτελέσματος. Ο ΑΡΗΣ που είδαμε, είναι ο ΑΡΗΣ που θέλουμε να συνεχίσει να αγωνίζεται έτσι. Είναι ομάδα που κυνηγάει στόχους και πάντα πρέπει να υπάρχουν στόχοι για να πετύχει. Οι επόμενοι αγώνες είναι δύσκολοι και απαιτητικοί. Το ξέρουμε και στηρίζουμε την προσπάθεια. Συμβιβαζόμαστε όμως μόνο με τις νίκες. Αδιαφορούμε για τα ονόματα των αντιπάλων.
Περιμένουμε τους έξι βαθμούς στο γήπεδο και τους άλλους έξι που στέρησαν από τον ΑΡΗ αυτοί που αποφάσισαν ότι δεν πρέπει η ομάδα να διεκδικήσει περισσότερα απ’ όσα ήθελαν να του δώσουν.
Πάμε βήμα – βήμα. Αν όμως όλα πάνε κατ’ ευχή, στα play offs θα γίνει της κακομοίρας. Γιατί αυτός ο ΑΡΗΣ φοβίζει.
