O δικηγόρος, Γιώργος Σφυρής, έχων διατελέσει μέλος του διατητικού δικαστηρίου της Ε.Π.Ο. μέχρι το 2011, και γνωμοδοτήσει εκτενέστατα γύρω από ό,τι αφορά την υπαγωγή των Π.Α.Ε. στη διαδικασία εξυγίανσης του νέου πτωχευτικού κώδικα, μίλησε με αφορμή το άρθρο 99.
Αναλυτικά τα όσα είπε στα “Α.Ν. 98,7”:
Για το κατά πόσο το άρθρο 99 αποτελεί μια συνέχεια του άρθρου 44, ανέφερε: «Αρχικά υπήρχε ο ν. 1892/1990, που αφορούσε την ειδική εκκαθάριση προβληματικών επιχειρήσεων. Ο νόμος αυτός ήταν περισσότερο πλεονεκτικός για τις Π.Α.Ε., με δεδομένο ότι μέχρι και το 2004 πολλές Α.Ε., συμπεριλαμβανομένης και της Π.Α.Ε. Άρης, είχαν ενταχθεί στη συγκεκριμένη διαδικασία με μειώσεις των εις βάρος τους απαιτήσεων σε ποσοστό 95%-98%. Οπωσδήποτε, η σημερινή διαδικασία εξυγιάνσεως αποτελεί διάδοχο κατάσταση και διάδοχο νομικό καθεστώς της αρχικής ειδικής εκκαθάρισης».
Για το ζήτημα που προκύπτει όταν προσφεύγουν Α.Α.Ε. στις διατάξεις του άρθρου 99 σε σχέση με άλλες εταιρίες, ήταν κατηγορηματικός: «Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός, κι αυτό διότι η διαδικασία της εξυγίανσης αποτελεί μέρος του νέου πτωχευτικού κώδικα, ο οποίος είναι Δημοσίου Δικαίου. Περιλαμβάνει διατάξεις ουσιαστικές, δε μπορούν να τροποποιηθούν από κανονισμούς που ψηφίζουν και εφαρμόζουν νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, όπως έχει κρίνει και η απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που έκανε δεκτή την αίτηση της Π.Α.Ε. Άρης. Ως προς αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπερισχύουν οι συγκεκριμένες διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα».
Όσον αφορά το τι προβλέπει η FIFA και άλλοι διεθνείς οργανισμοί, ήταν ξεκάθαρος για το σεβασμό στους νόμους κάθε κράτους: «Τόσο η FIFA όσο και άλλοι διεθνείς οργανισμοί, όπως οι οργανισμοί που καλύπτουν τις Π.Α.Ε. ή τους ποδοσφαιριστές, το European Club Association κ.ά., αναφέρονται ξεκάθαρα στο σεβασμό των πτωχευτικών διαδικασιών, μέσα από τους κώδικες που εφαρμόζονται στα ημεδαπά δίκαια των χωρών όπου λειτουργούν οι συγκεκριμένες Π.Α.Ε., ρητώς και κατηγορηματικώς. Κι ο λόγος που τις αναγνωρίζουν είναι ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική διαδικασία της πτωχευτικής, γενικότερα στον αθλητικό χώρο».
Και συνέχισε επ’ αυτού: «Στην Ελλάδα θεωρούν ότι η πτωχευτική διαδικασία αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των ποδοσφαιριστών και άρα ως μία τέτοια διαδικασία αντιστρατεύεται τους κανονισμούς της Ε.Π.Ο., πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Θα πρέπει να δούμε τον πτωχευτικό κώδικα και τη διαδικασία εξυγίανσης σαν μία προληπτική διαδικασία ώστε να αποφευχθεί η πτώχευση ενός νομικού προσώπου, που τυγχάνει να είναι μια Π.Α.Ε., με τα συμφέροντα των πιστωτών που επηρεάζονται σαφώς από αυτήν την απόφαση, που ένα μέρος, μιλώντας για την Π.Α.Ε. Άρης, αφορά τους ποδοσφαιριστές».
Για το γεγονός ότι κάποιοι στην Ελλάδα επιμένουν αντίθετα σε κάτι που είναι αναγνωρισμένο διεθνώς, σημείωσε: «Η FIFA το αναγνωρίζει εμμέσως πλην σαφώς. Υπάρχει το άρθρο 107 του Π.Κ. της FIFA, που αναφέρει τι συμβαίνει στις περιπτώσεις κατά τις οποίες μία Π.Α.Ε. κηρύσσεται σε πτώχευση ή σε αντίστοιχες διαδικασίες. Όταν, λοιπόν, έρχεται ένας πειθαρχικός κανονισμός της FIFA και λέει τι συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, είναι ηλίου φαεινότερο ότι αποδέχεται την αρμοδιότητα κάποιων ημεδαπών αρχών, εφόσον δεν υπάρχουν αντίστοιχοι κανονισμοί, οι οποίοι καθορίζουν το νομικό πλαίσιο βάσει του οποίου μία Π.Α.Ε. ή Α.Ε. κηρύσσεται σε καθεστώς πτώχευσης».
