O Τάκης Παπέττας, βετεράνος του ποδοσφαιρικού Άρη, μίλησε στο Yellow Radio 92.8 για τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο με τον ιό, για τους κιτρινόμαυρους, το χθες αλλά και το αύριο.
Αναλυτικά:
Πως είναι η κατάσταση στην Κύπρο:
Εμείς στο νησι είμαστε τις τελευταίες 15 μέρες σε καραντίνα και πρέπει να έχουμε αποδεικτικό όταν βγαίνουμε έξω. Ήδη έχουν ανακοινώσει γι’ αυτήν την εβδομάδα πιο αυστηρά μέτρα, όποιος κυκλοφορεί χωρίς άδεια θα πληρώνει 300 ευρώ.
Είναι πάρα πολλά πράγματα που θα στερηθεί ο Έλληνας. Δυστυχώς πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί αυτή η ασθένεια είναι ο αόρατος εχθρός. Αφού ακόμα δεν βρέθηκε το φάρμακο δεν μπορούν να την πολεμήσουν.
Πως βιώνει την καραντίνα:
Υπάρχει η τεχνολογία ευτυχώς και επικοινωνούμε με τους δικούς μας ανθρώπους και σπάει η μονοτονία είτε μέσω τηλεφώνου είτε Ιντερνετ.
Για το τι λένε οι μεγαλύτεροι:
Η φουρνιά μου εδώ στο νησί, που έχουμε περάσει όλες τις καταστάσεις της νεοτέρας Ελλάδος, φαίνεται ότι θα ζήσουμε και αυτό το γεγονός. Αλλά απ’ ότι φαίνεται είναι πολύ πιο σοβαρά τα πράγματα και πρέπει να ακούμε τους ειδικούς.
Για το Πάσχα:
Εδώ οι απαγόρευση είναι μέχρι 13 του μήνα. Οι συνήθειες του Έλληνα το Πάσχα έχουν ξεχωριστή ιερότητα οπότε προσπαθούν να βρουν μέτρα για να τα ξεπεράσουν. Και εκτός όλων αυτών όλοι μας έχουμε στερηθεί την αδυναμία μας, το ποδόσφαιρο.
Για το ποδόσφαιρο σε καιρό καραντίνας:
Όλος ο φίλαθλος κόσμος έχει χάσει την …αρρώστια του κάθε ΣΚ. Εδώ είναι πολύ πιο σοβαρά τα θέματα και όχι μόνο για την έναρξη αλλά είναι κάτι πρωτόγνωρο για τις Μεσογειακές χώρες. Η απραξία των ποδοσφαιριστών κυμαίνεται μέχρι 3 εβδομάδες, το αργότερο. Αυτήν την στιγμή η απραξία μπορεί να πάει και μέχρι 1,5 μήνα. Αν εξαιρέσουμε στην Γερμανία, Σουηδία κτλ. που κάθονται 1,5 μήνα χειμερινή σεζόν αυτοί είναι συνηθισμένοι και γνωρίζουν τα προγράμματα που θα κάνουν για να επανέλθουν οι παίκτες. Εδώ όμως υπάρχει ένας προβληματισμός για το πως θα μπορέσουν να επαναφέρουν τους ποδοσφαιριστές αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Για το κύπελλο:
Ήταν η μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση για εμάς, για όλον τον φίλαθλο κόσμο του Άρη μας, που βλέπαμε την ομάδα μας να τα πηγαίνει τόσο καλά. Ειδικά στο γήπεδο προβλέπαμε κάτι μελλοντικό για τον επαναληπτικό που πιστεύαμε από την αρχή και λέγαμε «Το κύπελλο στον Πύργο τον Λευκο». Δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτό. Θα στερήσει από τους ποδοσφαιριστές την ικανοποίηση ανεξαιρέτως του κυπέλλου, να γιορτάσουν την Ευρώπη. Θα ήταν ένα ευχαριστώ μέσα στο γήπεδο που θα το χαιρόταν και θα το πανηγύριζαν. Ακόμα και αυτό θα το στερηθούν γιατί οι πληροφορίες δείχνουν ότι αν επαναρχίσει πρωτάθλημα θα είναι με κενές κερκίδες.
Για το σύνδεσμο:
Εδώ στο νησί έχουμε διαφοροποίηση των πραγμάτων. Ο σύνδεσμος μας είναι μικρός, κάποια παιδιά έχουν αποχωρήσει με δική τους πρωτοβουλία. Αλλά πάνω από όλα όλους μας συνδέει ο Άρη
Για την ανάρτηση του και το σύνθημα «Πέτα Παπέττα ένα γκολάκι, πέτα»:
Όπως έχω ξαναπεί ήταν από τις καλύτερες στιγμές που έχω περάσει στον Άρη ως ποδοσφαιριστής. Έχει μείνει στην καρδιά μου τόσο που μέχρι και σήμερα υπάρχουν οι επαφές με όλους τους παλαίμαχους της δικής μου φουρνιάς. Οι φωτογραφίες που ανέβασα στιγμάτισαν όλα τα ντέρμπι που έχω σκοράρει και μέσα σε αυτά ήταν η δυναμική που απέκτησα σαν προσωπικότητα.
Δεν σκόραρες μόνος σου, σε βοηθούσε η ομάδα και τότε είχαμε ομάδα με τα παιδιά. Μας συνέδεει εκτίμηση, σεβασμός με όλα τα παιδιά. Και να μην ξεχνάμε ότι το ’76 όλη η φουρνιά ήμασταν Έλληνες. Υπήρχε η σωστή επικοινωνία, η φιλία που είχαμε δημιουργήσει μεταξύ μας, το κλίμα του Παναγούλια, ένας από τους πιο αγαπητού του ανθρώπου.
Για τον Παναγούλια:
Για μένα ο Αλκέτα ήταν σαν δεύτερος πατέρα. Όταν είχα φύγει από το νησί με φώναξε αυτό με δική του πρωτοβουλία ενώ δοκιμαζόμουν κάπου αλλού, με έφερε αποκλειστικά στον Άρη. Με είχε δει στην Εθνική Κύπρου που είχαμε παίξει κόντρα στην Εθνική Ελλάδος και με ζήτησε. Με είχε βοηθήσει στον ψυχολογικό τομέα γιατί το ποιος είμαι και το τι μπορώ να προσφέρω στην ομάδα με φώναζε και ένα παρατσούκλι πολύ ωραίο «Κύπριε μην φοβάσαι, είσαι παλικάρι, είσαι δύναμη, μου έλεγε «Πίστεψε στον εαυτό σου, δεν σ΄έφερα εδώ τυχαιά».
Στο πρώτο παιχνίδι είχαμε κερδίσει 7-2. Ήμασταν στην Φλώρινα για προετοιμασία και κατεβήκαμε να παίξουμε στην Πτολεμαϊδα. Εγώ αγωνίστηκα 20 λεπτά με έκανε αλλαγή και την επόμενη μέρα στην εφημερίδα «Κορυφαίος ο Άρης, κέρδισε με 7-2 την Πτολεμαϊδα στο πρώτο φιλικό παιχνίδι. Κορυφαίος ο Κύπριος, Τάλης Παπέττας. Το διάβαζα τότε και γελούσα. Την επόμενη μέρα με φώναξε ο Αλκέτας και μου είπε πως δεν ήμουν στα καλά μου γι’υτό με έκανε αλλαγή και ότι έπρεπε να πιστέψω στον εαυτό μου. Με βοήθησε επίσης και σε άλλα πράγματα και κατάφερα να επιβιώσω δυο χρόνια μαζί του πάρα πολύ καλά.
