Ο Αλέξης Κυρίτσης μοιράστηκε τις αναμνήσεις του από τον τελευταίο τελικό Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Άρη (2005), το τελευταίο τρόπαιο του Άρη (2004), τον μεγάλο τελικό της Κυριακής (9/2) και εξήγησε γιατί οι δύο πρώην ομάδες του είναι οι κορυφαίες στην Ελλάδα!
Ο έμπειρος γκαρντ του Πανιωνίου αγωνίστηκε δύο χρόνια (2003-2005) στον Άρη και ένα (2011-2012) στον Παναθηναϊκό, αλλά όπως λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο onsports.gr , δεν μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα στους δύο συλλόγους, τους οποίους χαρακτηρίζει ως τους κορυφαίους στη χώρα μας.
Ο Κυρίτσης ήταν παίκτης του Άρη στο τελευταίο Κύπελλο που κατέκτησαν οι «κίτρινοι» το 2004 εναντίον του Ολυμπιακού, αλλά και στον τελευταίο τελικό τους στη διοργάνωση κόντρα στον Παναθηναϊκό το 2005 και δεν θα μπορούσαμε να τον ρωτήσουμε για τις στιγμές που έζησε σε αυτούς τους αγώνες.
Είχες αγωνιστεί στον τελευταίο τελικό ανάμεσα στις δύο ομάδες, το 2005. Δεν ξέρω αν θυμάσαι κάτι από τότε…
«Βέβαια, πώς δεν θυμάμαι; Δεν έχουν περάσει και τόσα χρόνια πια!»
Θα ήθελα να μου πεις τι θυμάσαι από αυτόν τον τελικό που είχε γίνει πάλι στο Ηράκλειο της Κρήτης. Βέβαια σε άλλο γήπεδο, στο «Λίντο». Τώρα γίνεται στα «Δύο Αοράκια». Είχες παίξει τότε, ήσουν στον Άρη. Είχατε προηγηθεί 9 πόντους στο ημίχρονο, αλλά χάσατε το τρόπαιο στις λεπτομέρειες…
«Ήταν μια απογοήτευση για εμάς από ό, τι θυμάμαι γιατί είχαμε παίξει πραγματικά καλά για 25-30 λεπτά. Είχαμε στριμώξει θα έλεγα τον Παναθηναϊκό. Είχαμε παίξει πολύ καλό μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός είχε και το άγχος του φαβορί τότε, αλλά δυστυχώς στο τελευταίο δεκάλεπτο, αν θυμάμαι καλά, δεν αντέξαμε. Είχαμε κάνει μεγάλη υπερπροσπάθεια και ο Παναθηναϊκός είχε βάλει ένα πάρα πολύ μεγάλο σύστημα με τον Κουτλουάι. Γύρισε το παιχνίδι και πήρε το τρόπαιο. Σίγουρα μας είχε αφήσει μια πικρή γεύση, αλλά είχαμε παλέψει και είχαμε κάνει τον κόσμο του Άρη υπερήφανο γιατί πραγματικά είχαμε δώσει τα πάντα».
Και μάλιστα ο Άρης αντιμετώπιζε τον Παναθηναϊκό ως Κυπελλούχος γιατί το 2004 είχε κατακτήσει το τρόπαιο κόντρα στον Ολυμπιακό. Και ήσουν και σε εκείνο το παιχνίδι…
«Τελείως διαφορετικό παιχνίδι, με διακοπές, με επεισόδια. Ήταν ένα συνταρακτικό ματς που το γυρίσαμε. Ήταν το εντελώς αντίθετο σκηνικό από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Εκεί χάναμε, μετά το γυρίσαμε και στο τέλος κερδίσαμε μετά από μια πολύωρη διακοπή».
Εκείνη ήταν η τελευταία φορά που ο Άρης είχε κατακτήσει το τρόπαιο. Πιστεύεις ότι μπορεί να το κάνει ξανά μετά από 10 χρόνια ή ο τίτλος του φαβορί που συνοδεύει τον Παναθηναϊκό θα αποδειχθεί καθοριστικός και στο γήπεδο;
«Είναι ένα παιχνίδι που όλοι έχουν τις ίδιες πιθανότητες. Και οι δύο ομάδες, αλλά δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι ο Παναθηναϊκός είναι το μεγάλο φαβορί και οι πιθανότητες να το κατακτήσει είναι περισσότερες από άποψη ρόστερ, ονόματος και εμπειρίας παικτών. Αλλά είναι ένα παιχνίδι που στο μπάσκετ όλα μπορούν να συμβούν. Ο Άρης έχει νέα παιδιά, αλλά υπάρχουν και έμπειροι παίκτες, όπως ο Αντώνης Ασημακόπουλος και ο Μιχάλης Πελεκάνος και άλλοι. Αυτοί μπορούν να τα βάλουν στο κλίμα και η ενέργεια που θα βγάλουν να είναι ικανή να αντισταθμίσει την έλλειψη εμπειρίας που έχουν κάποιοι παίκτες έτσι ώστε να δούμε έναν ποιοτικό τελικό».
Εσύ έχεις αγωνιστεί και στον Άρη (2003-2005) και τον Παναθηναϊκό (2011-2012). Με ποια από τις δύο ομάδες θα έλεγες ότι δέθηκες περισσότερο;
«Ήταν διαφορετικά χρόνια. Ο Άρης ήταν στην αρχή της καριέρας μου. Έζησα πολύ ωραίες στιγμές και στις δύο ομάδες. Έμαθα πράγματα και από τις δύο και δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω. Είναι για μένα οι δύο μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας με βάση τα τρόπαια και όλα αυτά που έχουν πάρει. Είμαι πολύ τυχερός γιατί είχα πολύ καλούς συμπαίκτες και προπονητές και στις δύο ομάδες. Οπότε ήταν ευλογία για μένα που βρέθηκα σε αυτούς τους δύο μεγάλους συλλόγους».