Για το πώς εμπλέκεται το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου, τόνισε: «Όταν ψηφίστηκε ο νόμος Ορφανού το 2006, το υπουργείο Πολιτισμού άφησε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν άμεσα ή έμμεσα το ποδόσφαιρο, να διακανονίζονται μόνο από την Ε.Π.Ο. Η τελευταία, όμως, ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει στέρξει να ψηφίσει κανονισμούς αντίστοιχους, οι οποίοι να προβλέπουν αντίστοιχες περιπτώσεις πτώχευσης ή εξυγίανσης των Π.Α.Ε. με βάση τα πρότυπα του προϊσχύσαντος καθεστώτος. Ακόμη κι αν υπήρχαν οι σχετικές διαδικασίες από πλευράς Ε.Π.Ο., στο βαθμό που αυτές αντιστρατεύονταν τις Δημοσίου Δικαίου διατάξεις του πτωχευτικού κώδικα, δε θα μπορούσαν να εφαρμοστούν»!
Για το άρθρο 35 του Κ.Α.Π. της Ε.Π.Ο., επεσήμανε: «Έχει να κάνει με αμιγώς αθλητικά ζητήματα. Δεν είχε εφαρμοστεί ούτε στην περίπτωση του άρθρου 44. Τα δέκα και πλέον χρόνια που εμεσολάβησαν μέχρι σήμερα, ήταν ικανός χρόνος ώστε η Ε.Π.Ο. να ψηφίσει αντίστοιχους κανονισμούς, που να προβλέπουν γι’ αυτές τις διαδικασίες, ή για τις συνέπειες υπαγωγής των Π.Α.Ε. σε διαδικασία πτωχεύσεως, σύμφωνα με τον νέο πτωχευτικό κώδικα».
Στη γνωμοδότησή του αναφέρει ότι «δεν υπάρχει έστω κάποιος αποχρών λόγος εξαίρεσης της υπαγωγής των Π.Α.Ε. στο άρθρο 99» και για μία ακόμη φορά ήταν κατηγορηματικός: «Αυτό είναι ξεκάθαρο. Αν σήμερα υπήρχαν κανονισμοί της Ε.Π.Ο. οι οποίοι να προβλέπουν αντίστοιχες ρυθμίσεις ή να διακανονίζουν με όρους ισονομίας τις προδιαγραφές βιωσιμότητας μιας Π.Α.Ε., όπως κάνει ο πτωχευτικός κώδικας για όλες τις άλλες ανώνυμες εταιρίες, τότε δε θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα. Τότε, ενδεχομένως, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για το άρθρο 35».
Για τις ποινές που προβλέπονται, μηδενισμού, αφαίρεσης βαθμών ή και αποβολής από το πρωτάθλημα, στις περιπτώσεις ομάδων που προσφεύγουν στα πολιτικά δικαστήρια, διευκρίνισε: «Το άρθρο 35 πρέπει να εφαρμόζεται σε σχέση με την προβλεπόμενη δικονομική δυνατότητα των Π.Α.Ε., των ποδοσφαιριστών ή των προπονητών, να προσφεύγουν σε αρμόδιες επιτροπές οι οποίες λειτουργούν θεσμικά στον οργανισμό της Ε.Π.Ο. για τις συγκεκριμένες διαδικασίες. Αν, λοιπόν, υπήρχαν διαδικασίες και δικαιοδοτικά όργανα για τα θέματα της εξυγίανσης των Π.Α.Ε. -όπως υπάρχουν για τα θέματα της αδειοδότησης- τότε θα ήμουν ο πρώτος που θα έλεγε ότι παραβιάστηκε το άρθρο 35».
