Ήρθε στον Άρη το 2008 για να συνδυάσει μπάσκετ και σπουδές και μετά από 10 χρόνια είναι έτοιμος να κάνει οικογένεια.
Stoiximan.gr: Τα Virtual Sports είναι ΕΔΩ με συνεχή δράση & πληθώρα αθλημάτων!
Είναι η προσωποποίηση της ταπεινότητας, είναι ο ορισμός του συμπαίκτη, είναι “υπηρέτης” της προπόνησης, δίνοντας κάθε μέρα όλο του το είναι στο γήπεδο.
Ναι, δεν εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του ελληνικού μπάσκετ. Ναι, δεν έχει καλό σουτ και επιθετικά δεν έχει το ταλέντο που μπορεί να έχουν αρκετοί περισσότεροι από αυτόν στο πρωτάθλημα.
Το ψωμί του το έβγαλε και το βγάζει διαφορετικά από ότι ένας που βάζει εύκολα τη μπάλα στο καλάθι.
Τα τελευταία πέντε χρόνια είναι ο αρχηγός της πιο μεγάλης ομάδας στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Τα τρία τελευταία απέδειξε ότι έχει και αυτό το προσόν. Είναι αρχηγός. Κι ας μη του φαίνεται.
Ρωτήστε συμπαίκτες και προπονητές του και θα πάρετε αποστομωτική απάντηση από όλους. Ανεξαιρέτως.
Δεν είναι τυχαίο ότι παρόλο που δεν σουτάρει καλά, που δεν σκοράρει, που δεν κάνει πολλά από όσα θεωρεί το μάτι ενός μέσου φιλάθλου ότι πρέπει να κάνει ένας κανονικός μπασκετμπολίστας, είναι βασικό στέλεχος μιας ομάδας όπως ο Άρης και σε περιόδους που δεν υπήρχαν πάντα ίδιοι στόχοι και ίδιες πορείες. Έχει παίξει τελικούς κυπέλλου, έχει κερδίσει ημιτελικούς πρωταθλήματος, έχει παίξει και παιχνίδια για την… κατηγορία όπως φέτος. Το έζησε κι αυτό.
Έχει πολλά μέσα του κρατημένα. Δεν θα τα βγάλει. Ίσως ποτέ. Ο ίδιος ξέρει πολύ καλά μετά από 10 χρόνια να αξιολογήσει τον οργανισμό Άρη και το περιβάλλον Άρη.
Έχει ακούσει όσα δεν έχει ακούσει ποτέ άλλος παίκτης του Άρη, κι όμως είναι όχι (μόνο) ο αγαπημένος παίκτης του κάθε προπονητή που πέρασε από τον πάγκο, αλλά αυτός που ο κάθε ένας από αυτούς τους τεχνικούς θεωρούν απαραίτητο στην ομάδα του, ότι κι αν λέει ο απλός φίλαθλος που δυσανασχετεί στην κερκίδα, βλέποντάς τον να σουτάρει με το ιδιαίτερο στιλ του.
Δεν τον ενδιαφέρει κανέναν προπονητή αν δεν μπορεί να σουτάρει καλά. Κάνει τόσα – μα τόσα – άλλα πράγματα μέσα και έξω από το γήπεδο, στον αγώνα ή στην προπόνηση, που εκτιμώνται πολύ περισσότερο και είναι πράγματα τα οποία δεν πληρώνονται.
Μια και έγινε ο λόγος για πληρωμές, είναι ο πιο αδικημένος μαζί με τον Μιχάλη Τσαϊρέλη από την τραγική διοικητική ασυνέπεια της εποχής Λάσκαρη.
Απλήρωτος κι αυτός φέτος στο ακέραιο του συμβολαίου του και έχει λαμβάνειν χρήματα ακόμα από το περσινό συμβόλαιο, αλλά ήταν παρών, δεν έβγαλε άχνα για αυτά τα προβλήματα και προσπάθησε να κρατήσει τους συμπαίκτες του ενωμένους μέσα στο γήπεδο.
Φυσικά θα εκτιμηθεί η παρουσία του και η προσφορά του, όταν θα αποχωρήσει. Έτσι γίνεται πάντα, έτσι θα γίνει και στην δική του περίπτωση.
Η ευχή του υπογράφοντος αυτό το κείμενο είναι να νιώσει έτοιμος, όποτε έρθει αυτή η στιγμή, να πει όλα όσα έχει μέσα του.
* Ο Σπύρος Μούρτος είναι παλικάρι, ανώτερος όλων. Έτσι τον χαρακτήρισε πρόσφατα ένας από τους πρώην προπονητές του και… δάνεισε αυτόν τον χαρακτηρισμό για τον τίτλο του άρθρου.
