Όταν επιλέχθηκε η Βραζιλία και το Ρίο για να φιλοξενήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, ξέσπασε μεγάλος ντόρος και πολλές αντιδράσεις.
Η «χώρα του καφέ» βασανίζεται από φτώχεια και εξαιρετικά κακό βιωτικό επίπεδο. Όλοι θεώρησαν ότι η επιλογή ήταν λάθος, αφού δαπανήθηκαν πολλές δεκάδες εκατομμύρια για τις εγκαταστάσεις, αντί σε υποδομές για την υγεία, την παιδία και την κοινωνία.
Έξι μήνες μετά τους αγώνες, όλα έχουν αφεθεί στο έλεος του θεού, ενώ οι εικόνες από τα στάδια και τα γήπεδα προκαλούν θλίψη εξαιτίας της εγκατάλειψης.
Πρώτο και χειρότερο το σύμβολο των αγώνων, το εμβληματικό στάδιο του Μαρακανά. Το γήπεδο έχει εγκαταλειφθεί πλήρως, ενώ δεν γίνεται καμία συντήρηση ούτε στο εξωτερικό, αλλά ούτε και στον περιβάλλοντα χώρο. Τα σκουλήκια έχουν καταστρέψει το χορτάρι, ενώ έχουν υποστεί διάφορες φθορές στους χώρους του γηπέδου. Σπασμένα τζάμια και καθίσματα, ενώ έχουν κλαπεί όλες οι εγκαταστάσεις χαλκού από τους τοίχους και την οροφή. Παράλληλα έχουν κλαπεί ηλεκτρονικοί πίνακες, τηλεοράσεις και εξοπλισμός που κοστίζει εκατομμύρια.
Μάλιστα, τα χρέη του ηλεκτροφωτισμού του σταδίου, ξεπερνούν το 1 εκ. δολάρια.
Την ώρα που το κράτος δεν δέχεται να αναλάβει το κόστος συντήρησης, οι ομάδες του Ρίο που το χρησιμοποιούν, η Φλαμέγκο, η Μποταφόγκο, η Βάσκο Ντε Γκάμα και Φλουμινένσε, παραμένουν στα μαχαίρια για το ποιος θα διαχειριστεί το στάδιο.
Εκτός από το Μαρακανά ωστόσο, εικόνα εγκατάλειψης παρουσιάζουν και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις. Τα γήπεδα γκολφ, εκείνα του τένις αλλά και το ποδηλατοδρόμιο βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, αφού το κράτος δεν μπορεί να τα διαχειριστεί και δεν έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον οι ιδιωτικές εταιρίες για να αναλάβουν την διαχείριση και κατ’ επέκταση της συντήρηση τους.
