Ο Θοδωρής Παπαλουκάς έδωσε συνέντευξη μίλησε για… όλα.
Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη περίοδο που είχε σταματήσει το μπάσκετ, στα ένδοξα χρόνια του στο χώρο του αθλητισμού αλλά και στη πρόσκαιρη χαρά της νίκης, μιλώντας στον Alpha.
Πέρασες κάποια περίοδο κατάθλιψης όταν σταμάτησες το μπάσκετ; “Όταν σταματάς να είσαι στο υψηλό επίπεδο και σωματικά και πνευματικά και ψυχολογικά, καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα να πας σπίτι σου. Πέρασα μία περίοδο που δεν είχα όρεξη να σηκωθώ από το κρεβάτι, δεν έβρισκα πράγματα που να μου φαινόντουσαν ενδιαφέροντα”.
Όταν έφυγες τη πρώτη φορά από τον Ολυμπιακό το επιδίωξες; ” Είναι μία ιστορία παλιά και πονεμένη. Εγώ είχα συμβόλαιο 4ετές (1+1+1+1), που το είχα ζητήσει εγώ, ώστε να ανανεώνει ο Ολυμπιακός αν είμαι καλός. Είχαν υπάρξει κάποιες διοικητικές μεταβολές και τότε επέλεξα να φύγω. Πήγα τότε στη Σερβία να κάνω προπόνηση με την ΤΣΣΚΑ, ο καιρός ήταν πολύ δύσκολος, μιλάμε για -20 και -30.”
Έχεις αισθανθεί ποτέ ότι μπορεί και να είχες καβαλήσει το καλάμι; “Φαντάζομαι συνέβη κάποια στιγμή, αλλά έγινε σε ήπιο επίπεδο, όταν ξαφνικά μπορείς να αγοράσεις ότι θέλεις ανά πάσα στιγμή παίζει ρόλο. Αν όλα αυτά μου είχαν συμβεί στα 17, 18, 19 δεν ξέρω πως θα είχα αντιδράσει”.
Ήσουν μέλος μίας εθνικής που έφερε νίκες που εμείς όλοι τις θεωρούσαμε ακατόρθωτες, τι έκανες μετά το χρυσό; “Η χαρά κρατάει για ένα λεπτό. Μετά είναι σαν κάποιος να σου άντλησε από μέσα σου όλη την ενέργεια, σου βγαίνει όλη η κούραση. Καταρρέεις σωματικά. Θυμάμαι στο Βελιγράδι που είχαμε κερδίσει το χρυσό, είχαμε ένα πάρτι και πραγματικά δεν θυμάμαι αν πήγα και κάθισα λίγο ή εάν δεν πήγα καθόλου”.
