Αν έλεγαν στον Δημήτρη Πρίφτη πριν τον αγώνα πως οι δύο καλύτεροι παίκτες της Βιλερμπάν, Γουόλτερ Χοτζ και ΝτεΜάρκους Νέλσον, θα είχαν 4/17 σουτ και 2 ασίστ, θα ήταν ίσως και πιο χαρούμενος ακόμα και μετά το +19 επί της Στρασμπούρ. Κι όμως ο Άρης δεν μπόρεσε να κερδίσει ένα παιχνίδι που έφερε στα μέτρα του.
Είναι μεγάλο κρίμα οι παίκτες να δίνουν τόσες μάχες αμυντικά και να κρατούν μια ομάδα που σκοράρει σχεδόν 80 πόντους στο Τσάμπιονς Λιγκ κάτω από τους 70 και να μην κερδίζουν γιατί δεν μπορούν ούτε μέσα στην έδρα τους, στις μπασκέτες που έχουν κάνει χιλιάδες σουτ από το ξεκίνημα της χρονιάς, να σκοράρουν πάνω από 70-75 πόντους και να είναι πολύ πιο άνετοι για την επόμενη Τρίτη.
Εκτός από κρίμα είναι και απαράδεκτο για επαγγελματική ομάδα που θέλει να προκριθεί σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης να έχει – ειδικά εντός έδρας – 9 χαμένες βολές σε 17 προσπάθειες και 15 άστοχα τρίποντα σε 18 προσπάθειες.
Οι φίλαθλοι στις κερκίδες έχουν κάθε δικαίωμα χθες να φύγουν με γκρίνια, γιατί βλέπουν ότι η ομάδα τους παίρνει ένα κουτάλι βάζει λίγο νεράκι και… πνίγεται. Κάνει τα δύσκολα καλά και πελαγώνει στα απλά.
Είναι αδιανόητο να έχει “κόψει” στα δύο τη Βιλερμπάν κρατώντας σε πολύ χαμηλά στάνταρ απόδοσης δύο πολύ ποιοτικούς παίκτες όπως ο Χοτζ και ο Νέλσον και να μην κερδίζει γιατί δεν βάζει βολές και ελεύθερα μακρινά σουτ μέσα στην έδρα της.
Έχει πολλά αδιανόητα φέτος αυτή η ομάδα. Χρωστάει, όμως, μια ανατροπή στον εαυτό της πρώτα και μετά σε όλους τους υπόλοιπους.
Όταν τελείωσε το παιχνίδι με την Στρασμπούρ και ο Άρης είχε το +19 στις αποσκευές του για τη ρεβάνς δεν ακούστηκε υπερβολική η ατάκα “καθίστε να περιμένουμε να δούμε και το δεύτερο ματς” και εν μέρει βγήκε αληθινή.
Η ίδια ατάκα ακούστηκε και χθες. Ο Άρης κάθε άλλο παρά χαμένος είναι στο Αστρομπάλ. Το παιχνίδι είναι δύσκολο, αλλά πιο εύκολο από αυτό στο Αλεξάνδρειο. Η πίεση γέρνει στην άλλη πλευρά. Η Βιλερμπάν δεν έχει χάσει ευρωπαϊκό αγώνα εκεί φέτος, αλλά μετράει έξι ήττες στο γαλλικό πρωτάθλημα. Ο Άρης οφείλει να παρουσιαστεί με το μαχαίρι στα δόντια και να παίξει πρώτα με το μυαλό της Βιλερμπάν. Και φυσικά για μία φορά ας κάνει σωστά τα απλά και τα εύκολα…
ΥΓ1: Χθες ο Άρης πέρα από την αστοχία σε βολές και τρίποντα πλήρωσε άλλη μια καλοκαιρινή επιλογή. Ο Γουίλ Κάμινγκς είναι εξαιρετικός παίκτης, αλλά όχι πλέι μέικερ – τουλάχιστον ακόμα – και χθες εκτέθηκε απέναντι σε Νέλσον και Χοτζ, οι οποίοι όσο κακοί κι αν ήταν επιθετικά, τόσο εξαιρετικοί ήταν αμυντικά.
ΥΓ2: Η Βιλερμπάν είναι πολύ πιο σοβαρή, σκληρή, γεμάτη και ποιοτική ομάδα από την Στρασμπούρ. Δεν έπαιξε χθες σαν γαλλική ομάδα, δεν είχε την γαλλική… αφέλεια, αλλά σκληράδα που δύσκολα συναντά κανείς στο γαλλικό μπάσκετ. Πρωταθλήτρια είναι, με τον ίδιο προπονητή από το 2014 και πρόεδρο τον Τόνι Πάρκερ…
