Ο Νίκος Παπαδόπουλος ως πρώην τερματοφύλακας στον Άρη και νυν τεχνικός διευθυντής των ακαδημιών για τους «κιτρινόμαυρους», μίλησε για την εικόνα του σημερινού Άρη επί Ένινγκ, τις δυσκολίες που πέρασαν οι ακαδημίες στα «πέτρινα χρόνια» αλλά και το πως εξελίχθηκαν προς το καλύτερο με πολλή δουλειά και υπομονή ενώ φυσικά είπε την δική του γνώμη για τον Φαμπιάν Έμαν.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο Yellow Radio 92,8:
Γνωρίζετε το «κάδρο» και την οικογένεια του Άρη. Πως εξελίσσεται αυτή η ιστορία;
Είναι πολύ γνώριμο το περιβάλλον, γνώριμη και η δουλειά που κλήθηκα να κάνω. Νομίζω τα πάμε αρκετά καλά, καθημερινά βελτιωνόμαστε και πηγαίνουμε προς το καλύτερο για το συμφέρον φυσικά των παιδιών του συλλόγου. Αυτή είναι η αρχή μας.
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα κλήθηκαν στην Εθνική Κ15 τέσσερα παιδιά, οι Καλτσάς, Γεωργιάδης, Τανούλης και Μακρής.
Δεν είναι μόνο τα παιδιά της Κ15 αλλά μέχρι και την Κ19. Είχαμε την τύχη να έχουμε αυτά τα παιδιά, να τα δουλέψουμε και πάντα προς το καλό το δικό τους και του συλλόγου. Ο στόχος των ακαδημιών πάντα είναι όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά να πλαισιώσουν την μεγάλη ομάδα.
Σίγουρα μια ικανοποίηση για όλη την οικογένεια του Άρη, ενώ περάσατε και δύσκολες φάσεις..
Εννοείται αυτό. Υπήρξαν και τα δύσκολα φυσικά χρόνια, που δεν μας έδινε σημασία κανένας αλλά εμείς δουλεύαμε πάρα πολύ καλά και γι’αυτό τα περισσότερα παιδιά που τώρα αγωνίζονται στην Κ19 προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου μας.
Πόσο δύσκολο ήταν όταν ο Άρης βρισκόταν στις χαμηλότερες κατηγορίες και αντιμετώπιζε μεγάλη αμφισβήτηση να κρατήσετε αυτό το «κομμάτι» του μέλλοντος;
Ήταν μια δουλειά μαζί με τον κύριο Αλεξιάδη και τον κύριο Καραμανλή, που ήταν ο χρηματοδότης εκείνο τον καιρό στις ακαδημίες και μπορώ να πω ότι και πάλι αυτή την στιγμή είναι κοντά μας και είναι έτοιμος να μας βοηθήσει αν χρειαστεί. Θα σας πω μόνο το εξής, βρίσκαμε παντού «κλειστές πόρτες».
Τι εννοείτε; Υπήρχε επιφυλακτικότητα;
Ναι υπήρχε επιφυλακτικότητα για να έρθουν καινούργια παιδιά στον Άρη. Ωστόσο εμείς δουλέψαμε πάρα πολύ και στο επικοινωνιακό κομμάτι πέρα από την γύμναση των παιδιών μας, δουλέψαμε πολύ με τον κύριο Αλεξιάδη και κατορθώσαμε να φέρουμε στην ομάδα μας παιδιά με ταλέντο και αυτή την στιγμή τα περισσότερα από αυτά να πλαισιώνουν τις ομάδες Κ19, Κ15 και Κ17.
Το σύνθημα των ακαδημιών τότε ήταν «Εμείς θα φέρουμε πάλι τον Άρη μας ψηλά!» Αρχίζει σιγά σιγά να χτίζεται σαν οικοδόμημα..
Βεβαίως, μέρα με την μέρα νομίζω πως αυτό θα εξελίσσεται και θα φτάσει στην κορυφή.
Ο Άγγελος Χαριστέας τονίζει σε κάθε ευκαιρία πως πρέπει να δοθεί βάρος στις ακαδημίες..
Εννοείται πως πρέπει. Δεν έχουμε βρεθεί ακόμη αλλά το γνωρίζω καλά πως είναι μέσα στις προθέσεις του να βρεθούμε και να συζητήσουμε και για τα θέματα των ακαδημιών και να τις κάνουμε όσο το δυνατόν καλύτερες προς όφελος του συλλόγου.
Συνολικά η παρουσία του Άγγελου Χαριστέα σας δίνει μια θετική «νότα»;
Φυσικά γιατί είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου και του Άρη, γνωρίζει το περιβάλλον, έχει πάρα πολλές παραστάσεις και από το εξωτερικό αλλά και από την Εθνική ομάδα και αυτό θα είναι μια βοήθεια προς τον σύλλογο και τις ακαδημίες.
Πόσα παιδιά έχουμε μέχρι στιγμής;
Από την Κ14 και κάτω περίπου 160 παιδιά. Εγώ σε αυτό το κομμάτι βρίσκομαι τώρα, Κ14 και μικρότερους έως την Κ6. Οι υπόλοιποι και πάνω είναι υπό την επίβλεψη της ΠΑΕ Άρης.
