Ο Γιάννης Ιωαννίδης* επιστρέφει με νέο άρθρο στο PRESSARIS και σχολιάζει την ποδοσφαιρική, αλλά και μπασκετική επικαιρότητα του Άρη…
“Τέλος Αυγούστου, κι ο Άρης θα σέρνεται πάλι στα δικαστήρια. Όπως και πέρυσι. Τι άλλαξε; Στο ποδόσφαιρο τίποτα. Στην οικογένεια του Άρη, όμως, κάτι κουνήθηκε: ο Λάσκαρης έγινε μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ! Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό αναπτύχθηκε φημολογία περί ενδεχόμενου ενδιαφέροντός του για το ποδόσφαιρο. Μύθος ή πραγματικότητα;
Πρέπει να μάθουμε να διαχωρίζουμε τους ευσεβείς πόθους από το ρεαλισμό. Στον Άρη, τα πάντα μοιάζουν απροσδιόριστα. Από την κατηγορία που θα συμμετάσχει η ομάδα, μέχρι το ιδιοκτησιακό, την εκκαθάριση, τη δυνατότητα σύστασης νέας ΠΑΕ κτλ. Αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο, δεν υπάρχει περίπτωση εμπλοκής κανενός σοβαρού επιχειρηματία. Χωρίς συγκεκριμένα δεδομένα, δε μπορούν να κατατεθούν συγκεκριμένες προτάσεις.
Ωστόσο, η απουσία πρότασης δε σημαίνει απαραίτητα απουσία δυνητικού ενδιαφέροντος. Σήμερα, ο Λάσκαρης δεν είναι ζεστός για μία επένδυση υψηλού ρίσκου. Του φαίνεται παράλογο να βάλει ακόμα ένα καυτό καρπούζι κάτω από τη μασχάλη. Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που προσπαθούν να τον μεταπείσουν. Μεμονωμένες παραινέσεις γίνονται, αλλά δεν αρκούν. Απαιτείται οργανωμένο τσουνάμι ενέσεων για να μπολιαστεί το μικρόβιο στον τεχνοκράτη…
Να πάει το βουνό στον Μωάμεθ…
Η επιχειρηματική κουλτούρα και η φιλοσοφία ζωής του Λάσκαρη είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τη νοοτροπία που επικρατεί στον ποδοσφαιρικό Άρη. Κατά 99%, ο Μωάμεθ δε θα πάει (από μόνος του) στο βουνό… Ο επίσημος Άρης, όμως, τι κάνει; Κάθεται, κοιτάζει τον Μωάμεθ και σφυρίζει αδιάφορα;
Ακόμα κι αν υπάρχει μισή περίπτωση στο εκατομμύριο να ασχοληθεί ο Λάσκαρης με το ποδόσφαιρο, η διοίκηση του ΑΣ είναι υποχρεωμένη να εξαντλήσει αυτή τη μισή πιθανότητα! Να επιχειρηματολογήσει υπέρ της βιωσιμότητας της επένδυσης, να καταρτίσει business plan με τα προσδοκώμενα cash flow statements της επόμενης 3ετίας και να τον διαβεβαιώσει ότι δε θα του δημιουργήσει προβλήματα εκ των υστέρων.
Δε σας φαίνεται περίεργο να μη διερευνάται η ‘μισή πιθανότητα Λάσκαρη’; Πόσο λογική είναι η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζεται η (έστω και θεωρητική) προοπτική αλλαγής σελίδας; Σε τελική ανάλυση, δε χρειάζεται να υπάρχει θέμα. Ας δημιουργήσει το θέμα ο ΑΣ Άρης!
Ακόμα κι αν δεν ενδιαφερθεί ποτέ…
ο Λάσκαρης για το ποδόσφαιρο, ο ΑΣ πρέπει να του παρουσιάσει τα οικονομικά δεδομένα και το χρονοδιάγραμμα σύστασης νέας ΠΑΕ καθιστώντας τον ‘αγγελιοφόρο του Άρη’ στο επιχειρηματικό του περιβάλλον. Λαμβάνοντας τη σχετική εξουσιοδότηση, θα έχει έννομο δικαίωμα να promotάρει την ομάδα σε εν δυνάμει επενδυτές προβάλλοντας το δικό του success story ως παρεμφερές παράδειγμα!
Το κεφάλαιο Λάσκαρη πρέπει, οπωσδήποτε, να αξιοποιηθεί. Δε χρειάζεται να αναλάβει αυτοπροσώπως. Μπορεί να λειτουργήσει ως ‘ενδιάμεσος κρίκος’ για την προσέλκυση ενός οικονομικά ισχυρού παράγοντα που θα τερματίσει την κατρακύλα και θα λυτρώσει, επιτέλους, τον Άρη… Λέω κάτι παράλογο;
Να φύγουν τα εμπόδια…
Ο ανασταλτικότερος παράγοντας για την ενασχόληση του ‘κάθε Λάσκαρη΄ είναι η παρουσία κηφήνων. Παραγοντικών απολιθωμάτων που αντιμετωπίζουν τον Άρη ως «μαγαζάκι τους» και αποτρέπουν (έμμεσα ή άμεσα) οποιοδήποτε σοβαρό ενδιαφέρον, διότι γνωρίζουν πως ο εκσυγχρονισμός της ομάδας θα σημάνει αυτομάτως την απομάκρυνσή τους.
Αυτά τα ‘βαρίδια’ βολεύονται με έναν ‘Άρη – οικογενειακή επιχείρηση’ για να παίζουν το ρόλο του Ζήκου στην ελληνική ταινία «της κακομοίρας». Δεν πάει άλλο. Η υπομονή του κόσμου τελειώνει… Ξυπνήστε ή παραιτηθείτε!!!”
*Ο Γιάννης Ιωαννίδης αρθρογραφεί στο overlap.gr
