Πάρκερ: «Παίζουμε 16 χρόνια με τον Γκασόλ στο ΝΒΑ, αλλά δεν είπαμε “όχι” στην Εθνική»

Πάρκερ: «Για εμένα όλο αυτό είναι κάτι σπουδαιότερο από ένα όνειρο. Όταν ήμουν παιδί ήθελα μια μέρα να αγωνιστώ στο NBA. Έλεγα στον πατέρα μου: “Ακόμα και αν βρίσκομαι απλά στον πάγκο, αν παίζω μόλις 15 λεπτά, θα είμαι χαρούμενος!”. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως μια μέρα θα έχω κερδίσει τόσους τίτλους και θα έχω πετύχει κάποια ρεκόρ.

Γκασόλ: «Στα πιο τρελά μου όνειρα ως έφηβος σκεφτόμουν πως θα παίξω επαγγελματικό μπάσκετ στην Μπαρτσελόνα! Στη συνέχεια, όταν τα κατάφερα (1998-2001) σκέφτηκα πως ίσως γίνω ο δεύτερος Ισπανός παίκτης που θα αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Ο Φερνάντο Μαρτίν ήταν ο προηγούμενος, ένας σέντερ που αγωνίστηκε για μία χρονιά στους Μπλέιζερς. Το ΝΒΑ για εμένα είναι ένας άλλος γαλαξίας. Τα 16 χρόνια εδώ είναι κάτι μοναδικό. Λίγοι παίκτες μπορούν να το κατανοήσουν και για μη Αμερικάνους όπως εγώ ή ο Τόνι είναι σημείο αναφοράς».

Για τις συμμετοχές τους στο ΝΒΑ, καθώς ο Πάρκερ έχει 1.140 αγώνες, ενώ ο Γκασόλ 1.116:

Πάρκερ: «Είμαστε ευλογημένοι. Τόσο εγώ όσο και ο Πάου δεν παίξαμε απλά 16 χρόνια στο ΝΒΑ με δύσκολα playoffs και παιχνίδια τίτλων αλλά δώσαμε το παρών στις Εθνικές ομάδες μας για προκριματικά, Ευρωμπάσκετ, Παγκόσμια και Ολυμπιακούς Αγώνες. Νιώθω τυχερός. Όπως είπε και ο Γκασόλ είναι μοναδικό να έχεις παίξει τόσο καιρό αλλά είναι ακόμα πιο ωραίο όταν κοιτάς πίσω και βλέπεις όσα έχουμε πετύχει αυτά τα 16 χρόνια.

Γκασόλ: «Είμαι περήφανος. Στην περίπτωση του Τόνι και τη δική μου ξεχωρίζει το πάθος. Η Εθνική ομάδα σου δημιουργεί μοναδικά αισθήματα περηφάνιας και αφοσίωσης. Μία σεζόν στο ΝΒΑ μπορεί να είναι καλή ή κακή αλλά ξέρω πως υπάρχει πάντα αυτή η στιγμή που βρισκόμαστε όλοι μαζί στην Εθνική Ομάδα. Όλα αυτά τα καλοκαίρια είναι σημαντικά για εμένα».

Για το αν νιώθουν… πατριάρχες της νέας γενιάς που πάει στο NBA:

Πάρκερ: «Σίγουρα ως ένα βαθμό. Οι προηγούμενοι έσπρωξαν την πόρτα για εμάς αλλά ο Πάου, ο Ντιρκ, ο Κιριλέκο και εγώ την ανοίξαμε. Μετά από εμάς πολλοί ήθελαν να γίνουν ο νέος Γκασόλ στο ΝΒΑ. Πλέον είναι τρελό αν δεις πόσα ταλέντα έχουν γίνει draft!»

Γκασόλ: «Σίγουρα πείσαμε τους ανθρώπους του ΝΒΑ να εμπιστευτούν περισσότερο τους διεθνείς παίκτες, όχι μόνο τους Ευρωπαίους».