Ο Σούλης Παπαδόπουλος κάνει «ταμείο» μιλώντας στο PRESSARIS έχοντας καταλαγιάσει μέσα του η αγωνία από την ένταση των δυο τελευταίων περίπου μηνών.
Γράψε GALIS και στείλε στο 54911 για να βρεθείς στην γιορτή του Νίκου Γκάλη
Ο 44χρονος προπονητής αναφέρεται στα όσα έζησε, για την μεγαλύτερη εμπειρία στην καριέρα του, το μέλλον του σχετικά με το ενδεχόμενο επέκτασης της συνεργασίας και φυσικά τον κόσμο. Νιώθοντας πλέον πιο οικεία με τον σύλλογο, χαρακτηρίζει τον κόσμο του Άρη «πρωταθλητή» υπογραμμίζοντας μια απορία που έχουν πολλοί για τους κιτρινόμαυρους οπαδούς!
Τώρα που όλα έχουν τελειώσει θετικά για τον Άρη, τι είναι αυτό που περνάει από το μυαλό σου σκεπτόμενος τα όσα προηγήθηκαν;
«Ζήσαμε με ένταση όλες τις στιγμές από την πρώτη ώρα που ανέλαβα εγώ και οι συνεργάτες μου μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή στον αγώνα της Ξάνθης. Οι δυσκολίες, η αγωνία και στο τέλος η λύτρωση. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Νιώθω ευλογημένος σαν προπονητής που η προσπάθεια όλων μας είχε αποτέλεσμα. Ζήσαμε ξεχωριστές στιγμές, με τους συνεργάτες μου τα παιδιά και τον κόσμο. Το συναίσθημα που βγάλαμε όλοι μαζί δεν περιγράφεται».
Ήταν θέμα χημείας η επίτευξη του στόχου.
«Αυτό φαίνεται από την πρώτη στιγμή. Πολλές φορές αρχίζεις με επιτυχία μια συνεργασία και στη συνέχεια κάποια πράγματα αλλάζουν. Το θετικό για όλους μας ήταν ότι βρήκαμε την κατάλληλη χημεία και δουλέψαμε προσηλωμένοι σ΄ αυτό που έπρεπε να κάνουμε. Το σημαντικό είναι ότι υπήρξε και θετική αύρα από τον κόσμο. Η συνεισφορά του ήταν ανεκτίμητη. Δεν έπαψε να πιστεύει στην ομάδα και στο τέλος δικαιώθηκε».
Όταν σου έγινε η πρόταση για συνεργασία τι πέρασε από το μυαλό σου. Ίσως το μεγάλο ρίσκο που θα αναλάμβανες;
«Συμπτωματικά καθόμουν στο ίδιο τραπέζι εδώ στην Αθήνα την ώρα που χτύπησε το τηλέφωνό μου. Στην αρχή ήμουν θετικός. Όσο περνούσε η ώρα σκέφτηκα τα υπόλοιπα. Πήρα στα χέρια μου μια εφημερίδα για να κάνω τους υπολογισμούς με βάση την βαθμολογική κατάσταση της ομάδας. Στη συνέχεια επικοινώνησα με την γυναίκα μου και της είπα ότι φεύγω για την Θεσσαλονίκη. Λειτούργησα αυθόρμητα. Μόλις άρχισα να εξοικειώνομαι με την ιδέα, θυμήθηκα ένα προς ένα τα αρνητικά. Απέμεναν έξι αγωνιστικές. Άρχισα τον σχεδιασμό και τους βαθμούς που θα μπορούσε η ομάδα να συλλέξει. Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα, αλλά δεν θα μπορούσα να αρνηθώ γιατί ήταν μια τιμητική πρόταση από ένα μεγάλο μέγεθος όπως ο Άρης. Πήρα την απόφαση παρά το ρίσκο».
