Ο Ζάρκο Πάσπαλι παραδέχθηκε πως αν η Σερβία δεν κέρδιζε το χρυσό μετάλλιο στο EuroBasket της Αθήνας το 1995, ίσως… δεινοπαθούσε όπως η Κροατία που δεν έχει ανέβει ξανά στο βάθρο μεγάλης διοργάνωσης από εκείνο το τουρνουά.
Η γιουγκοσλάβικη πανστρατιά μετά το τετραετές εμπάργκο, η ελληνική εχθρότητα, που οι χιλιάδες αυτήκοοι μάρτυρες μπορούν να επιβεβαιώσουν λόγω της ιαχής «Λιέτουβα, Λιέτουβα», οι βαριές κουβέντες για μαφία της FIBA και γιουγκοσλάβικο λόμπι, η φυγή των Κροατών από το βάθρο όταν ανέβηκαν οι Σέρβοι που τότε αγωνίζονταν ακόμη ως Γιουγκοσλάβοι και η τελευταία διοργάνωση που όλοι οι μεγάλοι πλην του μακαρίτη του Ντράζεν ήταν στο παρκέ αποτυπώνουν πλήρως ό,τι συνέβη στην Αθήνα, το 1995.
Οι Γιουγκοσλάβοι επικράτησαν της Λιθουανίας στον τελικό του EuroBasket με 96-90 και ο Ζάρκο Πάσπαλι παραχώρησε συνέντευξη στο meridiansport όπου αναφέρθηκε στη σημασία εκείνου του τίτλου.
«Το δικαίωμα συμμετοχής στο EuroBasket 1995 το εξασφαλίσαμε κυριολεκτικά τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη της διοργάνωσης, σε ένα τουρνουά στη Βουλγαρία, όπου παραλίγο να χάσουμε από τους διοργανωτές. Όλα τα υπόλοιπα ήταν αποτέλεσμα όσων είχαν συμβεί. Η χώρα διαλύθηκε, εμείς χάσαμε το δικαίωμα να παίζουμε, ενώ οι Κροάτες, που ήταν αντίστοιχα το ίδιο δυνατοί και μπασκετικά όσο εμείς, εξασφάλισαν το δικαίωμα να πάνε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992. Εκείνη η εθνική ομάδα μπορούσε και έπρεπε να κάνει πολύ περισσότερα. Εμείς, από την άλλη, περιμέναμε, ελπίζοντας ότι κάτι θα αλλάξει. Περνούσε ο πρώτος, ο δεύτερος, ο τρίτος χρόνος… Και παράλληλα, η κατάσταση στη χώρα μας, ήταν κακή, όσο πιο κακή γινόταν. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε τότε» εξήγησε ο σπουδαίος Ζάρκο.
Και πρόσθεσε: «Ήταν σίγουρα μια μεγάλη επιτυχία, αλλά έγινε δέκα ή είκοσι φορές μεγαλύτερη λόγω όσων είχαμε περάσει. Ίσως έχετε δίκιο, ίσως αυτό να ήταν το σημείο καμπής για τη συνέχεια. Αν δεν είχαμε κατακτήσει το χρυσό, ίσως να είχαμε αρχίσει να παραπαίουμε, όπως και οι Κροάτες. Είναι προφανές ότι εκείνοι δεν έδειξαν αρκετή συνείδηση για το τι σημαίνει εθνική ομάδα. Εμείς συνεχίσαμε να παίζουμε μπάσκετ με μεγάλη επιτυχία, ενώ εκείνοι πήραν εντελώς διαφορετική κατεύθυνση».
