Το σημαντικό δεν είναι να κερδίζεις. Το σημαντικό είναι να στέκεσαι, ξανά, όρθιος αφού έχεις πέσει. Να βρίσκεις δύναμη, κίνητρο, να διεκδικείς, να οραματίζεσαι….
Θεωρία και πράξη
Πριν λίγές μέρες, ο Άρης κατέβηκε στο Καραϊσκάκη, για να παίξει απέναντι στον Ολυμπιακό, με την προσδοκία να αυξήσει τις ελπίδες για πλησίασμα στην πρώτη τετράδα. Με την, θεωρητική, στόχευση να κερδίσει, να δημιουργήσει νέα δεδομένα.
Δυστυχώς, η αγωνιστική συμπεριφορά και εικόνα (απ)έδειξε πως η ομάδα μας δεν άξιζε να πάρει κάτι απ’ αυτό το παιχνίδι. Κακή προσέγγιση, πρώτιστα πνευματικά, που είχε ως αποτέλεσμα να δείχνει πολύ κατώτερη του αντιπάλου στα 90+ λεπτά.
Κάποια στιγμή, μου φάνηκε και αναρωτήθηκα φωναχτά, πως ο αντίπαλος έπαιζε με παίχτη παραπάνω. Δείγμα του πάθους τους, της ορμής, της επιθετικότητας. Εμείς, σχεδόν μόνιμα, δεύτεροι σε μπάλες και διεκδικήσεις. Παθητικοί. Με το μυαλό αλλού. Με πρώτο μέλημα την προσοχή, την συντήρηση και όχι την διεκδίκηση. Λίγες οι εξαιρέσεις, ανάμεσα στους παίχτες. Τελικό συμπέρασμα, όπως στις επιτυχίες, έτσι και στις αποτυχίες. Όλοι μαζί κερδίζουν ή χάνουν. Αυτό ορίζει την ομάδα.
Ειρωνεύτηκε, με ένα μήνυμα, εκ των υστέρων, ένας καλός φίλος, πετσί Αρειανάκι από την Χίο. Στόχος του να “μου την πει” για τον τίτλο του περασμένου άρθρου. Ναι, εκ των υστέρων προκύπτει το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, η νοοτροπία, η πρόθεση, το “θέλω”, εκφράζονται και γίνονται κτήμα από πριν. Θεωρία, μα και πράξη. Έλλειψε το δεύτερο στον Πειραιά. Αυτό είναι το ζητούμενο, σήμερα, στο Χαριλάου.
Λόγος κινήτρου
Συμφωνούμε, όσο περνάνε οι μέρες, οι ώρες, οι αγωνιστικές, έρχεται κοντύτερα η στιγμή της παρουσίας μας στον τελικό του κυπέλλου κι εκεί είναι στραμμένο το βλέμμα. Η ομάδα καλείται, κυρίως, μέσα από τις υποχρεώσεις των play off, να φορμαριστεί, να ετοιμαστεί αγωνιστικά αλλά και πνευματικά, να δυναμώσει, έτσι ώστε να είναι στην καλύτερη στιγμή της το βράδυ του Μαΐου.
Ποιο βράδυ; Πού; Πώς; Μεγάλη κουβέντα. Πολλοί καταπιάνονται με αυτά. Ατελείωτο γαϊτανάκι η έδρα, η μέρα, τα εισιτήρια. Αργότερα, θα προστεθεί και ο διαιτητής στην κουβέντα. Λίγη σημασία έχουν αυτά. Στην μεγάλη εικόνα, πολλά θα κριθούν από το πώς θα προσεγγίσεις την αναμέτρηση. Το πνεύμα, το βλέμμα, τον ζήλο. Παιχτών, προπονητών κυρίως. Με την δουλειά, σε τακτικό επίπεδο, σε σωματική προετοιμασία, να συμπληρώνει τα πιο πάνω.
Εφτά αγώνες, τέσσερις εντός και τρεις εκτός έδρας, μεσολαβούν μέχρι το σφύριγμα της έναρξης του αγώνα απέναντι στον Παναθηναϊκό, για το κύπελλο. Άλλες δύο φορές θα τον αντιμετωπίσουμε, ως τότε, για το πρωτάθλημα. Μία στην έδρα τους, σήμερα στην έδρα μας. Ο αντίπαλος θα έχει πίεση και στόχο. Είναι εκ των διεκδικητών του πρωταθλήματος. Ο Άρης αναζητεί το κίνητρο, στην σειρά αυτών των παιχνιδιών. Βαθμολογικά,. είναι μια κατηγορία μόνος του, εδώ και καιρό. Δεν ενοχλεί, ούτε τον ενοχλούν.
Πρέπει να τον “ενοχλεί”, όμως, κάθε φορά που χάνει. Πρέπει να τον ενοχλεί δυο φορές όταν αυτό συμβαίνει έχοντας προσπαθήσει ελάχιστα. Πρέπει να τον ενοχλεί τριπλά αν, κοιτώντας την εξέδρα, διαπιστώνει πως υστερεί σε σχέση με την προσπάθεια του κόσμου. Να ένα κίνητρο! Να γίνει αντάξιος αυτών που του στέκονται. “Παίξε για μας, που δεν σ’ αφήσαμε, ποτέ στα δύσκολά σου χρόνια”, λέει το σύνθημα. Παίξε όπως θα παίζαμε εμείς, είναι το σημερινό ζητούμενο. Αν συμβεί αυτό, τα υπόλοιπα θα είναι πολύ πιο εύκολα.
Ραντεβού στο γήπεδο.
Μόνο Άρης! Όλο Άρης!!
Δυνατά, πιο δυνατά, πιο δυνατά!
Κυριακή, 7 Απριλίου 2024
“ο Χιούι”