Η συνεργασία με τον Άρη και η εξέλιξη που είχε αυτή, πως μεταφράζεται ως εμπειρία στην καριέρα σου;
«Το κατάλαβα όταν όλα είχαν τελειώσει. Τα παιδιά τραγουδούσαν μέσα στο λεωφορείο όταν επιστρέφαμε από την Ξάνθη. Εκείνη τη στιγμή όλα πέρασαν από το μυαλό μου. Εικόνες και συναισθήματα που βγήκαν στα 6 τελευταία παιχνίδια. Είναι για μένα η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου. Παίζει μεγάλο ρόλο το βάρος της φανέλας».
Τώρα που γνωρίζεις τι σημαίνει Άρης, είναι αυτό που βγάζει προς τα έξω σαν σύλλογος;
«Είναι πραγματικά αυτό που βγάζει προς τα έξω και πολύ περισσότερα. Είναι μια πολύ μεγάλη ομάδα, πράγμα που το καταλαβαίνεις μόνο αν τη ζήσεις από μέσα, γίνεις ένα με την οικογένεια. Ο κόσμος του είναι περήφανος, θέλει να κερδίζει σε κάθε έδρα ανεξαρτήτου αντιπάλου. Στο παρελθόν είχα αντιμετωπίσει τον Άρη και μέσα στη έδρα του. Μάλιστα είχα πάρει αποτέλεσμα με την Προοδευτική, όμως μόλις τώρα συνειδητοποίησα τι είχαμε κάνει τότε».
Ο Σούλης Παπαδόπουλος θα είναι προπονητής της ομάδας και τη νέα χρονιά;
«Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Εγώ θα ήθελα να συνεχίσω στην ομάδα αλλά υπάρχουν προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με την διοίκηση και το τι σκέφτονται οι άνθρωποι της ομάδας. Μπορώ να πω ότι υπάρχει καλό κλίμα μεταξύ μας και καλή διάθεση απʼ όλες τις πλευρές. Έχει γίνει μια πρώτη κουβέντα αλλά μέχρι εκεί. Ήταν μια συζήτηση ανεπίσημου χαρακτήρα, διερευνητική θα έλεγα. Ωστόσο πρέπει να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά. Εγώ και οι συνεργάτες μου θα είμαστε έτοιμοι με την ολοκλήρωση των προπονήσεων περίπου σε δυο εβδομάδες. Θα παραδώσουμε την έκθεση στη διοίκηση σχετικά με τον προγραμματισμό, την προετοιμασία και τις εισηγήσεις μας για έμψυχο δυναμικό. Ακόμα κι αν δεν είμαστε εμείς στο τιμόνι της ομάδας οφείλουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει».
Η αλήθεια είναι ότι έχεις κερδίσει την αναγνώριση του κόσμου του Άρη. Κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκες την κατάσταση και τον δημόσιο λόγο σου.
«Με έχουν βοηθήσει κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μου. Θέλω να βελτιώνομαι σε όλα. Ο κόσμος με κάνει να νιώθω όμορφα. Εισέπραξα την αγάπη του, αλλά και την αγωνία που έζησε τους τελευταίους μήνες. Μέρα με την μέρα δέθηκα με την ομάδα και τον κόσμο. Τους ευχαριστώ για τον τρόπο που με δέχτηκαν στην ομάδα τους».
Άρα καταλαβαίνεις τι είναι ο Άρης για τους οπαδούς του.
«Με κάθε ειλικρίνεια αυτό που αντιλήφθηκα είναι ότι ο κόσμος του Άρη νιώθει πρωταθλητής. Διψάει για διακρίσεις, αγαπάει πιστά την ομάδα του. Μου κάνει τρομερή εντύπωση η συσπείρωση των φιλάθλων και τα πολλά μικρά παιδιά που την αγαπούν. Συνήθως οι τίτλοι φέρνουν κόσμο, όμως στον Άρη γίνεται κάτι πρωτόγνωρο, παρά το γεγονός ότι έχει δεκαετίες να κερδίσει τίτλο. Είναι κάτι που συναντάς σπάνια. Τέλος θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους. Στον κόσμο, τους ποδοσφαιριστές που είναι παλικάρια και στους συνεργάτες μου. Εύχομαι σε όλους καλό Πάσχα».