Στη γνωμοδότησή του για το άρθρο 99, ο κ. Σφυρής κάνει λόγο για «εκούσιο κενό ρυθμιστικής επίλυσης προπτωχευτικών ζητημάτων στους κανονισμούς της Ε.Π.Ο.» Ερωτώμενος για τους λόγους που συμβαίνει αυτό, απήντησε: «Το να ρυθμιστούν οι διαδικασίες πτώχευσης μιας Π.Α.Ε. δεν είναι και τόσο εύκολο. Το να αξιολογήσουμε μια Π.Α.Ε. ως οικονομική οντότητα, γύρω από την οποία κινούνται διάφορα συμφέροντα, του Δημοσίου, κοινωνικής ασφάλισης, ποδοσφαιριστών, αυτό είναι το πιο δύσκολο. Αυτό, λοιπόν, δε μπορούσε να το κάνει η Ε.Π.Ο. χωρίς τη συνεισφορά του κράτους. Για να ρυθμίσει η Ε.Π.Ο. μια διαδικασία εξυγίανσης που σαφώς θα επηρέαζε και το Δημόσιο ή τις οφειλές των Π.Α.Ε. προς τις Δ.Ο.Υ., προς το Ι.Κ.Α. ή άλλους δημόσιους φορείς, θα έπρεπε να ζητήσει και τη συνεισφορά του κράτους, ώστε να δημιουργηθεί αυτό το νομικό πλαίσιο το οποίο θα περιόριζε τις όποιες πρωτοβουλίες των Π.Α.Ε. να μην προσφύγουν στα όργανά της.
Η Ε.Π.Ο., όμως, δεν ήθελε και δε θέλει να συνεργάζεται με το κράτος σε τέτοιου είδους διαδικασίες. Το κενό αυτό κάθε άλλο παρά τυχαίο ή συμπτωματικό είναι. Είναι ένα κενό το οποίο θα μπορούσε με την εμπειρία του άρθρου 44 να έχει καλύψει η Ε.Π.Ο. σε συνεργασία και με το κράτος, τουλάχιστον για τα ζητήματα που αφορούν το Δημόσιο συμφέρον, κάτι που δεν το έχει πράξει. Ούτε μπορούμε με βάση τον πτωχευτικό κώδικα να κόψουμε «στη μέση» τις οφειλές και να πούμε ότι γι’ αυτές τις οφειλές θα πας σε οποιονδήποτε νόμο εξυγίανσης, ενώ όσον αφορά τους παίκτες δε θα πας εκεί, αλλά αλλού».
Για το κατά πόσο μπορεί η Ε.Π.Ο. να πιέζει μια Π.Α.Ε., εν προκειμένω τον Άρη, και να δηλώνει ότι δεν έχει πρόβλημα να προσφύγει η εταιρία στο άρθρο 99 όσον αφορά το Δημόσιο και τρίτους, αλλά να αντιτίθεται όσον αφορά τους ποδοσφαιριστές, ο κ. Σφυρής υπογράμμισε με νόημα: «Υπάρχει ένα μνημόνιο στην Ε.Π.Ο. (σ.σ.: για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών των Π.Α.Ε. προς ποδοσφαιριστές σε έως 45 δόσεις), στο οποίο αναφέρεται ότι στη διαδικασία του μνημονίου δεν υπάγονται οι Π.Α.Ε. που έχουν προσφύγει σε άλλες διαδικασίες, και αναφέρεται ρητά η διαδικασία της εξυγίανσης. Το ίδιο το μνημόνιο λέει ότι εφόσον έχεις προσφύγει σ’ αυτές τις διαδικασίες, δε μπορείς να υπαχθείς στο μνημόνιο».
Όσον αφορά το μνημόνιο και κατά πόσο αυτό είναι νόμιμο, σημείωσε: «Πρόκειται για μια σύμβαση που ψηφίστηκε, κι έχει τροποποιήσει τους κανονισμούς της Ε.Π.Ο.. Μπορεί μία σύμβαση να τους τροποποιήσει; Να το ερώτημα! Μήπως και το ίδιο το μνημόνιο είναι παράνομο; Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι σύννομο. Θα μπορούσε να αποτελέσει έναν κανονισμό της Ε.Π.Ο. που να αναστέλλει ή να τροποποιεί τις διατάξεις των προηγούμενων κανονισμών, οι οποίες αναφέρονται στις οφειλές των Π.Α.Ε. στους ποδοσφαιριστές και να γίνονται όλα σύννομα».
Για το κατά πόσο μπορεί να έχει βάση η κινδυνολογία ότι «μας κυνηγά η Ε.Π.Ο. όσον αφορά τις οφειλές προς παίκτες και θα πρέπει να τις αποσύρουμε από το άρθρο 99», είπε: «Κατ’ αρχήν, το ίδιο το μνημόνιο της Ε.Π.Ο. εξαιρεί τον Άρη! Γιατί λέει «ή θα πας στη διαδικασία της εξυγίανσης ή δε θα πας και θα έρθεις στο μνημόνιο»».