Χρειάζεται αυτή η συνεργασία έτσι;
Ναι, υπάρχει και επικοινωνία περισσότερο με τους προπονητές που έχουν δουλέψει και στις ακαδημίες, υπάρχει η γνωριμία και με παιδιά της ακαδημίας, έχουν δηλαδή γνώση του υλικού. Και αυτό κάνει πιο εύκολο το έργο και για εμάς αλλά και για τους προπονητές που βρίσκονται στις Κ15,Κ17 και Κ19.
Είστε και εσείς τερματοφύλακας, περιμένουμε να γεμίσει σιγά σιγά η «φαρέτρα» του Άρη..
Δεν νομίζω να βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτό. Ήδη υπάρχουν παιδιά με ταλέντο στον σύλλογο που μπορούν να πλαισιώσουν την πρώτη ομάδα. Αλλά αυτό πρέπει να γίνει σταδιακά και προσεκτικά λόγω της ηλικίας και των συνθηκών. Γιατί είναι μια θέση μοναδική, που χρειάζεται πίστη, υπομονή και πολλή δουλειά.
Στην πρώτη ομάδα υπάρχει ένα θέμα και έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για τον Έμαν. Εσείς πως το βλέπετε;
Κατά την γνώμη μου δεν είναι άσχημος τερματοφύλακας ο Έμαν. Ίσως να ήταν αδόκιμος ο τρόπος που μπήκε στην ομάδα, δηλαδή μπήκε μετά από τον τραυματισμό του Κουέστα, ίσως δεν το περίμενε και ο ίδιος ότι θα έρθει η ώρα και λόγω των αποτελεσμάτων που είχε η ομάδα δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει. Αλλά νομίζω πως είναι ένας καλός τερματοφύλακας απλώς του λείπει η εμπειρία και θα το δείξει ο χρόνος. Παίζει στην Εθνική ομάδα Κ21 της χώρας του και σύντομα θα ανταπεξέλθει πλήρως στις υποχρεώσεις του απέναντι στον Άρη.
Είναι όπως είπατε μια μοναδική θέση αυτή του τερματοφύλακα, σαν «ηλεκτρική καρέκλα»..
Ακριβώς, μα εκεί φαίνεται το λάθος. Πέρα από τα προσόντα που πρέπει να έχει ο τερματοφύλακας, το πιο βασικό είναι τα ψυχικά χαρίσματα που πρέπει να έχει. Το λάθος είναι γκολ, εκεί πρέπει να σταθεί όρθιος και να συνεχίσει σαν να μην έγινε τίποτα. Μπορεί να τα καταφέρει εύκολα κάποιος; Γι’αυτό είναι δύσκολη αυτή η θέση..
Τον βοήθησε φυσικά και το γεγονός ότι η ομάδα στα τελευταία δύο ματς δεν δέχτηκε γκολ αλλά και η αμυντική λειτουργία του Άρη..
Σίγουρα, είναι ένα αλληλένδετο κομμάτι ο τερματοφύλακας όχι μόνο με τους αμυντικούς αλλά και με ολόκληρη την ομάδα. Όσο καλύτερη συνεργασία έχεις με την άμυνα σου τόσο καλύτερα θα τα πας.
Συνολικά ο Άρης δεν θωρακίστηκε στο θέμα του τερματοφύλακα το καλοκαίρι, πως το βλέπετε αυτό;
Αυτό δεν μπορούμε να ξέρουμε εμείς γιατί δεν γνωρίζουμε τι συνθήκες υπάρχουν, άλλοι είναι οι υπεύθυνοι και μόνο εκείνοι μπορούν να το κρίνουν. Όταν δεν είσαι εκείνος που παίρνει τις αποφάσεις, δεν μπορείς να ξέρεις και ακριβώς τι έχει συμβεί.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν τερματοφύλακα να διαχειριστεί έναν τραυματισμό όπως π.χ ο Κουέστα;
Η εμπειρία του σε συνδυασμό με την καλή αποθεραπεία θα τον βοηθήσουν και δεν θα υπάρξει θέμα επανένταξης του στην ομάδα. Ήταν ένα καθαρά προσωπικό γεγονός και εξαρτάται από το πως θα το διαχειριστεί ο ίδιος αποκλειστικά. Θυμάμαι και με τον δικό μου τραυματισμό, σε 15 μέρες μπήκα κανονικά στην προπόνηση, ενώ ήταν να μπω σε 5 μήνες.
Θέλουμε και το συνολικό σας σχόλιο για τον Άρη.
Νομίζω πως λόγω τις ιδιοσυγκρασίας των Γερμανών προπονητών, ο Άρης από εδώ και στο εξής θα παρουσιάζεται πιο ώριμος γιατί καλό υλικό υπάρχει και θα καταφέρει να πετύχει τον στόχο του, να φτάσει δηλαδή όσο το δυνατόν πιο ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα που αυτό είναι και η θέληση των Αρειανών.
Ειπώθηκε από πολλούς πως ο στόχος του Άρη είναι μόνο το Κύπελλο..
Ο Άρης ως μεγάλη ομάδα που είναι μπορεί και το πρωτάθλημα να βλέπει αλλά και να «χτυπήσει» και το Κύπελλο. Σε καμία περίπτωση όμως να μην αφήσει την πορεία του πρωταθλήματος.
