Την ομαδική εγγραφή σύσσωμου του ποδοσφαιρικού τμήματος στη Λέσχη Φίλων Άρη, με τον συμβολικό αριθμό μητρώου 1914, χαιρέτισε ο «Super 3», που σχολίασε το γεγονός με τον δικό του τρόπο, στην επίσημη ιστοσελίδα του συνδέσμου.
Μεταξύ άλλων, στο σχόλιο του «Super 3» αναφέρεται ότι τα μέλη της ομάδας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν σε ποιον σύλλογο ανήκουν, να μάθουν την ιστορία του και να δείχνουν «αφοσίωση στον Άρη για όσο καιρό αγωνίζονται με την κίτρινη φανέλα», «μαχητικότητα και πείσμα πολεμιστή», καθώς και «σεβασμό στους κόπους, τις αγωνίες, τις οικονομικές θυσίες της οικογένειας του Άρη».
Αναλυτικά, η ανάρτηση των οργανωμένων οπαδών στο www.super3.gr:
«Από σήμερα, Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011, όλοι οι ποδοσφαιριστές αλλά και οι προπονητές της ομάδας ποδοσφαίρου του ΑΡΗ αποτελούν μέλη της Λέσχης Φίλων ΑΡΗ με συμβολικό αριθμό μητρώου 1914.
Ταυτόχρονα, κάθε ποδοσφαιριστής και όλοι οι προπονητές παρέλαβαν ένα ειδικό τεύχος, γραμμένο στη μητρική τους γλώσσα, το οποίο περιλαμβάνει στιγμές από την ιστορία του ΑΡΗ αλλά και τους αγώνες που έδωσαν οι οπαδοί του ΑΡΗ ώστε ο αγαπημένος μας Σύλλογος να αποτινάξει τα βαρίδια, οικονομικά και παραγοντικά, και να διεκδικήσει με περισσότερη αισιοδοξία και συσπείρωση το μέλλον.
Κίνηση συμβολική από τη Λέσχη Φίλων ΑΡΗ η οποία συμβάλει θετικά στην εμπέδωση της νοοτροπίας που επιδιώκουμε-απαιτούμε ως οπαδοί να διακατέχει, να ξεχειλίζει θα λέγαμε, την ομάδα του ΑΡΗ, νοοτροπίας οικογένειας, νοοτροπίας αλληλοαναγνώρισης, νοοτροπίας μαχητικότητας, ασυμβίβαστης με ο,τιδήποτε λιγότερο από το μέγιστο, το απόλυτο, το υπέρτατο.
Ο ΑΡΗΣ από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα ποτέ δεν ήταν ο Σύλλογος ο οποίος θα προσέλκυε το ενδιαφέρον των εχόντων και κατεχόντων. Σύλλογος που έμαθε από την ίδρυσή του, καθώς αυτό ήταν το πνεύμα των ιδρυτών του αλλά και όσων αγκάλιασαν αυτή την ομάδα, να χτίζει ότι επιθυμεί, είτε μεταφορικά, είτε κυριολεκτικά.
Από το γήπεδο, το οποίο κτίστηκε με κόπο, αγώνα και εργασία των ίδιων των Αρειανών, μέχρι και το μύθο που συνοδεύει το όνομα ΑΡΗΣ στην Ευρώπη και το αήττητο του «Κλεάνθης Βικελίδης». Στον ΑΡΗ τα πάντα οικοδομήθηκαν λιθαράκι-λιθαράκι, ο καθένας πρόσθετε ότι μπορούσε για όσο μπορούσε ενώ αυτούς που εκούσια αφαίρεσαν από το οικοδόμημα, η οικογένεια του ΑΡΗ τους απέβαλλε.
Επίσης δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ ο Σύλλογος που θα προσφέρει στέγη και άσυλο σε δολοπλόκους, κοινώς λαμόγια, που θα χρησιμοποιήσουν για προσωπική τους προβολή, πλουτισμό και αυτοεξυπηρέτηση ό,τι εμείς αγαπάμε και υπηρετούμε
Δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ ο αγαπημένος Σύλλογος της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας. Από τα πρώτα χρόνια ίδρυσής του και την αρπαγή του γηπέδου μας, μέχρι τα χρόνια της χούντας που ο ΑΡΗΣ κυνηγήθηκε και ποδοσφαιριστές του φυλακίστηκαν αλλά και τα σύγχρονα χρόνια όπου ο ΑΡΗΣ αντιμετωπίζεται διαχρονικά με παραδειγματική σκληρότητα από την πολιτεία και τα όργανα της.
Θα πρέπει συνεπώς όλοι οι ποδοσφαιριστές του ΑΡΗ, όλοι οι προπονητές, όλοι όσοι ανήκουν – και για όσο θ’ ανήκουν στην οικογένεια του ΑΡΗ – να μάθουν ότι στον ΑΡΗ δεν θ’ απολαύσουν διαιτητική προστασία και άσυλο, δεν κερδίσουν τίποτα και ποτέ χωρίς αγώνα και προσπάθεια. Άλλα πράγματα είναι αυτά που δόξασαν και δοξάζουν το όνομα αυτού του Συλλόγου. Είναι αυτά που εμείς απαιτούμε από τους ποδοσφαιριστές μας.
Αφοσίωση στον ΑΡΗ για όσο καιρό αγωνίζονται με την κίτρινη φανέλα. Μαχητικότητα και πείσμα πολεμιστή που του αρμόζει να φοράει το σήμα του θεού του πολέμου. Σεβασμό στην ιστορία αυτού του Συλλόγου, κομμάτι του οποίου αποτελούν και οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές. Σεβασμό στους κόπους, τις αγωνίες, τις οικονομικές θυσίες της οικογένειας του ΑΡΗ.
Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ, αυτά πρεσβεύει κι αυτά απαιτεί. Όποιος τα προσφέρει ανταμείβεται, με πολλούς και διάφορους τρόπους. Όποιος δεν μπορεί, αργά ή γρήγορα, περνάει στη λήθη. «Περνάει και δεν ακουμπάει», όπως λέει σωστά ο λαός».
